Hoi sonja,

het is goed, meis, geen zorgen.
En ga nu goed je rust nemen, dat is belangrijk!
En laat alles eens even rustig bezinken. Ik vind het trouwens wel dapper, dat je als bekende Nederlander naar buiten bent getreden over jouw ziekte ME/cvs.
Ik kan mij voorstellen dat het in bekend Nederland ook heel moeilijk is om acceptatie en steun te vinden en te krijgen van mensen.
In het bekend-Nederland-wereldje moet alles nog meer 100% perfect zijn en blijven, zeker qua gezondheid. Als je ziek wordt, dan tel je niet meer mee. Als het goed met je gaat, wil iedereen in je buurt zijn, maar als het niet goed met je gaat, laten veel mensen je vallen.
Deze ervaringen (her)kennen wij ook in onze omgeving/leven (maatschappelijk- en sociaal). Onze maatschappij is hard als je (ernstig) ziek wordt.
Het heeft tijd nodig om daar jouw plek en pad weer in terug te kunnen vinden. Maar, dat gaat je zeker lukken

!

Ohww, ja, en waar wel eens over wordt gedroomd: een mooi groot blauw

gala (blauwe lintje is het internationale symbool voor ME/cvs), net zoals het roze lintjes gala, en dat onze ziekte ME/cvs eens de erkenning krijgt die het verdient (sinds 1969 heeft de WHO ME/cvs al erkend als een neurologische aandoening, maar Nederland houdt zich gewoon niet aan de verdagen, en daarom staan ME/cvs-patiënten nog steeds na tientallen jaren in de kou), en dat er heel veel geld uitgetrokken gaat worden voor biomedisch onderzoek/behandeling/medicijnen.
Er wordt wel 1.9 miljoen euro in CGT en GET gestopt, maar er is 0,00 euro naar biomedisch onderzoek gegaan.
Groetjes, Louisa