Eressea schreef:Ik geloof dat we een beetje offtopic aan het afdwalen zijn, maarja, misschien is dat maar beter ook

wij zijn inderdaad even off-topic geraakt.
Dan maar weer even on-topic dan

:

ik heb hier nu ook alles maar eens ff allemaal rustig gelezen, een hele boterham....
Maar, ik kan best goed begrijpen waarom de emoties zo hoog opgelopen zijn.
Als ik over mezelf praat, zou ik ook ohww zoo graag eens minder pijn willen hebben, want de neuropatische pijnen zijn een dagelijkse ramp, zeg maar hel.
Daarom zou een behandeling door Neuro Stimulatie misschien ook best eens iets voor mij kunnen zijn?.....
De pijnmedicatie is iets verhoogd en helpt tijdelijk. Verder verhogen wil ik niet meer en ik heb via Amsterdam begrepen dat pijn altijd een oorzaak heeft. Maar, ja, welke dan? Oorzaak ME? Gevolg van de ME? Defecten? Waar dan? Of anders?

niemand, die dat (tot nu toe) medisch kan verklaren.....
En niet iedere ME-patiënt heeft pijn, dat maakt het ook ingewikkeld.
Als ik de verbetering/verlichting van de pijn door de behandeling van Optimens lees, bij John, dan is dat geweldig. En kan ik blij zijn voor John, en ik hoop heel erg dat dit een blijvende verbetering/verlichting is.
Voor mij is John een ME-patiënt, omdat hij jarenlang bedlegerig en ernstig ziek is geweest.
John geeft aan dat het de kwaliteit van leven heeft verbeterd en de ME niet zal gaan genezen.
Maar, als ik de ervaringen van Lynn lees, schrik ik heel erg. En ik weet hoe ernstig ziek Lynn is.
En als ik de informatie lees van Marry, dan schrik ik ook heel erg.
Marry neem ik ook heel series als ME-ervaringsdeskundige (jaren lang intussen) en haar (kritische) vragen kan ik dan ook goed begrijpen.
En bijvoorbeeld de vraag over inspanningsintolerantie of PEM (verplicht cirterium voor ME!) kan ik goed begrijpen.
Want, wat mij zelf aangaat, is de inspanningstolerantie of PEM iets wat een constante en blijvende factor is en waar ik rekening mee moet houden c.q. waar ik last van heb c.q. die mij ziek maakt c.q. waar ik nog meer (spier)pijn van krijg c.q. waardoor ik terugval en/of instort, iedere keer weer als ik over de lichamelijke grens ga.
Ik kan mij dan ook niet zo goed voorstellen dat de behandeling van Optimens de inspanningsintolerantie of PEM zou doen laten verdwijnen.
En als dat wel zo is, hoe kan dat dan? En welke medische/wetenschappelijke verklaring kan Optimens daar dan voor geven?
Zelf zou ik niet nog veel slechter willen worden dan ik nu ben, en/of 80-100% bedlegerig willen worden, en dat is kennelijk wel een (groot) risico wat je gaat nemen als je de behandeling van Optimens gaat doen. Ik durf een dergelijk risico zeker niet te nemen.
En ik ben zelf ook iemand die van te voren (veel) informatie wil weten, kritische vragen stelt, niet op haar ME-mondje is gevallen, etc.: welke therapeuten deze behandeling verzorgen, wie zij zijn, wat hun achtergrond is, welke medische opleiding(en) (HBO, Universiteit) zij hebben, wat zij weten van ME, of zij het verschil weten tussen ME en CVS, wat hun ervaringen zijn met de behandeling van ME-patiënten, wat zijn de cijfers? hoe veel beter, maar ook hoeveel slechter?, wat is het wetenschappelijk onderzoek? etc. etc.
De informatie op de site is voor mij ook te summier en te onduidelijk.
Al met al heel veel vragen en heel veel onduidelijkheden voor ons allemaal.

misschien is het een idee om Roland hier uit te nodigen, zodat wij allemaal met hem kunnen praten? Wederzijdse uitwisseling van ervaringen en informatie kunnen dan zaken duidelijker maken?
Als hij open, eerlijk, oprecht is en ME-patiënten daadwerkelijk wil helpen, dan komt hij hier mee praten.
Want, zijn behandeling heeft hier veel stof doen opwaaien! En ik zou hem best wel eens willen spreken

.
Groetjes, Louisa