ME-Gids.Net

Bedankt voor al jullie reacties!!

Fijn dat ik niet de enigste ben die er zo over denkt..
Vind het nog steeds heel moeilijk, ga nog even heel goed nadenken.

Grappig dat autos eerder stoppen haha! bestaan er toch nog vriendelijke mensen!

Bedankt iedereen!

Nou gister was het dan zo ver,,,, toch besloten een rolstoel te nemen.
Het valt me heel zwaar, heb gister heel veel gehuild.
We hadden meteen een rondje gemaakt en kwam natuurlijk weer net bekende tegen. Nouja ik vind het gewoon heel moeilijk, ben 20 en dan een rolstoel.. voel mij heel erg verdrietig snap niet dat het ooit zo ver heeft kunnen komen.
Kan niet wachten tot dat ding weer weg mag!!

het moet heel moeilijk voor je zijn. het is ook erg confronterend. maar hopelijk win je hiermee weer wat energie of vrijheid om eens naar buiten te kunnen!
en, wie weet helpt je behandeling zo dat het over een tijdje alweer niet meer nodig is!
sterkte ermee!!! troostknuffel!

ook een warme knuffel van mij. Zoals sowfia zegt, het is misschien tijdelijk en ondertussen kun je meer buiten komen en spaar je energie voor wat anders.
Liefs, Lea

Hier ook sterkte voor je, hoor!

lijkt me idd een heele naare stap om mee te maken, heel veel sterkte!

Greets

I know the feeling.. Ik heb hem geleend en t is ondertussen alweer zo ver dat ik hem moet verlengen :s Mr al met al heb ik er ook veel plezier mee, zaterdag nog enorm gelachen in de sneeuw! We konden kiezen auto of rollen door de sneeuw. Ik dacht dat mooie winterweer wil ik niet missen, dus hup door de sneeuw. Alleen mr gelachen en vat gezeten.. dus meis, ik hoop dat je er for the time being aan went en dat we hem beiden mr snel de deur uit mogen doen!! Geniet vooral van de frisse lucht en van wat je op deze manier toch mee kan maken zonder dat je door je benene zakt.

bedankt voor al jullie lieve reacties, dat doet mij goed.

Indd aimee! Kan niet wachten tot we hem weer de deur uit mogen doen haha. maarja nu er eerst maar aan wennen en weer eens buitenlucht voelen! zoo!

Ja dat lijkt me ook ellendig. Mja, en daarom heb je hem ook genomen denk ik, zo kun je tenminste wel naar buiten. Hopelijk slaat je behandeling snel aan en kan hij weer retour. Hoe gaat het verder nu met je Nabo?

Ondanks dat de stap enorm is, ben ik heel trots op je dat je hem toch hebt gezet. De eerste paar keer is het vreselijk slikken en confronterend, maar probeer je te richten op de mogelijkheden die het ding je geeft. Het is ook niet mijn favoriete hulpmiddel, maar het maakt het wel mogelijk dat ik zelf ( met duwende man ) op pad kan voor kerstinkopen, ziekenhuisbezoeken, kerstfairs, dagje winkelen of gewoon een lange frisse neus halen.
Kleed je warm aan en neem voor langere tochten met dit weer een plaid mee is mijn advies. Ja, je ziet er dan og zieker uit, maar verkouden worden of verkleumde spieren is ook niet leuk.
Sterkte Nabo!

Inderdaad een plaid!! Het ziet er niet uit , maar sluit me helemaal bij Vlindertje aan.. Anders is t met dit weer écht verkleumen!!

Bedankt allemaal!

Winkelen enz is mij nu nog te veel, maar wie weet in de toekomst dat zou fijn zijn. Nu is een klein rondje om al meer dan genoeg, er gebeurd zoveel om je heen.

@ Stier, met mij gaat het erg slecht, veel meer pijn laatste dagen en daardoor ook zo verdrietig. Dan vraag ik mij weer af, waarom ik?? alles ging goed en nu dit??? hoelang duurt dit nog?? heb t er erg moeilijk mee.

@nabo, he wat naar dat het helemaal nog niet goed gaat met je. Ik had gehoopt dat je al iets zou merken van het dieet. Het vervelende is dat er geen ontsnappen aan is he, elke dag word je er weer mee geconfronteerd en moet je er weer door heen. Het is een hele strijd .
Veel sterkte en er komen echt betere dagen!

@ Nabo: ook van mij heel veel sterkte!

Nabo

Het lijkt oneindig lang vooraleer je weer beter wordt. Ik herinner me die wanhoop en het isolement in een lichaam dat hoe langer hoe minder kan.

Hetgeen je erdoor zal halen, is:
- de juiste behandeling
- liefde van je omgeving
- blijf dromen diep vanbinnen van wat je later zal doen als je weer beter bent
- overweeg neuraal therapie, pure procaine, elke week een paar kleine spuitjes die je nauwelijks voelt, minstens één ampul in je bil of bovenarm om je levenskracht terug aan te zwengelen. Hij/zij al het ook geven op plekken die ze nodig achten.

In mijn geval waren dat de lever- en galplekken, schildklier, long- en hartpunten alsook af en toe ergens ter hoogte van mijn maag. Ze spuiten enkele milimeters onder de huid dat stofje in en dat reageert onmiddellijk op het zenuwstelsel.

Na ruim drie maanden was ik van quasi volledig ziek bedlegerig naar parttime zittend geëvolueerd.

Jammer genoeg is mijn arts voor onbepaalde tijd buiten strijd wegens een rugletsel en kan ik haar niet meer bereiken voor meer inlichtingen.