een eigen huisje-help

[huppelepup]

Hallo,

Ik heb na jaren nu een huurhuisje via de woningcoorporatie. Ik was al ruim2 jaar hiervoor aan het kijken en stond al heel lang ingeschreven. Toch gingen alle woningen naar urgenties. Het is hier heel normaal dat er 200 mensen reageren op één woning. Deze keer stond er weer een urgentie voor me maar die heeft de woning geweigerd. Ik woon nu bij mijn ouders in. Sinds ik weet dat ik de woning heb slaat de angst en paniek echter toe. Ik slaap heel slecht en voorzie problemen als ik daar in mijn eentje zit. Ik kan nl heel slecht tegen alleen zijn en weet dan geen raad met mezelf. En aangezien ik ME heb en niet werk zit je ook veel thuis. Het idee alleen al maakt me heel somber. De mensen wie ik het vertelt heb dat ik een woning heb zijn enthousiast alleen ik totaal niet. Alleen mijn vrienden weten niet hoe het is om eenzaam en alleen te zijn, zij zijn allemaal getrouwd en hebben kinderen. Zie het ook echt niet zitten om te moeten verven en behangen, spullen uitzoeken en wat al niet meer. Kleding kopen doe ik al bijna niet. Winkelen ben ik zo zat en kiezen kan ik niet.

De woning alsnog laten gaan is ook geen optie. Het is heel moeilijk om een woning toegewezen te krijgen en ik heb de leeftijd dat je allang zelfstandig woont.

Als ik hier nu al zoveel last van heb, moet ik dan meteen aan de bel trekken bij een psycholoog? Er gaat nu zoveel door mijn hoofd heen. Ik weet het allemaal niet meer.

Wie herkent dit en hoe heb je het aangepakt? Lees graag over jullie ervaringen misschien helpt het me.

Groetjes huppelepup

[luipaardje]

Hallo Huppelepup,

Mijn vrienden zijn ook allemaal getrouwd en voorzien van kinderen, huizen, leaseauto's, vakanties e.d. Ik zit dus ook veel alleen. En alhoewel dat inderdaad vaak eenzaam is zou ik absoluut niet terug willen naar mijn ouders. Mijn eigen dingen doen, mijn eigen dag indelen e.d. is ook wat waard. Zeker omdat ik als zieke dingen toch anders/korter/op andere tijden doe dan gezonden.

Kun je je vrienden niet mobiliseren om 1 of 2 weekenden je te komen helpen met schilderen en inrichten en zo? Voor zo'n incidentele dingen zijn vaak wel mensen te vinden en dan ben je er snel van af. Als je het in je eentje moet opknappen ben je maanden bezig.
Of schildersbedrijf en verhuisbedrijf laten komen, maar dat kost een flinke cent natuurlijk.

Succes met kiezen.

[marlène]

Hallo huppelepup

Het is waar dat alleen zijn soms zwaar kan doorwegen. Anderzijds is juist die zee van tijd een schat die ik nu kan koesteren.
In het begin ergerde ik me aan de traagheid der dingen, het moest vooruit zoals vroeger, bij anderen. Nu rijpen de ideeën in mijn hoofd.

groetjes

[verlorengezondheidman]

Ik zeg doen.
Ik ben ook op relatief late leeftijd op mezelf gaan wonen door mijn ME.

Een van de beste beslissingen was om zelfstandig te gaan wonen het leven is te kort om stil te blijven staan, ik geniet nu meer van het leven, ik voel mij echt thuis in mijn woonruimte.


Mijn ex vriendin zei ooit tegen mij dat ik niet zelfstandig wilde worden wist zij veel dat ME je compleet invalideert en een progressief karakter kent.......

Mijn ervaring is dat potentiele partners maar ook sommige zogenaamde vrienden je totaal niet serieus als je geen zelfstandig leven leidt zoals dat zo mooi heet.

Ik wil nu niet meer terug naar mijn ouders ondanks al mijn chronische pijn uitputting en eenzaamheid...

[huppelepup]

Dank voor jullie reacties. Ik ben echt bang dat ik zo eenzaam gaat worden. Het alleen eten, thuiskomen in een leeg huis. Ik ben het eens met wat je zeg Verlorengzman. Ik voel me ook niet serieus genomen doordat ik nog thuis woon. Ook al zeggen mijn vrienden hier nooit iets van. Mensen die ik nu leer kennen vertel ik ook nooit dat ik thuis woon, zij denken dat ik alleen woon. Ik schaam me er ook wel wat voor.

[daisy86]

Ik herken dit heel goed.
Ik wilde niets anders dan dolgraag op mezelf wonen, maar toen het eenmaal zover was, vond ik het ook wel erg eng.
Mijn ouders hebben me erg geholpen en het meeste werk in de woning voor me gedaan.
Ik moet wel toegeven de 1e maand dat ik erin zat kreeg ik enorme heimwee en wilde ik graag terug.
Maar dat is gewoon weer voorbij gegaan en nu zou ik niet meer terug willen.
Het voordeel van alleen wonen is ook wel de rust om je heen, al je tijd helemaal zelf in kunnen delen etc.
Tegen de eenzaamheid heb ik 4 katten en 3 tamme ratjes in huis, het maximale dat ik aankan kwa verzorging.
Maar ik kom dus nooit thuis in een leeg huis.
Omdat koken niet mijn ding is en erg veel energie kost ga ik wel bijna elke dag nog bij mijn ouders eten (die wonen erg dichtbij), dus dan kan ik daar mijn praatje even kwijt.
Maar ik ben erna eigelijk ook weer erg blij dat ik naar mijn eigen rustige stekje terug kan.
Het is eventjes doorzetten, maar als je er eenmaal een maandje of 2 zit, zul je er vast geen spijt van krijgen.

[huppelepup]

Fijn die herkenning, dacht dat ik de enige was die het er zo moeilijk mee heeft.

Hebben jullie een glasverzekering? Ik denk dat het nogal overbodig is als je een bovenwoning in een afgesloten appartementencomplex gaat huren. Een service abonnement doe ik in ieder geval niet.

[daisy86]

Ik hoefde hier geen glasverzekering te nemen, dat neemt de woningcoorporatie voor zich.
Ik krijg 1 oktober alweer de sleutel van mijn nieuwe woning, dus ik ga ook weer verhuizen.
Kunnen we samen stressen
Hoewel ik het deze keer niet meer zo eng vind, ben alleen blij als het allemaal gebeurd is.

[verlorengezondheidman]

@Huppelepup,

Neem een vaste telefoonlijn waar je onbeperkt mee kan bellen naar mobiel en vaste lijn tegen een vast laag bedrag dat heb ik ook vergelijk de prijzen maar dan kun je tenminste je ei een beetje kwijt...
Een huisdier kan helpen tegen eenzaamheid...

Nu ik al een tijdje zelfstandig woon merk ik dat ik wel serieus genomen word.
Voor de rest lig ik nog wel ver achter qua relaties, kinderen, vakanties, maatschappelijke ontwikkeling, opleidingen etc.
Toch voel ik me nu gelukkiger als toen ik nog thuis woonde....

[verlorengezondheidman]

@Huppelepup,

Stel je komt een potentiele partner tegen die je graag thuis zou willen uitnodigen?
Hoe ga je dat doen als je nog thuis bij je ouders woont?

Voor je persoonlijke en maatschappelijke ontwikkeling is het denk ik beter om zelfstandig te gaan wonen.
Ik ben ook met ME voor het eerst op mezelf gaan wonen....

[huppelepup]

Stel je komt een potentiele partner tegen die je graag thuis zou willen uitnodigen?
Hoe ga je dat doen als je nog thuis bij je ouders woont?

Nou ik kom bijna nergens door mijn ME dus een partner ontmoeten zie ik niet zo snel gebeuren. En ja wat ik dan denk wat heeft een man nou aan mij met me ME.

Voor de rest lig ik nog wel ver achter qua relaties, kinderen, vakanties, maatschappelijke ontwikkeling, opleidingen etc.

Heel herkenbaar, ik loop ook 10 jaar achter.

Ik hoefde hier geen glasverzekering te nemen, dat neemt de woningcoorporatie voor zich.
Ik krijg 1 oktober alweer de sleutel van mijn nieuwe woning, dus ik ga ook weer verhuizen.
Kunnen we samen stressen
Hoewel ik het deze keer niet meer zo eng vind, ben alleen blij als het allemaal gebeurd is.

Glasverzekering zit er niet bij in. Zo jij gaat alweer verhuizen nou wens je veel suc6. Jij hebt gelukkig al je meubels enzo al. Ik nog niks. Wat een gedoe allemaal er komt heel wat bij kijken. Inderdaad samen stressen.

[verlorengezondheidman]

@Huppelepup,

Als je naar eigen zeggen reeds 10 jaar achterloopt wil dat niet zeggen dat je deze achterstand moet laten oplopen door niet op jezelf te gaan wonen....

Ik merk dat mijn gevoel van eigenwaarde is toegenomen sinds ik zelfstandig woon, dat is niet in geld uit te drukken zo belangrijk is dat m.i.

[tanto]

Huppeldepup, kun je niet een huisdier nemen?
Door mijn twee katten ben/voel ik me nooit alleen.
Het is natuurlijk anders dan mensen, maar je hebt toch wat leven om je heen.

Voor het klussen zou ik dan toch echt proberen om familie en vrienden in te schakelen.
Je kunt het op zijn minst proberen denk ik. Het is zonde van je energie als je het al überhaupt voor mekaar krijgt.

Suc6! T.

[verlorengezondheidman]

@Tanto,

Is het niet handiger om op zoek te gaan naar een geschikte partner of beter pas daarna ?

[asje]

@huppelepup Je zorgen zijn begrijpelijk, ik zou daar niet voor naar een psycholoog rennnen. Ik zou rustig je huisje in orde gaan maken zodat alles op orde is daar en dan kun je nog net zo vaak bij je ouders zijn als je wilt toch?