Wat goed van je dat je hieraan gaat beginnen!
Die dag school zal wel zwaar zijn (een volle dag van 9 tot 17 ? ), maar als je daarvoor en daarna je dagen rust houdt dan moet het te doen zijn. En dan twee halve dagen stage erbij, dat is ook wel pittig, maar dat zal ook vast wel gaan lukken!
Heb je alles op je school besproken over je beperkingen? Wat fijn dat ze je begeleiden en dat ze je kunnen helpen met aanpassingen.
Zagen ze er verder geen bezwaren in om je aan de studie te laten beginnen?
Ik heb zelf twee en een half jaar sph gedaan, ik had al cvs toen ik eraan begon. Het ging bij mij altijd goed, ongeveer drie of vier dagen een paar uurtjes naar school, dat was echt prima.
Stages waren heftig, het eerste jaar één dag per week stage gelopen, ook vaak ziekgemeld, maar uiteindelijk gewoon gehaald.
In het tweede jaar moesten we tien weken stage lopen, 32 uur per week. Ik kon mijn eigen rooster inroosteren en we mochten 4 uur per week aan school werken. Die 4 uur mocht je ook thuis doen. Dus ik roosterde mezelf 28 uur in en ik kon alsnog als het rustig was aan mijn schoolverslagen werken. Er zat ook de kerstperiode tussen, dus ik had nog extra weken om mijn uren over 'uit te smeren' en zodoende heb ik die stage ook weten te halen.
Ik kan me nog wel een keer herinneren dat ik naar huis ben gestuurd omdat ik er zo moe uitzag!
Verder heb ik het er nooit over gehad op die stage, thuis deed ik ook niet anders dan slapen, maar ik wist dat het maar voor tien weken was, dus ik heb me er letterlijk doorheen gesleept.
In het derde jaar was het een vol schooljaar stagelopen, 32 uur per week. En eens in de twee weken nog een dag naar school. Hier ben ik helemaal op stuk gelopen. Ik heb rustige diensten gewerkt, 's avonds eerder naar huis, twee weken vrij genomen in november, maar uiteindelijk heb ik er in januari van mijn stagedocent mee moeten stoppen.
Ik vond het echt heel erg, want het was dus gewoon einde opleiding. En ik heb nog geprobeerd of dat ik niet minder uren per week kon stagelopen en dan gewoon een half jaar langer doorgaan, maar er werd totaal geen medewerking verleend vanuit school. (Nu had ik ook een %^#$@%^van een stagedocent, maar dat terzijde.)
Ik heb vervolgens een jaar extra studiefinanciering aangevraagd en eind 2006 heb ik een omzetting van mijn studieschuld naar een gift in verband met een chronische aandoening aangevraagd, en een paar maanden terug heb ik bericht gekregen dat mijn schuld inderdaad is kwijtgescholden.
Nu heb ik in principe nog recht op 19 maanden stufi voor een meer passende studie en ik zit er heel serieus over na te denken om via de LOI de opleiding HBO vertaler Engels te gaan doen. Ik wil alleen eerst gaan proberen om 12 uur per week te gaan werken, en als dat goed gaat dan wil ik dat misschien wel erbij gaan doen, want het kost een hoop geld ook, 4 jaar lang 1500 euro schoolgeld en dan de boeken en andere studiematerialen er nog bij. Hoewel ik dan dus de eerste 19 maanden wel recht op studiefinanciering nog heb.
Ik vind het alleen ook wel moeilijk om er echt aan te beginnen, want stel dat dit ook niet gaat lukken? Het is wat jij zegt, zoveel teleurstellingen gehad...
Hoewel dit iets is waarvan ik zelf denk dat ik het echt kan, ik heb ook wel een redelijk goed gevoel voor de Engelse en Nederlandse taal en het lijkt me ook echt leuk om te doen.
Afijn, ik wilde kort antwoord geven, maar het is een heel verhaal geworden!
