ME-Gids.Net

Er is wel wat af te dingen op de huidige Gz, ben ik met je eens. Maar ik denk dat het veel te kort door de bocht is te denken dat het in India allemaal beter is.

Dat wij naasten gauw alleen laten ipv ondersteunen heeft niet echt met de Gz te maken ...

Maar ik zeg niet dat het "allemaal" beter is, ik zei:

Ook wordt gezien dat in andere culturen, waar dit gepsychologiseer niet/minder plaatsvind, mensen pragmatischer en minder stigmatiserend met ook ernstiger hersenaandoeningen omgaan. Ze zien het als een ziekte waarvoor je verpleegd moet worden en waarvan je kan herstellen.

Onze maatschappij ziet het als falen en schuld. Wordt je niet vrolijker van.

En dat blijkt uit onder meer:

This undoubtedly means that enviroment plays a crucial role as an outcome determinant in schizophrenia. The factors that underlie higher improvement rates in developing countries, however, remain ill-defined, although better tolerance of the sick role, availability of suitable jobs, supportive family attitudes and extended family networds have been suggested as explanations (Leff et al., 1987; Leff et al. 1992 ; El-Islam, 1982).

En verder denk ik dat onze Gz knappe dingen kan doen maar in de meest wezenlijke aspecten ernstig faalt.

Tot nu toe ging het alleen over schizofrenie in India, dus 'ziekte in andere culturen' is wel erg breed dan. Er wordt in allerlei verschillende culturen volstrekt verschillend naar ziekte gekeken, soms worden mensen juist regelrecht uitgestoten. Het verschilt dus nogal ...

De rol van de omgeving ligt niet echt in de handen van de Gz.

Ik ben wel van mening dat de gz aardig meewerkt aan debilisering van eenieder die niet uit eigen gelederen komt, zie ook hun optelling jegens de complementaire zorg. Er komt zeker ook geen positief advies van hen uit richting zelfhulp van mensen, integendeel. Zíj zijn de kenners en de rest moet z'n mond houden.
Het geloof in de witte jassen is torenhoog en zelf doen zij er niets aan dit beeld te relativeren. Ik denk zéker dat dit een remmende factor is op de zelfzorg en zelfbeschikking.

Ik ben het deels met je eens, maar denk dat je te veel op een hoop gooit, een versimpeling van zaken.

Hoi Lulu,

Ik zou niet weten over het artikel.

Wel weet ik dat ik als kind veel buikpijn had.
Altijd rond navel.
Toen werd er niet veel aandacht aan besteed, wel gesuggereerd misschien zenuwachtig voor verjaardag, repetitie, noem maar op wat men verzinnen kan.

Inmiddels weet ik dat over de grens gaan o.a. ook betekend pijn rond de navel.
Geen zenuwen of faalangst of wat men ook verzinnen kan.
Zuiver het lichaam dat aangeeft stop het is genoeg

Ha mamoes jammer dat ook jij het artikel niet kent, zal ik nog even verder moeten zoeken... (áls ik het vind zal ik het zeker delen).

Jouw ervaring mbt de buikpijn past bij de mogelijke verklaring dat een lichamelijk symptoom idd als psychisch kan worden gezien...