leerkrachten kunnen dergelijke jongeren niet aan. Ze stellen te moeilijke vragen. De leerkrachten denken dat ze uitgedaagd, getest worden maar de jongere toont alleen maar interesse.
Er was een "conflict" tussen een leraar en mijn zoon ontstaan op deze manier. Miscommunicatie zeg maar. Tot de dag dat ze naar één of ander kernfusieding gingen en hij daar ook moeilijke vragen ging stellen en de ingenieur ook geen antwoord kon geven.
De zoon kwam thuis en zei: je had de blik van de leerkracht moeten zien. Die had ineens door dat ik hem niet test maar dat hij niet kan antwoorden.
Sindsdien zijn er geen problemen meer.
Voor een jongere kan dat moeilijk zijn. Zijn leeftijdsgenoten snappen er geen jota van. Maar stuur zo'n kerel naar een motivational speaker, stuur ze de bergen in gedurende een week met een berggids, of laat ze een film zoals "what the bleep do we know zien" en hun honger is weer voor een tijdje gestild. Dat moeten ze eerst verteren. Laat ze proeven van alles wat er goeds is in deze wereld.Ook mentaal is dit moeilijk dragen. Men denkt teveel. Men denkt te ver. Men denkt te lang... Zo kan je je bvb zorgen gaan maken over zaken waar anderen niet bij stilstaan. Maar dat doe je dan niet over 1 dingetje, maar over teveel dingetjes zodat het een te groot geheel wordt.