ME-Gids.Net

Sinds een week slaap ik bijna de hele dag. Ik slaap 's nachts 10 uur, 's morgens 3 uur en 's middags nog eens 3 uur. Het aantal uren wisselt gek genoeg niet zo sterk.

Maar is het wel goed om zoveel te slapen? Laat ik mijn vraag anders stellen:
Word je er beter van?

En hebben anderen hier ook ervaring mee?

heb slecht ingevuld omdat ik er niet tegen kan (althans in bed liggen, overdag slapen kan ik niet eens) maar zo zwart/wit ligt (:)) het niet weet ik, het is maar net waar je lijf behoefte aan heeft en dat is bij iedereen anders, wat gebeurt er als je er niet aan toegeeft?

ik zeg lekker maffen en dit vooral niet aan een CGT persoon vragen alsof-je-dat-ooit-zou-doen

Als je lichaam het inderdaad nodig heeft, is het nodig.

Goed, want door er tegen te verzetten zal je ME alleen maar erger maken. Ik praat uit ervaring. Geef het de tijd.

Uiteraard wel proberen, daar waar het kan, binnen je grenzen nog wat te bewegen.

Het is wetenschappelijk onderzocht dat heel slecht/niet slapen schadelijk is voor de gezondheid,overgewicht,ziektes etc
Ik weet niet of veel slapen ziektes kan veroorzaken,maar het blijft wel belangrijk om tussendoor te blijven bewegen,hoe weinig ook,alle kleine beetjes is al iets

Als je griep hebt en je slaapt de hele dag is dat prima. Als je ME hebt en je lichaam vraagt er om is dat volgens mij hetzelfde. Er komt vanzelf weer een tijd dat dat over gaat. Beter worden doe je niet, slechter van ertegenin gaan kan wel.

Vandaag heb ik juist teveel bewogen/dingen gedaan. En dat gaat al heel snel in mijn toestand. Maar blijven bewegen, datgene wat je nog kan, is goed.

Vandaag heb ik trouwens tegen de slaap gevochten, ook met een wekker die elk uur afgaat. Maar zoiets werkt niet. Dat weet ik dan ook weer.

Niet vechten tegen de slaap, Robin. Hoogsten kun je, lijkt mij, je wakkere uren tellen en die dan, nadat je je aan de slaap over gegeven hebt, heel voorzichtig proberen te vermeerderen.

Wees niet te streng voor jezelf.

Na de pfeiffer (inmiddels 10 jaar geleden) kon ik ook hele dagen slapen en heb het genegeerd en gewoon doorgewerkt. Het was echt een hel, zelfs voor het stoplicht viel ik in slaap.
Nu is mijn toestand dusdanig dat ik niet meer functioneer en 100% afgekeurd ben.
Dus negeren? Denk niet dat ik daar goed aan gedaan heb.

Herkenbaar Nooitopgeven, negeren van de symptomen werkt averechts.
Echter snap ik Robin's tweestrijd ook wel. Het is soms kiezen tussen twee kwaden. Helemaal niet bewegen is nooit goed, maar teveel maakt je ook slechter. Middenweg kiezen lijkt makkelijker gezegd dan gedaan, maar als iets minimaals al teveel kan zijn dan blijft het lastig.

Helemaal niet bewegen is nooit goed,...

Dat kun je zo niet zeggen; er zijn ME-ers die nog geen pink kunnen optillen en natuurlijk een heleboel andere mensen met ernstige of terminale ziekte die niet kunnen bewegen. En bij alleen een heel klein beetje in huis kunnen bewegen moet je ook al binnen je grenzen blijven. Oftewel, niet of nauwelijks kunnen bewegen geeft nadelen, maar daar is niets aan te doen - forceren is pas ronduit slecht (dat merk je vanzelf wel)! ME-ers moeten altijd binnen hun grenzen blijven, als is dat nog zo beperkt, daar gaat 't om. Als je van beweging uitgaat, kun je je alleen maar onnodige zorgen maken. En de CVS/CGT-leugenlobby wakkert dat aan.

Ik heb exact dezelfde vraag gesteld aan dokter Vermeulen van het ME-centrum in A'dam (in slechte periodes slaap ik zo 16 uur per 24 uur). Ik stelde daarbij ook de vraag of het kwaad kan dat ik een elektrische deken/kruik gebruik (ik heb het bijna altijd koud). Van het vele slapen zei hij; geef eraan toe. Dat je zo moe en koud bent, is omdat je ziek bent. Je lichaam vraagt om herstel, verzet je daar niet tegen. Ook tegen de elektrische deken had hij geen bezwaar; jezelf warm houden kost alleen maar extra energie en dat is zonde.

Ik heb me ook jaren verzet tegen mijn vele slaapbehoefte vanwege alle psychologen die me altijd vertelde dat het HEEL SLECHT is om overdag te slapen. Sinds ik dat heb losgelaten voel ik me echt beter, slapen doet me gewoon goed. Overigens heb ik wel altijd goed in de gaten gehouden dat ik mijn dag-nachtritme niet verschuif en dat ik, op dagen dat ik fit genoeg ben aan m'n beweging kom. Overigens deed ik dat bewegen eerder ook behoorlijk geforceerd (wederom met dank aan de psychologen) elke dag een ommetje. Nu ga ik mezelf niet meer pesten op heel slechte dagen, maar doe dat dus alleen als ik me daar enigzins toe in staat voel. Ik voel me niet meer schuldig als ik een aantal dagen de deur niet uit kom.

Al met al heeft me dit heel veel rust opgeleverd en het scheelt me een hoop innerlijke strijd. Verademing.

@asje Ik bedoelde meer in het algemeen dat helemaal niet bewegen nooit goed is, maar zeg daar ook bij dat dat niet opgaat als je niets anders kunt. Forceren is inderdaad uit den boze, ik weet er alles van, nu de psychologen en dergelijke zogenaamde experts nog..

Echter, het gevecht met het verschuiven van mijn dag/nacht ritme is bij mij niet meer weg gegaan.
Te lang uitslapen (s'ochtends slaap ik het beste),overdag iets teveel of te lang slapen hebben direct invloed op mijn dag /nachtritme.