Pagina 5 van 5
Geplaatst: 30 nov 2011, 10:10
door vilric
Is erg lange tekst en heb er zeer snel even overgelezen. Het gegeven kende ik, de naam niet.
Heb nergens schimmels maar.....
Ik vertelde ergens dat ik bij iemand ga die met een Wichlerantenne werkt. Hecht er eigenlijk weinig geloof aan.
En nu... ik weet niet.
Bij eerste consult wou ik m'n verhaal doen. Je moet niets vertellen zei hij, ik ga je uitmeten.
Hij zei één en ander over de spieren, een probleem in de hersenen, depressie en overdracht van signalen, iets van de gal en... je hebt een schimmel in de darmen.
Ja 't zal wel dacht ik nog. Nu ben ik verleden weekend gehospitaliseerd. Zoals ik reeds zei sporen van infectie in stoelgang en bloed. Doen ze daar ook een echo.
Die gal... heb galstenen en eentje zit in de galmond. Dus gal zou eruit moeten.
M'n darmen, heb ik last van zolang ik al leef. Als kind schreef de arts me al Duspatalin voor. Zal dan toch iets verkeerds zijn met m'n darmen. Toch die schimmel?
Moet ik die man nu toch gaan geloven????
Pfffffff, wat is waarheid? En nu.... wat nu verder? Toch principes doorbreken en naar DML?
Andere internist? En we zijn alweer aan het twijfelen:)
Geplaatst: 30 nov 2011, 10:17
door petraroos
goeiemorgen,
@ Marlène,
mijn dag kan niet meer stuk
bedankt voor je lieve knuffels,
en je lieve gedachten die je naar mij stuurt
ik stuur zo ook met liefde naar jou,
het kaarsje staat er niet tussen,
maar het idee alleen al is tof
dikke xxx en heb een mooie dag
lieve groetjes
petraroos
Geplaatst: 30 nov 2011, 11:07
door petraroos
goeie morgen
hoi Vic,
ik zou als ik jou was inderdaad naar Candida kijken,lezen.
het zou een hoop klachten kunnen schelen,
en wat ik zoal van je lees ga je misschien toch wel over je grenzen,
zo denk je gho,ik ga lekker ,en dan krijg je ineens een klap met de hamer,
en mijn ervaring is hoe vaker je over je grenzen gaat hoe eerder die hamerklap komt,
totdat je op een dag je bed niet meer uit kan.
bij mij is het zelfs zo dat ik s''avonds ga slapen terwijl ik een goeie dag
hebt gehad,
ik dan s''ochtends wakker word en het gevoel heb
of ik tijdens mijn slaap de Mount Everest heb beklommen,
en tegelijk een Verhuiswagen heb leeg gesjouwt (SPIERPIJN.
terwijl ik sliep!!!
het is echt een kunst om met je weinige energie om te gaan.
wat erg moeilijk is,
want we willen zo graag ,en zoveel he.
lieve groetjes
petraroos
Geplaatst: 30 nov 2011, 11:14
door josje
vic, dat kregelig worden heb ik ook en ik denk velen met ons hier op de site.
dat willen we niet,maar het gebeurd wel.
Geplaatst: 30 nov 2011, 12:11
door vilric
Allebei waar:)
Zoals Petra zegt 's nachts kan het opkomen alhoewel je vrij goed je bed inkroop. Wat me opvalt is dat je dan niet alleen die spierpijnen krijgt, je krijgt ook enorme pijn van het liggen zelf. En hoofdpijn.
En tegen de ochtend lijkt het of m'n bed in brand staat. Dan lijkt het of m'n lichaam overhit is alsof ik in een grote oven lig. Ga ik minder toedekken krijg ik kou maar blijft die 'hitte'. Dan ben ik in feite nog erg moe, maar sta ik toch op omdat het gewoon niet houdbaar is in bed. En dan zombieen he...
Ivm Candida, ja zou best kunnen allemaal. Heb eind de jaren 80 een zwaar verkeersongeval gehad en lang in het ziekenhuis gelegen. Daar liep ik een schimmelinfectie op. Kreeg ook bloedtransfusies.
Nu heb ik altijd, zelfs al is het zolang geleden en was ik nadien nog in staat om hard te werken, het gevoel gehad dat er toen 'iets' gebeurd is.
Heb altijd gedacht dat het door die bloedtransfusies kwam.
Maar ik ben er bijna zeker van dat ik nooit even sterk geworden ben na dat ongeval. Toen wijtte ik het gewoon aan de nasleep van de verwondingen die ik opgelopen had.
Maar dit kan geen reden zijn om niet volledig te revalideren.
Mocht ik dus een keerpunt in m'n leven moeten aanduiden zou ik kiezen voor die periode. Dan veranderde er iets....
Of het allemaal kan weet ik niet natuurlijk.
En Josje, het gebeurt dus niet alleen bij mij dat er dingen geschreven worden die je in feite beter niet had geschreven.... Hopelijk zijn er nog van die wispelturige mensen hier lol, zodat ik daar ook niet alleen in sta.
Geplaatst: 30 nov 2011, 12:43
door senna
En ondertussen blijf jij "vrolijk" rondlopen met die galstenen ?
Is dat niet gevaarlijk ?
Bij mijn vader hebben ze eens een steen verwijderd (via de mond) die in de galwegen zat (want zijn gal was al verwijderd).
Heel vreemd vond ik dat.
Maar het was wel hoog tijd want hij voelde zich erg ziek.
Geplaatst: 30 nov 2011, 13:28
door vilric
Die galstenen weet ik nog maar met zekerheid sinds vorig weekend he.
Heb volgende week afspraak met die internist die hey echo onderzoek liet uitvoeren.
Hij zei me inderdaad dat het beter zou zijn m'n gal te laten wegnemen. Maar ik hoor hem dus volgende week en dan zal ik meer weten.
Wellicht zal er niets anders opzitten denk ik. Maar zie er enorm tegenop. Zeker die algemene verdoving. Ik zie daar steeds erg van af en duurt lang om te recupereren.
Anderzijds, als die galstenen voor een blokkage zorgen ben ik nog verder van huis. Heb ik risico op ontsteking.
Misschien voel ik me nadien wel iets beter? Die gal kan ook veel zaken uitlokken...
Weeral hetzelfde... ik weet het niet. En we blijven hier ter plaatse trappelen he.
Schijnt dat de operatie zelf niet zo erg is. Via kijkoperatie tegenwoordig. Uitwendig 3 kleine sneetjes geloof ik. Zijn er mensen hier die het nog niet zo lang geleden lieten doen?
Geplaatst: 30 nov 2011, 13:46
door senna
Het komt best veel voor.
Ken 3 mensen die het dit jaar lieten doen.
Is heel goed meegevallen.
Eén kreeg een dieet mee achteraf, de 2 andere niet en die eten ook terug alles.
Maar ja, die verdoving, dat is voor ME/cvs-patiënten meestal geen pretje.
Zou ik toch eens bespreken met de internist.
Maar onder hypnose zal hij het niet willen doen zeker ?

Geplaatst: 30 nov 2011, 14:15
door marlène
vic, heb je al wat gelezen over lever- en galzuivering? Dan kan je een operatie soms vermijden. Gal blijft behouden, geen narcose, essentiële enzymen blijven aangemaakt, zuur/base evenwicht kan hersteld worden, lever wordt ontgift, ...
Geplaatst: 30 nov 2011, 16:30
door vilric
Ja, heb dat gelezen. Maar die steen zou te groot zijn wellicht... En euhm.. als ik lees hoe leuk zo'n zuivering is weet ik nog niet echt welke techniek ik verkies. Zeker niet zo kort na een darmontsteking lol.
Geplaatst: 30 nov 2011, 19:55
door asje
Hey vic, veroordelingen zijn niet nodig hè...
Je noemt het kregelig, je bent dan in feite overprikkeld en ja, dat hoort erbij. Wb het licht denk ik dat ik weet wat je bedoelt; alsof er een soort grijzige waas voor je zicht zit?
Enne, het is beter net binnen je grenzen te blijven, dan val je niet zo zwaar terug.
Edit: Ik reageer weer eens op de vorige pagina. Gebeurt me vaker, ik vergeet dan gewoon dat ik nog niet bij het eind ben, suf.
Geplaatst: 30 nov 2011, 21:29
door vilric
Is niet erg lol.... Ja, overprikkeld, zo kan je dat noemen. Als je zo moe wordt lijkt het alsof er enorm veel storende zaken zijn. Ik word dan lastig... net als een niet zieke die heel moe zou zijn denk ik.
In vond dat ik niet echt zoveel gedaan had gisteren. Maar deze middag was het weer prijs. Gegeten en tot 16.30h mijn bed in gemoeten. Zojuist een chocoladekoek gegeten en voel me weer zo achteruit gaan. Mag iig niet blijven duren, zo is't geen leven.
Ben misschien nog altijd beetje verzwakt door m'n darmontsteking van verleden weekend. Ik heb niet echt veel buikpijn of zo. Maar kan wel lang duren denk ik.
Ben nu ook wel bezig met het verhogen van m'n AD. Van 10 naar 15 mg. Ik weet toen ik ermee begon, dat ik ook vermoeider was. Pff en moet op 20 mg komen.
En daarna eventueel naar 30mg, wat al een zware dosis is. Normale dosis is 10 mg... (Sipralexa).
Is steeds moeilijk uit te maken wat de oorzaak is. Zal wel weer beteren he:)