Ik zou juist soms willen dat het initiatief meer van 'vrienden' kwam. Dat ze af en toe bij mij langskomen als ik me nergens laat zien. Dat ze me het gevoel geven me niet te vergeten, ook als ik geen energie heb om leuke dingen te doen... Maar als ik ze niet zelf opbel of langsga zie ik ze eigenlijk nooit...
Ja, daar zit ik dus ook mee.
Ik zou het ook prettig vinden als de initiatief zo nu en dan ook van vrienden kwam. Zelf initiatief nemen heeft inderdaad zijn voordeel dat je zelf je grenzen aan kan geven. Maar toch heb ik vaak het gevoel dat op die manier kunnen sociale contacten alleen op basis van als je “gezellig” kan zijn/doen.
Daardoor betrap ik mezelf vaak dat ik mezelf voorbij loop om de contacten te behouden. En vaak als het niet lukt voel ik me schuldig dat ik niet genoeg leuk ben geweest.
ik kan heeel moeilijk opstaan s'morgens,al zeg ik tegen mezelf....morgen sta ik om 9u op!!! maar nooit lukt het mij of men man moet blijven naast mij staan 