ADD/CVS/ME

[heinster]

Misschien is het farfetched, maar nu ik me ook door deze site me in ME CVS aan het verdiepen ben, denk ik een interessante parallel te zien (en ook te hebben gevonden in bepaalde artikelen), dat er misschien een sterke verwantschap is. Maar Door deze pol toe te voegen kan het dat bevestigen of compleet begraven .

Er hebben al wat mensen gestemd, maar ik zie dat bepaalde vragen eigenlijk dubbelop zijn, enkel anders geformuleerd.

[tanto]

Ben je een eigen onderzoek aan het doen?
Of in opdracht van iemand?
En wat wil je precies onderzoeken dan?

Ik schijn wel ADD te hebben of ADHD whatever.
ADHD en ME zijn moeilijk uit elkaar te houden door de invloed die ME op je hersenen heeft. Je krijgt van ME ook ADHD-klachten. Ik denk zelf dat dat komt door een licht zuurstof te kort in je hersenen.


Ik ben overigens een ochtendmens en slaap prima.

[heinster]

Ja, ik doe dit geheel zelfstandig en voornamelijk voor mijzelf en de mensen die eventueel geïnteresseerd zijn. Als ik ergens in positieve of negatieve zin aan verbonden ben, dan wil ik perse het hoe en wat weten.

Misschien uit een angst die ik vroeger had om dom te zijn en het perse wilde bewijzen van niet. Maar als ik patronen zie in dingen of onderwerpen en het prikkelt me maar enigszins, dan duik ik er bovenop.

Je hebt het over zuurstof tekort in de hersenen, dit als aan algemeen iets, of bijvoorbeeld bij de geboorte (wat ik bijvoorbeeld had)?

Betreffende ochtendmens is het merendeel aan mensen dat ik ken een avond mens. Maar daarin ook een uitzondering, die 's-avonds niets/weinig waard is. Maar zijn overige dingen lijken wel erg dopamine gerelateerd en zijn op de timing na gelijk aan die van mij.

Ikzelf (op vorig jaar na) slaap ook uitstekend de afgelopen 13 jaar. Maar had een niet al te gemakkelijke jeugd, waarin ik minder goed sliep(veel slaapwandelen ook). Maar het slechte slapen is wel iets dat ik bij veel ADD/ADHD-ers zie

Als ik naar mijzelf kijk, is het onder zware stress, dat mijn ADD kenmerken mij in de weg gaan zitten en duidelijker naar boven komen. Slechter slapen, moeite met lezen, lustelozer, depressief, emotionele stuiterbal, verslavingsgevoeligheid...

Ikzelf geloof ook niet dat je ADHD, ADD en AUTISME en wat dan ook(misschien vallen CVS en ME er onder, maar mijn kennis is voor nu te summier) kunt genezen en het een wezenlijk onderdeel van iedereen is. Enkel dat er wel verschillende gradaties zijn in hoever het een invloed op je leven heeft... Enkel met de huidige druk van de maatschappij die ingewikkelder is dan ooit, mensen met zelfs een lichte gradatie van de genoemde aandoeningen er onder kan gaan lijden.

Mijn persoonlijke conclusie die ik dus wel durf te trekken is in ieder geval dat stress de bindende factor is voor ons allemaal die een sleutelrol speelt in hoe wij ons voelen. Hoe minder stress, hoe minder (ernstig) de problemen.

[malu]

Energie hebben en vrolijk zijn staan voor mij compleet los van elkaar. Het ziektegevoel is constant aanwezig, in het begin baalde ik daar natuurlijk van en zal het invloed hebben gehad op mijn stemming. Ik heb geleerd ziektegevoel en stemming los te koppelen, anders zou het leven wel heel zuur worden. Ik zou de poll daarom ook niet in kunnen vullen, ik kan er moeilijk aan relateren.

[heinster]

Je reactie is in ieder geval voor mij erg veelzeggend. Omdat bij ADD ditbijna inherent aan elkaar is. Voor mij slaat dit een gat tussen de eventuele mogelijkheid dat ME en ADD dicht aan elkaar verbonden zijn.

Misschien dat het ook "kan" betekenen voor mensen met ADD of juist ME, om hiermee in te zien, dat ze misschien in een ander kamp horen. Maar dit zijn ff wat brainfarts .

[tanto]

Ik bedoel licht zuurstoftekort ivm met ME. Omdat ME-patienten over het algemeen een lager bloedvolume hebben. Wat in ieder geval is aangetoond is dat de zuurstof opname in mijn lijf niet goed verloopt dus de hersenen krijgen daardoor ook te weinig zuurstof (redeneer ik dan). Als ik mij bevoorbeeld wat beter voel en ik ga bewegen dan merk ik dat mijn spieren meer zuurstof nodig hebben waardoor ik heel snel een wazig hoofd krijg.

Ik voel me trouwens wel depressiever als het lichamelijk slecht gaat en vrolijker als het wat beter gaat. Dat hang bij mij zeker samen.

Dat gevoel dat je dom bent herken ik ook. Zeker als kind vond iedereen mij dom omdat ik altijd in mijn eigen wereldje zat en trager was met nadenken en uitvoeren van taken. Ook vergat ik alles. Allemaal ADD kenmerken kwam ik 30 jaar later achter.

[diederik]

Is er een 1-op-1 link tussen ochtend- dan wel avondmens en AD(H)D?

Anders snap ik eigenlijk niet zo goed wat deze poll te maken heeft met de titel

[heinster]

Is er een 1-op-1 link tussen ochtend- dan wel avondmens en AD(H)D?

Anders snap ik eigenlijk niet zo goed wat deze poll te maken heeft met de titel

ADD en ADHD hebben een probleem met de dopamine afgifte, maar ik ken eigenlijk niemand waarbij het niet lijkt alsof het ook aan een tijdsdeel gekoppeld is. Dus dat de afgifte niet constant is en 's-avonds(meerdrheid) of 's-ochtends hierdoor beter voelen.

Dus een afgifte van hoog naar laag of andersom.

[diederik]

Ok. Ik docht dat er betere criteria/aanwijzingen waren om erachter te komen of er hier veel AD(h)D'ers zaten, maar ik weet er ook allemaal niet zoveel van.

[heinster]

Ik bedoel licht zuurstoftekort ivm met ME. Omdat ME-patienten over het algemeen een lager bloedvolume hebben. Wat in ieder geval is aangetoond is dat de zuurstof opname in mijn lijf niet goed verloopt dus de hersenen krijgen daardoor ook te weinig zuurstof (redeneer ik dan). Als ik mij bevoorbeeld wat beter voel en ik ga bewegen dan merk ik dat mijn spieren meer zuurstof nodig hebben waardoor ik heel snel een wazig hoofd krijg.

Ik voel me trouwens wel depressiever als het lichamelijk slecht gaat en vrolijker als het wat beter gaat. Dat hang bij mij zeker samen.

Dat gevoel dat je dom bent herken ik ook. Zeker als kind vond iedereen mij dom omdat ik altijd in mijn eigen wereldje zat en trager was met nadenken en uitvoeren van taken. Ook vergat ik alles. Allemaal ADD kenmerken kwam ik 30 jaar later achter.

Zuurstofgebrek kan ik dan bij mijzelf niet herkennen, althans niet op de wijze die jij omschrijft. Als ik mentaal gestimuleerd wordt (zoals door muziek)dan lijk ik zelfs een langere batterij te hebben dan de meeste mensen. Maar hersenloos sporten, kan ik echt niet(gewoon oefeningen doen).

Dopamine kan veel energie geven... Daarom dat ook veel mensen zonder ADD/ADHD plots ritalin gaan gebruiken om langer door te kunnen gaan. Enkel duiken zijn vaak dan in de reserves.

Bij mij slingerde ik tussen hoogbegaafd en dat ik op de MAVO nog geen eens de simpelste franse woordjes in mijn hoofd kreeg met Frans. Is er interesse, dan kan ik erg accelereren, zo niet dan val ik in een gat. Maar dat snapte ik toen nog niet.

Nu wordt ik meer gezien als hoogbegaafd op veel punten, maar ik vind het een lelijke arrogante titel. Tenslotte ken ik niemand waarbij er geen prijskaartje aanhangt. Bij mij is het ook een slecht geheugen en zwakke concentratie als iets me niet interesseert. Daarnaast ben ik enorm ongeorganiseerd een enorme chaoot . Dus ben net zo laagbegaafd op veel punten als hoogbegaafd .

[heinster]

Ok. Ik docht dat er betere criteria/aanwijzingen waren om erachter te komen of er hier veel AD(h)D'ers zaten, maar ik weet er ook allemaal niet zoveel van.

Ochtend mensen of avondmensen, zijn zeker sterke aanwijzingen. Maar niet enkel humeur maar ook energie is dan wel een belangrijk element. Ik bedoel dan alsof de wereld op je schouders leunt en niet gewoon sacherijnig

Maar zijn absoluut niet de enige onderdelen... Maar dit waren de makkelijkste onderdelen.

Voor de rest heb je de onverzadigbaarheid, constant zin in iets, maar je weet niet wat. Rusteloosheid bij het slapen, slecht geheugen, chaotisch, creatief, snel afgeleid, hyper focus(ergens in verdrinken) in je gedachten)verslavingsgevoelig, snel kunnen schakelen binnen je interesse veld, puzzelaars, moeilijk buiten je interesse veld kunnen stappen en nog meer waar ik zo even niet op kom.

Ritalin zorgt dan enkel voor een betere afgifte van dopamine, maar resulteert tot een demping van de bovenste dingen. Ook helaas de pluspunten >>. Voor mij is dat ook de rede dat ik met bepaalde (vooral mentale)uitdagingen geen ritalin wil omdat ik dan scherper kan blijven. Maar je kan in bepaalde situaties juist te scherp zijn .

[tanto]

Het moeilijk een verband te zoeken tussen twee ziekten waarvan van beide nog heel weinig bekend is.
Alles is theoretisch. Er zijn zelfs mensen die beweren dat AD(H)D niet bestaat. Dat het meer gaat om sociaal wenselijk gedrag. En eerlijk gezegd kan ik me daar ook wel in vinden. Als ik om me heen kijk heeft bijna iedereen wel enige mate van AD(H)D. Slechte concentratie is iets van deze tijd.

Over dopamine is ook nog weinig onderzoek gedaan en over de werking van ritalin op lange termijn is nog heel veel onbekend.

Verder herken ik alles wat je in je een na laatste alinea schrijft. En ik weet dus niet of dit het gevolg is van een ziekte of dat wij gewoon een beetje aan het randje van de menselijke varieteit zitten en last krijgen omdat de maatschappij ons zoveel structuur op legt.

Mijn ervaring is dat ME echt wel iets anders is dan ADD. Mensen met en zonder ADD kenmerken krijgen ME. Ik heb meer last van infecties, moeilijke darmen, spierzwakte en pijnen en een waashoofd. Ik heb 34 jaar goed met ADD kunnen leven totdat ik ME kreeg.

[malu]

De grootste overeenkomst is denk ik de prikkelverwerking die anders verloopt dan gemiddeld. Bij ME zou ik eerder denken aan overprikkeling, bij AD(H)D aan onderprikkeling. Dopamine speelt in beide situaties een grote rol.

Ik heb zelf twee jaar Ritalin gebruikt in lage dosis, en ben sinds kort gestopt. Het interessante vind ik dat ik het in het begin echt nodig had om de overprikkeling draaglijk te houden, en intussen ben ik blijkbaar ergens 'overheen gegroeid', want de laatste tijd werd ik er supernerveus van. Als de dopaminespiegel stabiel is dan zul je het denk ik ook niet nodig hebben, maar feit is dat ik het tijdelijk nodig heb gehad om de boel weer te reguleren, ook al heb ik geen AD(H)D.

[heinster]

Het moeilijk een verband te zoeken tussen twee ziekten waarvan van beide nog heel weinig bekend is.
Alles is theoretisch. Er zijn zelfs mensen die beweren dat AD(H)D niet bestaat. Dat het meer gaat om sociaal wenselijk gedrag. En eerlijk gezegd kan ik me daar ook wel in vinden. Als ik om me heen kijk heeft bijna iedereen wel enige mate van AD(H)D. Slechte concentratie is iets van deze tijd.

Over dopamine is ook nog weinig onderzoek gedaan en over de werking van ritalin op lange termijn is nog heel veel onbekend.

Verder herken ik alles wat je in je een na laatste alinea schrijft. En ik weet dus niet of dit het gevolg is van een ziekte of dat wij gewoon een beetje aan het randje van de menselijke varieteit zitten en last krijgen omdat de maatschappij ons zoveel structuur op legt.

Mijn ervaring is dat ME echt wel iets anders is dan ADD. Mensen met en zonder ADD kenmerken krijgen ME. Ik heb meer last van infecties, moeilijke darmen, spierzwakte en pijnen en een waashoofd. Ik heb 34 jaar goed met ADD kunnen leven totdat ik ME kreeg.

Betreffende AD(h)D: Om dezelfde rede zie ik het meer als een type mens, die enkel zijn slechtste naar boven laat komen als de stress te hoog wordt. Ik durf het dan ook niet echt een ziekte te noemen, aandoening vind ik al wat zwaar. Omdat er ook positieve kanten aan zitten die net zo zwaar kunnen zijn, valt voor mij predicaat ziekte eigenlijk al af. Maar dat het iets is om rekeningen mee te houden (vooral als individu), vind ik dit wel belangrijk.

Dat je ADD bij iedereen kunt zien vanwege enkel concentratie gebrek, dan ga je iets teveel over de andere genoemde problemen die bijna iedere ADD-er meer zit. En dan bedoel ik "altijd", enkel niet storend, tot zwaar storend, gerelateerd aan de hoeveelheid stress.

Als samenleving moet je ook geen rekening houden met de mensen die er last van kunnen hebben, maar wel de bron (stress) die de problemen bij de type mensen omhoog haalt. Dus ik kan het enkel zeggen me juist te kunnen vinden in de open vraag die je zelf stelt en min of meer beantwoord.

Ik denk dat met de enkele reacties die ik nu al op pik, zelf al durf te zeggen dat er een belangrijke kloof te zien is, dat ME en ADD anders zijn. Maar dat is dan ook een van de redenen waarom ik op dit forum ben.

[heinster]

De grootste overeenkomst is denk ik de prikkelverwerking die anders verloopt dan gemiddeld. Bij ME zou ik eerder denken aan overprikkeling, bij AD(H)D aan onderprikkeling. Dopamine speelt bij beide situaties een grote rol, het reguleert immers een hoop zaken.

Ik heb zelf twee jaar Ritalin gebruikt in lage dosis, en ben sinds kort gestopt. Het interessante vind ik dat ik het in het begin echt nodig had om de overprikkeling draaglijk te houden, en intussen ben ik blijkbaar ergens 'overheen gegroeid', want de laatste tijd werd ik er supernerveus van. Ik heb overigens geen AD(H)D.

Kreeg je dan Ritalin in verband met ME?

Bij ADD is de geringe en/of instabiele dopamine afgifte het voornaamste probleem. Per individu kan het wel in verschillende vormen ten uiting komen, maar het zijn vaak meer de gradaties. Omgevingsfactoren zoals opvoeding, milieu, sociale klasse, onderwijs, voeding hebben hier ook allemaal invloed op.

Ikzelf had in eerste instantie 10mg per dag, maar zit nu op het minimum van 5mg. Ik ken die overstimulering qua dat wel. Miste heel erg mijn heldere blik, maar mis hem niet als ik het huishouden moet doen .

----------

Ik zie plots steeds meer mensen die blijkbaar de hele dag er last van hebben(geziend de poll), dat zou ik me bij ADD niet voor kunnen stellen. Erg gevoelig voor highs en lows is ook een belangrijk sleutelelement. Dus neit enkel negatief.

Ik denk dat dat een belangrijke onderscheid aangeeft. En sterk bijdraagt aan het beeld dat de mensen hier scheppen.

Bedankt in ieder geval . Ik hoop in ieder geval voor sommige mensen dit een positieve impuls kan geven om inzicht te geven op hun problemen.