Hallo Jolana,
Na, een korte proefrit bij welzorg was de eer voor mijzelf.
Vond het na rijden in een beschermde auto maar een eng en wankel ding.
Het laatste is en was vooral een gevoelsbeleven.
Dan is er nog de omgeving waar je letterlijk alswel figuurlijk doorheen moet.
Ik ben in de avonduren begonnen, stil en rustig op straat.
Veel oefenen en manoevreren later naar het centrum/ supermarkt/ bibliotheek.
Volg je eigen tempo: het went, de een leert sneller den de ander, net als met fietsen en of autorijden.
Het moeilijkst vind ik nog altijd het moment van "crisis" op de wegen, als je plotsklaps stil moet staan, je niet moet remmen(iets wat er instinctief is ingeslopen per fiets etc) maar alles moet loslaten, ofwel niets meer doen.
Volg je eigen tempo, laat je niet opfokken, en leer geleidelijk vertrouwen.
Heel veel succes.
Arjen
P S Niets is een "gekke vraag"
