Blaasontsteking
Geplaatst: 19 aug 2006, 01:22
Blaasontsteking
Wat is het?
Een blaasontsteking (cystitis) wordt veroorzaakt door een infectie van de urinewegen die tot een ontsteking van de blaas leidt. Bij een blaasontsteking is de wand aan de binnenkant van de blaas ontstoken. Soms is ook de urinebuis ontstoken. De blaas is de opslagplaats voor urine en zit onder in de buik. De urinebuis is de buis waardoor urine vanuit de blaas het lichaam verlaat.
Een blaasontsteking komt vaak voor. Ongeveer 1 op de 50 mensen heeft wel eens met deze aandoening te maken gehad. Een blaasontsteking komt veel meer bij vrouwen dan bij mannen voor. Het komt vaak voor tijdens een zwangerschap, vooral in de eerste maanden. Bij kinderen kan de ontsteking veroorzaakt worden door een afwijking van de urinewegen. Bij mannen gaat een blaasontsteking vaak samen met een ontsteking van de prostaat.
Wat zijn de verschijnselen?
Een blaasontsteking heeft een aantal kenmerkende verschijnselen. Het belangrijkste symptoom is een onophoudelijke drang tot urineren, waarbij telkens een kleine hoeveelheid sterk ruikende urine naar buiten komt. Je hebt het gevoel van hoge nood, zonder dat er veel uit komt bij het plassen. Een branderig of bijtend gevoel tijdens het urineren is een belangrijk kenmerk dat echter niet alleen bij blaasontsteking voorkomt. De infectie kan een zeurende pijn in onderbuik (vlak onder de navel), in uw zij en onderrug geven. Je kunt misselijk zijn en zelfs moeten braken. De urine ruikt soms onaangenaam of is troebel. Soms zit er bloed in de urine.
Waardoor komt het?
De meest voorkomende oorzaak van een blaasontsteking is een infectie met een bacterie die vanuit de urinebuis de blaas infecteert. De bacterie Escherichia coli, die normaal in de darmen aanwezig is, kan vanuit de anus via de urinebuis de blaas binnendringen. De E. coli bacterie hecht zich aan de blaaswand en veroorzaakt hierdoor een ontsteking. Dit komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen, omdat de vrouwelijke urinebuis en vagina vlak bij de anus liggen. Ook hebben vrouwen een kortere urinebuis dan mannen. Daardoor bereiken bacteriën van buitenaf bij vrouwen gemakkelijker de blaas. Bacteriën hoeven een minder lange weg af te leggen.
Andere oorzaken van blaasontsteking zijn kneuzing, irritatie door een blaassteen of chemische stoffen, slechte hygiëne, onvoldoende vocht, irriterende stoffen in de voeding, zwangerschap en de menopauze. Een blaasontsteking komt vaker voor bij mensen met diabetes (suikerziekte). Ook bepaalde geneesmiddelen (zoals methenaminemandelaat, nitrolurantoïne en cyclofosfamide) kunnen een oorzaak zijn.
Hoe wordt een blaasontsteking vastgesteld?
Een blaasontsteking wordt vastgesteld door het klachtenpatroon en door onderzoek van de urine. Dit laatste is een belangrijk middel, want klachten zijn niet altijd aanwezig. De huisarts zal de ochtendurine onderzoeken op bacteriën, sporen van een ontsteking en suiker (in verband met het verhoogde risico op blaasontsteking bij mensen met diabetes).
Kan het kwaad?
Een blaasontsteking is een vervelende en pijnlijke kwaal. Over het algemeen is een blaasontsteking goed te behandelen. Bij kinderen kan de ontsteking veroorzaakt worden door een afwijking van de urinewegen. Bij mannen gaat een blaasontsteking vaak samen met een ontsteking van de prostaat.
Wat kunt u er zelf aan doen?
Goede hygiëne is erg belangrijk om infectie te voorkomen.
Om een blaasontsteking te voorkomen, is het belangrijk voldoende te drinken.
Probeer twee liter per dag te drinken.
Door regelmatig te plassen, spoelt u bacteriën naar buiten. Plas uw blaas altijd goed leeg.
Ga na seksueel contact naar het toilet en plas de blaas zo leeg mogelijk. Dit voorkomt het achterblijven van bacteriën.
Bij sommige vrouwen komt een blaasontsteking minder snel terug als ze plassen na het vrijen.
Voedingsbodem voor bacteriën
Als een kwaadwillende bacterie de blaas binnenkomt, wordt hij meestal vernietigd door het afweersysteem. Als het afweersysteem hapert, kan het vernietigen van de bacterie wel eens mislukken. Als bovendien een goede voedingsbodem voor bacteriele groei aanwezig is, is de kans groter dat de bacterie overleeft. Een goede voedingsbodem bestaat in dit geval uit een verstoring van de zure omgeving van de urinewegen en de aanwezigheid van suikers en afvalproducten van suikers. Bacteriën hechten zich hieraan, voeden zich ermee en gaan zich vermenigvuldigen. Het afweersysteem kan de hoeveelheid bacteriën niet meer tegenhouden, waardoor een blaasontsteking ontstaat. Bacteriën kunnen zich vaak stevig vasthechten aan de blaaswand. Ze zijn moeilijk weg te krijgen, waardoor de ontsteking regelmatig terugkeert en een chronische vorm aanneemt.
Wanneer naar de huisarts?
Mannen met klachten die op een blaasontsteking wijzen, moeten altijd contact met de huisarts opnemen.
Ook als u denkt dat uw kind een blaasontsteking heeft, moet u contact met de huisarts opnemen.
Een blaasontseking is een vervelende en pijnlijke kwaal. Over het algemeen is een blaasontsteking goed te behandelen. Vrouwen die denken een blaasontsteking te hebben, hoeven niet altijd naar de huisarts. Zij moeten wel contact opnemen met de huisarts als ze zwanger zijn. Als de klachten pijnlijk zijn of langer dan een week duren, ondanks het toepassen van de adviezen, moeten ook vrouwen contact met de huisarts opnemen. Als er andere verschijnselen zijn waarover u zich zorgen maakt, overleg dan met uw huisarts.
Wanneer u met de genoemde klachten naar de huisarts gaat, moet u urine meenemen. Zorg dat u het middelste deel van uw plas opvangt: plas eerst en beetje in het toilet en vang daarna wat urine op in een schoon potje. Vrouwen moeten hierbij de schaamlippen gespreid houden, mannen moeten eerst de voorhuid terugtrekken. Sluit het potje goed af.
De urine moet bij voorkeur binnen twee uur na het plassen worden onderzocht. Als het u niet lukt de urine op tijd te brengen, bewaar het dan in de koelkast. In de koelkast blijft de urine 24 uur geschikt voor onderzoek.
Huismiddeltjes tegen blaasontsteking
Aanvullend kun je zelf een aantal maatregelen nemen. De cranberry of veenbes (Oxycoccus microcarpus) heeft een bewezen heilzame werking bij infecties van de urinewegen.
De dubbele werking van cranberries
De cranberry of veenbes is een natuurlijk middel met een bewezen heilzame werking bij urinewegproblemen. De cranberry staat algemeen bekend als een frisfruitige vrucht met een kenmerkende lichtzure smaak en wordt over het algemeen toegepast in de internationale keuken.
Organische zuren die aanwezig zijn in het cranberrysap worden in het lichaam omgezet in hippuurzuur. De zuurgraad van de urine wordt hierdoor gunstig beïnvloed waardoor bacteriegroei wordt tegengegaan en de kans op urineweginfecties vermiderd.
De meest voorkomende verwekker van urineweginfecties, de bacterie Escherichia coli, hecht zich aan de blaaswand en verlaat daardoor de blaas niet via de urine. Door de aanwezigheid van een suiker (D-mannose) in het cranberrysap hechten de Escherichia coli bacteriën zich niet langer aan de blaaswand, maar aan de suiker. Op deze manier verlaten bacteriën de blaas via de urine en krijgen geen kans een ontsteking te veroorzaken. De suiker (D-mannose) verspreid zich over de blaaswand en maakt deze daardoor glad.
Voedingssupplementen met cranberry zijn nuttig bij het bestrijden van urineweginfecties zoals blaasontsteking of nierbekkenontsteking, bij preventie tegen nierstenen, het wegwerken van niersteengruis en het verbeteren van de urinegeur bij incontinente personen.
Andere middelen
Om een blaasontsteking te voorkomen is het belangrijk veel te drinken. Als je veel (water) drinkt, spoelt je blaas goed door. Bacteriën krijgen hierdoor minder kans de urinewegen te bereiken. Probeer twee liter per dag te drinken.
Door regelmatig te plassen spoel je de blaas goed leeg. Probeer urine niet te lang op te houden en plas je blaas altijd goed leeg.
Andere adviezen zijn: een goede hygiene en extra vitamine C. Deze laatste beinvloedt de zuurgraad van de urine positief. En natuurlijk bevordert vitamine C de algehele gezondheid en vergroot het de afweer tegen infecties.
Daarnaast kun je ook vochtafdrijvende kruiden gebruiken, zoals peterselie, selderij, stokroos en beredruif. Behalve de vochtafdrijvende (urine-uitdrijvende) werking van deze kruiden, hebben zij ook een ontsmettend effect. Drink hiervoor aftreksels van Agothosma betulina, maïspluimen, uva ursi en duizendblad. Van maïspluimen kun je een opgehoopte theelepel in een beker doen, heet water erop, eventjes laten trekken, zeven en bewaren (al dan niet in een thermoskan). Neem van dit extract elke twee a drie uur een theelepel. Andere oude huismiddelen zijn een knoflooktinctuur (in voedsel of warme dranken) en het dagelijks drinken van gerstewater en citroensap. Dovenetel kan als thee gedronken kan worden: doe een opgehoopte theelepel in een kop, doe er heet water op, laat even trekken, zeef het, en drink het vocht erna in kleine slokjes op.
Een ayurvedisch recept tegen blaasontsteking maak je door 4 eetlepels korianderzaad te koken met 4 kopjes water, tot de helft over is. Zeef het mengsel en zoet het met honing. De chinese kruidengeneeskunde raadt weegbreezaad aan. Dit kan vocht-warmte bestrijden.
Kruiden kun je ook gebruiken voor een stoom- of zitbad. Een heermoes-stoombad maak je door vier theelepels heermoes te laten trekken in een liter heet water. Hurk in een badjas boven de bak en laat de damp tien minuten op de blaas inwerken. Nadien kun je de gebruikte kruiden hergebruiken door ze in een schone linnen doek te doen en dit als omslag op de blaas te leggen. Voor een zitbad kun je dovenetel gebruiken. Laat eerst een bad vollopen, dusdanig dat als je erin zit of ligt, je nieren bedekt zijn. Week intussen 1 ons witte of gele dovenetel in vijf liter koud water. Dan warm je het koude aftreksel op, zeeft het, en voegt het vocht bij het badwater. Blijft zo’n 20 minuten in bad. Droog je erna niet af maar zweet nog wat na in een badjas.
Bij acute blaasontsteking is het raadzaam minimaal tien dagen onthouding van dierlijke eiwitten in acht te nemen, vanwege het hoge gehalte aan eiwitten wat weer een voedingsbron is voor bacteriën.
Bron: home.tiscali.be/jantje/ziektes
Wat is het?
Een blaasontsteking (cystitis) wordt veroorzaakt door een infectie van de urinewegen die tot een ontsteking van de blaas leidt. Bij een blaasontsteking is de wand aan de binnenkant van de blaas ontstoken. Soms is ook de urinebuis ontstoken. De blaas is de opslagplaats voor urine en zit onder in de buik. De urinebuis is de buis waardoor urine vanuit de blaas het lichaam verlaat.
Een blaasontsteking komt vaak voor. Ongeveer 1 op de 50 mensen heeft wel eens met deze aandoening te maken gehad. Een blaasontsteking komt veel meer bij vrouwen dan bij mannen voor. Het komt vaak voor tijdens een zwangerschap, vooral in de eerste maanden. Bij kinderen kan de ontsteking veroorzaakt worden door een afwijking van de urinewegen. Bij mannen gaat een blaasontsteking vaak samen met een ontsteking van de prostaat.
Wat zijn de verschijnselen?
Een blaasontsteking heeft een aantal kenmerkende verschijnselen. Het belangrijkste symptoom is een onophoudelijke drang tot urineren, waarbij telkens een kleine hoeveelheid sterk ruikende urine naar buiten komt. Je hebt het gevoel van hoge nood, zonder dat er veel uit komt bij het plassen. Een branderig of bijtend gevoel tijdens het urineren is een belangrijk kenmerk dat echter niet alleen bij blaasontsteking voorkomt. De infectie kan een zeurende pijn in onderbuik (vlak onder de navel), in uw zij en onderrug geven. Je kunt misselijk zijn en zelfs moeten braken. De urine ruikt soms onaangenaam of is troebel. Soms zit er bloed in de urine.
Waardoor komt het?
De meest voorkomende oorzaak van een blaasontsteking is een infectie met een bacterie die vanuit de urinebuis de blaas infecteert. De bacterie Escherichia coli, die normaal in de darmen aanwezig is, kan vanuit de anus via de urinebuis de blaas binnendringen. De E. coli bacterie hecht zich aan de blaaswand en veroorzaakt hierdoor een ontsteking. Dit komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen, omdat de vrouwelijke urinebuis en vagina vlak bij de anus liggen. Ook hebben vrouwen een kortere urinebuis dan mannen. Daardoor bereiken bacteriën van buitenaf bij vrouwen gemakkelijker de blaas. Bacteriën hoeven een minder lange weg af te leggen.
Andere oorzaken van blaasontsteking zijn kneuzing, irritatie door een blaassteen of chemische stoffen, slechte hygiëne, onvoldoende vocht, irriterende stoffen in de voeding, zwangerschap en de menopauze. Een blaasontsteking komt vaker voor bij mensen met diabetes (suikerziekte). Ook bepaalde geneesmiddelen (zoals methenaminemandelaat, nitrolurantoïne en cyclofosfamide) kunnen een oorzaak zijn.
Hoe wordt een blaasontsteking vastgesteld?
Een blaasontsteking wordt vastgesteld door het klachtenpatroon en door onderzoek van de urine. Dit laatste is een belangrijk middel, want klachten zijn niet altijd aanwezig. De huisarts zal de ochtendurine onderzoeken op bacteriën, sporen van een ontsteking en suiker (in verband met het verhoogde risico op blaasontsteking bij mensen met diabetes).
Kan het kwaad?
Een blaasontsteking is een vervelende en pijnlijke kwaal. Over het algemeen is een blaasontsteking goed te behandelen. Bij kinderen kan de ontsteking veroorzaakt worden door een afwijking van de urinewegen. Bij mannen gaat een blaasontsteking vaak samen met een ontsteking van de prostaat.
Wat kunt u er zelf aan doen?
Goede hygiëne is erg belangrijk om infectie te voorkomen.
Om een blaasontsteking te voorkomen, is het belangrijk voldoende te drinken.
Probeer twee liter per dag te drinken.
Door regelmatig te plassen, spoelt u bacteriën naar buiten. Plas uw blaas altijd goed leeg.
Ga na seksueel contact naar het toilet en plas de blaas zo leeg mogelijk. Dit voorkomt het achterblijven van bacteriën.
Bij sommige vrouwen komt een blaasontsteking minder snel terug als ze plassen na het vrijen.
Voedingsbodem voor bacteriën
Als een kwaadwillende bacterie de blaas binnenkomt, wordt hij meestal vernietigd door het afweersysteem. Als het afweersysteem hapert, kan het vernietigen van de bacterie wel eens mislukken. Als bovendien een goede voedingsbodem voor bacteriele groei aanwezig is, is de kans groter dat de bacterie overleeft. Een goede voedingsbodem bestaat in dit geval uit een verstoring van de zure omgeving van de urinewegen en de aanwezigheid van suikers en afvalproducten van suikers. Bacteriën hechten zich hieraan, voeden zich ermee en gaan zich vermenigvuldigen. Het afweersysteem kan de hoeveelheid bacteriën niet meer tegenhouden, waardoor een blaasontsteking ontstaat. Bacteriën kunnen zich vaak stevig vasthechten aan de blaaswand. Ze zijn moeilijk weg te krijgen, waardoor de ontsteking regelmatig terugkeert en een chronische vorm aanneemt.
Wanneer naar de huisarts?
Mannen met klachten die op een blaasontsteking wijzen, moeten altijd contact met de huisarts opnemen.
Ook als u denkt dat uw kind een blaasontsteking heeft, moet u contact met de huisarts opnemen.
Een blaasontseking is een vervelende en pijnlijke kwaal. Over het algemeen is een blaasontsteking goed te behandelen. Vrouwen die denken een blaasontsteking te hebben, hoeven niet altijd naar de huisarts. Zij moeten wel contact opnemen met de huisarts als ze zwanger zijn. Als de klachten pijnlijk zijn of langer dan een week duren, ondanks het toepassen van de adviezen, moeten ook vrouwen contact met de huisarts opnemen. Als er andere verschijnselen zijn waarover u zich zorgen maakt, overleg dan met uw huisarts.
Wanneer u met de genoemde klachten naar de huisarts gaat, moet u urine meenemen. Zorg dat u het middelste deel van uw plas opvangt: plas eerst en beetje in het toilet en vang daarna wat urine op in een schoon potje. Vrouwen moeten hierbij de schaamlippen gespreid houden, mannen moeten eerst de voorhuid terugtrekken. Sluit het potje goed af.
De urine moet bij voorkeur binnen twee uur na het plassen worden onderzocht. Als het u niet lukt de urine op tijd te brengen, bewaar het dan in de koelkast. In de koelkast blijft de urine 24 uur geschikt voor onderzoek.
Huismiddeltjes tegen blaasontsteking
Aanvullend kun je zelf een aantal maatregelen nemen. De cranberry of veenbes (Oxycoccus microcarpus) heeft een bewezen heilzame werking bij infecties van de urinewegen.
De dubbele werking van cranberries
De cranberry of veenbes is een natuurlijk middel met een bewezen heilzame werking bij urinewegproblemen. De cranberry staat algemeen bekend als een frisfruitige vrucht met een kenmerkende lichtzure smaak en wordt over het algemeen toegepast in de internationale keuken.
Organische zuren die aanwezig zijn in het cranberrysap worden in het lichaam omgezet in hippuurzuur. De zuurgraad van de urine wordt hierdoor gunstig beïnvloed waardoor bacteriegroei wordt tegengegaan en de kans op urineweginfecties vermiderd.
De meest voorkomende verwekker van urineweginfecties, de bacterie Escherichia coli, hecht zich aan de blaaswand en verlaat daardoor de blaas niet via de urine. Door de aanwezigheid van een suiker (D-mannose) in het cranberrysap hechten de Escherichia coli bacteriën zich niet langer aan de blaaswand, maar aan de suiker. Op deze manier verlaten bacteriën de blaas via de urine en krijgen geen kans een ontsteking te veroorzaken. De suiker (D-mannose) verspreid zich over de blaaswand en maakt deze daardoor glad.
Voedingssupplementen met cranberry zijn nuttig bij het bestrijden van urineweginfecties zoals blaasontsteking of nierbekkenontsteking, bij preventie tegen nierstenen, het wegwerken van niersteengruis en het verbeteren van de urinegeur bij incontinente personen.
Andere middelen
Om een blaasontsteking te voorkomen is het belangrijk veel te drinken. Als je veel (water) drinkt, spoelt je blaas goed door. Bacteriën krijgen hierdoor minder kans de urinewegen te bereiken. Probeer twee liter per dag te drinken.
Door regelmatig te plassen spoel je de blaas goed leeg. Probeer urine niet te lang op te houden en plas je blaas altijd goed leeg.
Andere adviezen zijn: een goede hygiene en extra vitamine C. Deze laatste beinvloedt de zuurgraad van de urine positief. En natuurlijk bevordert vitamine C de algehele gezondheid en vergroot het de afweer tegen infecties.
Daarnaast kun je ook vochtafdrijvende kruiden gebruiken, zoals peterselie, selderij, stokroos en beredruif. Behalve de vochtafdrijvende (urine-uitdrijvende) werking van deze kruiden, hebben zij ook een ontsmettend effect. Drink hiervoor aftreksels van Agothosma betulina, maïspluimen, uva ursi en duizendblad. Van maïspluimen kun je een opgehoopte theelepel in een beker doen, heet water erop, eventjes laten trekken, zeven en bewaren (al dan niet in een thermoskan). Neem van dit extract elke twee a drie uur een theelepel. Andere oude huismiddelen zijn een knoflooktinctuur (in voedsel of warme dranken) en het dagelijks drinken van gerstewater en citroensap. Dovenetel kan als thee gedronken kan worden: doe een opgehoopte theelepel in een kop, doe er heet water op, laat even trekken, zeef het, en drink het vocht erna in kleine slokjes op.
Een ayurvedisch recept tegen blaasontsteking maak je door 4 eetlepels korianderzaad te koken met 4 kopjes water, tot de helft over is. Zeef het mengsel en zoet het met honing. De chinese kruidengeneeskunde raadt weegbreezaad aan. Dit kan vocht-warmte bestrijden.
Kruiden kun je ook gebruiken voor een stoom- of zitbad. Een heermoes-stoombad maak je door vier theelepels heermoes te laten trekken in een liter heet water. Hurk in een badjas boven de bak en laat de damp tien minuten op de blaas inwerken. Nadien kun je de gebruikte kruiden hergebruiken door ze in een schone linnen doek te doen en dit als omslag op de blaas te leggen. Voor een zitbad kun je dovenetel gebruiken. Laat eerst een bad vollopen, dusdanig dat als je erin zit of ligt, je nieren bedekt zijn. Week intussen 1 ons witte of gele dovenetel in vijf liter koud water. Dan warm je het koude aftreksel op, zeeft het, en voegt het vocht bij het badwater. Blijft zo’n 20 minuten in bad. Droog je erna niet af maar zweet nog wat na in een badjas.
Bij acute blaasontsteking is het raadzaam minimaal tien dagen onthouding van dierlijke eiwitten in acht te nemen, vanwege het hoge gehalte aan eiwitten wat weer een voedingsbron is voor bacteriën.
Bron: home.tiscali.be/jantje/ziektes
Alweer niets te zien aan mijn urine!!!! Ik word daar dus helemaal gestoord van!! Ik heb toch echt wel pijn in mijn buik, pijn met plassen, steken in mijn liezen en pijscheuten in mijn nierstreek!!