Hi lionheart,
Helemaal prima, dat je het artikel en de link hier hebt neergezet!
Ik heb dit verhaal eerder gelezen, maar ik wist niet meer waar precies.
De arts heeft 15 jaar moeten vechten, ongelooflijk, toch? dat dit gebeurt in Nederland? Uiteindelijk heeft hij, denk ik, de neuroloog kunnen overtuigen en de onderzoeken en daarna de AB behandeling kunnen krijgen.
Weet je, waar het vaak al fout gaat? Stel je hebt zo'n huisarts als de mijne
.....
Toen ik heel (dood)ziek aan zijn bureau zat, 12 jaar geleden, weigerde hij uitgebreid (bloed)onderzoek en vervolg onderzoek te laten doen.
Van de huisarts heb je ook verwijsbrieven nodig om bij een medisch specialist te komen, daar zag mijn huisarts toen ook niet het nut van in.
Dan sta je dus al met de rug tegen de muur.
Als ik nu bij mijn huisarts zou komen met de vraag of ik een lumbaalpunctie mag laten doen voor Lyme onderzoek, dan denkt hij vast dat ik helemaal gek geworden ben, en zal hij mij dit onderzoek vast ook weigeren.
Zoals ik mijn huisarts inschat, valt hij onder deze categorie: 'Huisarts weet te weinig over Lyme':
Bron:
http://www.trouw.nl/tr/nl/4516/Gezondhe ... Lyme.dhtml
En ik krijg vast ook geen doorverwijzing naar een neuroloog. In mijn (naaste) familie zit MS, ik ben er echter nog nooit op onderzocht.......
Ik denk, dat veel mensen meemaken dat een huisarts te weinig weet, geen brede medische kennis heeft, geen brede horizon heeft, niet verder dan zijn/haar neus wil kijken, alleen summier onderzoek laat doen, het nut er niet van inziet om uitgebreide (bloed) onderzoeken en vervolg onderzoeken te laten doen en het nut er niet van inziet om naar andere medische specialisten door te verwijzen.
En zo komt het dat zieke mensen zieker en zieker worden, jaren lang
ONbehandeld rond lopen, met alle ernstige gevolgen van dien.
..... ik ben daar, helaas, zo'n voorbeeld van.......
De collega-huisarts van mijn huisarts heeft paar keer gemeend (geloof ik?) "sorry" uit haar mond kunnen persen, toen ik op een gegeven moment de moed had verzameld om de huisarts aan te spreken op hoe ik behandeld ben geworden.
Ik kon toen met medische bewijzen (Lelystad, Ede, Utrecht, Amsterdam) alles staven en onderbouwen, en tsjaaa, toen stond het "schaamrood" ineens op de kaken.
Maar eigenlijk is dit toch niet normaal?
Artsen en huisartsen hebben toch de "Eed van Hypocrates" afgelegd?:
Ik zweer/beloof dat ik de geneeskunst zo goed als ik kan zal uitoefenen ten dienste van mijn medemens. Ik zal zorgen voor zieken, gezondheid bevorderen en lijden verlichten. Ik stel het belang van patiënten voorop en eerbiedig zijn opvattingen. Ik zal aan de patiënt geen schade doen. Ik luister en zal hem goed inlichten. Ik zal geheim houden wat mij is toevertrouwd.
Ik zal de geneeskundige kennis van mijzelf en anderen bevorderen. Ik erken de grenzen van mijn mogelijkheden. Ik zal mij open en toetsbaar opstellen, en ik ken mijn verantwoordelijkheid voor de samenleving. Ik zal de beschikbaarheid en toegankelijkheid van de gezondheidszorg bevorderen. Ik maak geen misbruik van mijn medische kennis, ook niet onder druk. Ik zal zo het beroep van arts in ere houden.
Zo waarlijk helpe mij God almachtig /Dat beloof ik.
Daarom ben ik ook niet gaan vragen bij mijn huisarts of hij mij wilde helpen bij bloedonderzoek naar Lyme en Co-infecties.
Ik had niet met Pro Health aan kunnen komen, want dat is in zijn ogen een commercieel laboratorium.
Ik ben eens met uitslagen (was overigens bewijs dat er het een en ander niet goed was), van een regulier (NB!) laboratorium uit Amsterdam en Utrecht (Saltro), via een natuurarts bij mijn huisarts geweest.
Nou, hij ging helemaal uit zijn dak, want natuurartsen zijn in zijn ogen geen artsen, maar prutsers, alternatief en erkende de huisarts dus niet.
Je, begrijpt vast wel dat ik dan ook niet bij hem met een Testkit voor bloedonderzoek voor Augburg/Duitsland hoefde aan te komen.
Groetjes, Louisa
......?
