ME-Gids.Net

Ik ben nu al vier jaar chronisch vermoeid, waarvan de laatste 2 heel zwaar. Ik heb er volgens mij behoorlijk goed mee om leren gaan, ook in cgt geweest.

Maarrr ik herken nog steeds mijn eigen grenzen niet?! Ik ben vrij streng voor mezelf en durf ook goed nee te zeggen. Ik werk inmiddels 2 uur p dag en heb al maanden niet meer overgewerkt. En toch ben ik nu dus wéér in een diep dal gevallen?!

Ik word elke dag een beetje vermoeider tot ik dus weer instort, maar wat zijn de eerste signalen dat je moet minderen? Of heb je gewoon om de zoveel maanden een inzinking ook als je niet teveel doet?

En melden jullie je dan ook al ziek, of ga je toch rustig aan door?

[Bonus-vraag] Groeit jullie haar ook niet of nauwelijks meer?

Veel vragen, veel antwoorden.

Ik krijg ook gewoon een inzinking. Zonder vooraankondiging. Gewoon zomaar. Misschien heeft het niet eens teveel te maken met wat je doet/laat/eet/slikt/het weer of wat dan ook. Dan meld ik me ziek (werken is dan geen optie). Op dit moment doen mijn benen het niet meer. Mijn hoofd doet het nog redelijk, dan werk ik thuis.

Voor zover ik weet groeit mijn haar nog. Ik zou het wel handig vinden als het stopte. Hoefde ik ook nooit meer naar de kapper.

Haha Tanto, da's een bekend probleem! Ik zou het ook heel handig vinden als mijn haar niet telkens geknipt hoefde te worden!

Dat heb ik mij ook al vaak afgevraagd... Zal ik nog niet genoeg 'ervaring' mee hbb om te kunnen voelen zeker. Gaat nog vaak tegen de muur lopen zijn. Jammer maar helaas

In het algemeen voel ik het wel aankomen, maar het probleem is dat ik me daar nog steeds tegen verzet. Tekenen aan de wand kunnen zijn: hoofdpijn, zware armen en benen, geen fel licht kunnen verdragen... Spijtig genoeg zie ik meestal ook de grote weerslag niet aankomen. Het is na 2 jar nog steeds met vallen en opstaan.

Als je je steeds vermoeider voelt is het misschien verstandig je ziek te melden (hoe moeilijk dit voor je gevoel vaak ook is) want hoe verder je over je grenzen gaat hoe langer het herstel vaak duurt.

Ook ik ben continu toch doorgegaan en zit nu voor de 2x keer, in 3 jr) volledig afgekeurd thuis misschien als ik eerder mijn grens had aangegeven was het niet zo ver gekomen maar ja aan de ander kant misschien ook niet. Het is gewoon erg moeilijk te voorspellen.

Gelukkig heb ik nog wel lang blond haar wat gestaagd groeit
Alleen het wassen is vaak erg lastig en pijnlijk maar zoals ze zeggen
Wie mooi wil zijn moet pijn lijden.

t probleem is dat ik een nul-uren contract heb bij een kennis(met n eigen bedrijf) en ik weet helaas uit ervaring dat ik niet op steun van nnbedrijfsarts/uwv kan rekenen, dus weet niet goed wat er financieel gebeurd bij zo'n contract ennwil die kennis niet benadelen natuurlijk

het heeft niet noodzakelijk iets te maken met over je grens gaan. je grenzen zijn nu eenmaal beperkter dan een gezonde mens. dat is wat deze ziekte kenmerkt en de artsen niet willen begrijpen. ze zeggen dat we over onze grenzen gaan. het is andersom, we hebben een beperktere actieradius.

dat je elke dag een beetje vermoeider wordt, is omdat je je reservebatterijen volledig aan het opsouperen bent. de hoofdbatterijen zijn al leeg. 's nachts laad je die reservebatterijen nog op maar de minste extra inspanning brengt je lichaam in crashtoestand.

En van je haar, wellicht zijn ook de uiteinden van je wenkbrauwen uitgedund alsook je pubishaar. Dat is een typisch verschijnsel van iemand met totale bijnierschorsuitputting.

Nog even en ze mogen je bijeenvegen.

Zoek een financiële oplossing voor het te laat is. Bv een inkomensverzekering.

Ben er nu achter gekomen dat mijn medicatie-intolerantie op zijn hoogtepunt is als ik oververmoeid ben.
Zes weken geleden werd ik ziek van alle slaapmedicatie.
Nu ik wat bekomen ben verdraag ik een half pilletje.
Ganse week niet ziek van geweest.

Klopt idd, ik heb hetzelfde met verkeerd eten, als ik me goed voel kom ik er soms mee weg maar als ik moe ben krijg ik er altijd spijt van.

Misschien moet je volgende site eens bekijken. Deze heeft mij echt geholpen,
ben nu volledig van mijn vermoeidheid verlost. Ook het E-book is zeer behulpzaam

reclame verwijderd. zie gebruiksvoorwaarden. adm.

Wat een verkapte reclame weer voor een boek.

Even een uittreksel van de website over CVS

"Probeer je lichaam te laten vechten tegen je vermoeidheid, je lichaam is sterker dan je denkt."

Tja, dat hebben velen hier gedaan en
1) als je adrenale uitputting hebt, dan ga je nog meer achteruit.
2) als je CVS zou hebben (wat weer verwarring schept met ME want meer vermoeid meer ziek?) dan heb je dus Post Exertional Malaise en dat is niet in 30 dagen op te lossen

Meer "energie" ga ik hier niet meer aan besteden, dat soort boeken is boter bij de vis voor Verenigingen voor Kwakzalvers. Die smullen van dit soort verhalen. Hoe meer van dit onzin verkondigt wordt, hoe ongeloofwaardiger wij als patient hieruit komen en hoe meer belachelijk wij gemaakt worden als patient.

Hoi lano,
Ik werk ook zo'n twee uur per dag. Toevallig heb ik nu een goede week (ik sta versteld), maar er zijn ook minder goede periodes (ben nog niet zo lang ziek dus nog moeilijk om systeem te zien). Dan kom ik bijna huilend op mijn werk, want ik wil me niet WEER ziekmelden... maar eigenlijk is dat gekkenwerk. Ik moet goed afspreken met mijn werkgever dat die kwetsbaarheid er nu eenmaal is (en koorts is geen graadmeter meer, dat krijg ik niet meer, vroeger toch wel vaak!).

Als er een virus heerst, nemen bij mij de ME klachten toe (neurologisch, kou, malaise, PEM achtige klachten) aangevuld met bv keelklachten. Daar ben ik dan relatief lang zoet mee.

Idd als je steeds moeier wordt, wat nyx ook zegt, je toch ziek melden om verergering te voorkomen. Je hebt niet om je ziekte gevraagd.

Sterkte ermee!

Idd marlène, geen energie meer aan besteden, wat mij betreft onderwerp gesloten.

:lol:lulu, je reageert op een berichtje van twee jaar geleden..

Lano reageerde ws op een berichtje van 2jaar geleden ws om zijn site te promoten die is weggepiept.
Kon hij/zei geen recenter bericht gebruiken, het staat er hier vol van?

sorry dames,ik kon het niet laten