Ik heb mezelf ondertussen al in wat facebook groepen voor B12-lotgenoten genesteld en daar heel veel info gevonden
En een mevrouw houd een lijst bij met huisartsen en allerlei soorten specialisten in heel NL die ervaring hebben met B12-tekort, dus ik heb haar een mailtje gestuurd en nu duimen dat ze er toevallig eentje in de buurt weet
Ik heb zelf al twee heren op het oog, eentje heeft een vriendin van mijn moeder en de ander heeft goede recensies op de zorgkaart. Dus ik ga sowieso met die twee een afspraak maken. En dan uiteraard vragen hoe ze tegen de behandeling aanstaan en dergelijke.
Maar bij mijn eigen huisarts blijven is gewoon niet gezond voor mij. Ik voel me heel erg onveilig bij haar en heb totaal geen vertrouwen meer in haar kunnen. Daarnaast heb ik gewoon de energie niet om constant de strijd met haar (en de assistentes) aan te gaan. Al deze heisa heeft me nu enorm belemmerd in mijn herstel van de oorzaak van dit topic. Het is alweer twee weken sinds de pijn over is en ik ben er nu gewoon nog slechter aan toe. Ik begin nu eindelijk weer een beetje te herstellen.
Ik zal proberen een beetje kort op te noemen wat dingen zijn die het voor mij gewoon heel moeilijk maken om verder te gaan met mijn huidige huisarts:
- Heeft mijn klachten vanaf dag 1 niet serieus genomen.
- Heeft meerdere keren opmerkingen gemaakt over zaken waar zij geen verstand van heeft en daar later excuses voor moeten aanbieden.
- Heeft nooit tijd, nooit plek. Verterkt zonder waarnemer en aankondiging op vakantie.
- Kijkt niet in het medisch dossier. Kijkt niet naar brieven van internist of fysio. Kijkt niet wat een vervanger uitgevogeld heeft bij het vorige consult. Controleert waardes niet.
- Veranderd constant van mening. Dan wel pijnstilling, dan niet en dan weer wel. Dan niet NPO dan weer wel. En meer kleine dingen.
- Duld geen inspraak van patient op normale manier, moet eerst escaleren.
- Is ontzettend denigrerend in haar manier van praten doen en laten en opmerkingen.
- Weigert goede behandeling voor B12-tekort. (Nu na heel veel drama een half-goede behandeling. Nog steeds niet wat netjes op de bijsluiter staat. En laat al merken dat ik maar 10 injecties krijgt en ze daarna wilt stoppen. Niet direct gezegd maar had het al over opnieuw bloed prikken en dan over 10 weken verder kijken. Dan ziet ze torenhoge B12 waardes en roept ze OPGELOST! En krijg ik geen injecties en word ik nog zieker. Of ik fix het weer door weer elke dag aan de balie te staan en te bellen en te bitchen en de apotheker en de fysio en mijn moeder erbij te halen. Ik moet levenslang injecties en dus sowieso nog een jaar zeer frequent. Dat is dus constant conflicten.)
- Stuurt niet door naar specialisten behalve psycholoog.
- Legt niet uit dat alles wat ik vertel in de praktijkondersteuner bij haar in het dossier komt. (Die ze niet leest dus niet erg, maar toch)
- Elke keer dat ik daar ben geweest kom ik met een verslagen gevoel naar buiten, zelfs als ik wel iets geregeld heb wat ik wil.
- De laatste paar keren werd ik er zelfs ontzettend emotioneel van.
- En tijdens het conflict bloedlink.
Al met al is het vertrouwen helemaal weg. Ik geloof niet dat als er iets is ze mij serieus neemt en ik ben bang dat ze dan doodleuk iets over het hoofd ziet. En dat dat ooit op een dag misschien levensbedreigend is of heel erg schadelijk. Ze heeft ook niet de zelfkennis om door te verwijzen als ze het zelf niet weet, dus ook daar kan ik dan niet op vertrouwen. Kleine kans dat het misgaat, maar ik weet elke keer als ik daar kom dat ik met lege handen naar buiten ga. En ooit gaat dat mis. En ik ga daar niet op zitten wachten.
En sowieso is het verdriet die ik erdoor heb en de energie die het kost het gewoon echt niet waard. Ik vraag niet veel, alleen maar om normaal behandeld te worden.
Over een jaar ga ik (hopelijk) uit huis dus dan zal ik weer een ander moeten zoeken, dus zolang diegene zich fatsoenlijk kan gedragen en me correct kan behandelen dan houd ik het wel een jaartje vol! ](./images/smilies/eusa_wall.gif "Brick wall"){kind=small}