ik weet het niet meer
Geplaatst: 25 nov 2011, 23:43
Goedendag, allemaal, ook ik heb ME/CVS daarbij fibromyalgie en artrose,en nog een lange lijst waar ik niemand mee wil belasten
helaas ook nog veel psychische diagnoses, waarvan een paar zaken toch wel gerelateerd zijn met de ME/CVS
ik heb zelf een rolstoel gekocht,wilde geen hulp vragen, kocht ook nog 2 krukken
na de knieoperatie, en heb ze nu hard nodig om een beetje vooruit te komen.
maar inmiddels kom ik al maanden het huis niet meer uit, nu is maatschappelijk werk ingeschakeld, maar die vind ik erg langzaam werken, ik had het misschien beter zelf kunnen doen, maar ja je vertrouwd er op.
momenteel heb ik alle niet durven vragen achter me liggen want ik kan echt niet meer, ik heb zelf een invalideplaats geregeld en direct gekregen, ik hoefde niet eens onderzocht te worden, heb mijn verhaal wat nogal lang is er bij gedaan, en ook dat ze alles mogen opvragen, het kan me nu echt niets meer schelen,er zijn 2 belangrijke dingen die ik hard nodig heb,maatschappelijk werk vind ook het mobiel worden eerst het belangrijkste, vanwege de onvrijwillige opsluiting in mijn eigen huis
ik kan wel ergens heen rijden, maar dan kan ik er vervolgens niet uit
de rolstoel heb ik aangeschaft zelf, voor bv, als we naar scheveningen willen en die
lange boulevard af gaan, dan is het heerlijk dat mijn man me kan duwen, en zo hebben wij ook een winkelcentrum, ook lange gangen die zou ik graag zelf willen afrijden
daarom ben ik op zoek naar een niet te zware totaal inklapbare scootmobiel heb brochures aangevraagd en ben het aan het studeren welke, ik ben er wel uit dat er aan de voorkant beter 2 wieltjes kunnen zitten i.v.m. omslaan, en je rijdt toch ook buiten op straat wat erg hobbelt
nu heb ik de firma gesproken en te horen gekregen dat ze het nog nooit hebben meegemaakt dat iemand een opvouwbare scootmobiel krijgt
een grote kost rond de €6000
en die ik bedoel een paar honderd euro, hij wordt zelfs nog wel is cadeau gedaan bij een grote, want er zit een koffer bij en je kunt er zo mee op vakantie
en ik heb een groot stuk van mijn vrijheid terug, wat zou ik hier blij mee zijn
maatschappelijk werk is bij me thuisgeweest en zegt met al je ziektes kom je hiervoor in aanmerking,4november geweest en niets meer gehoord
daarna dat moet apart? graag iets van huishoudelijke hulp, ook nog niets over gehoord
mijn man werkt 6 dagen per week, moet alle boodschappen doen, en op zondag doet hij voor me stofzuigen.ik waardeer dat enorm
ik vind het zo ontzettend vervelend voor die arme jongen,ik probeer te stoffen,de was te regelen, strijken gaat niet, en doe de poezenbakken verzorgen alles op mijn knieen, maar ja toen ik zo ziek werd had ik de poezen al en waar ik aan begin dat maak ik ook af,
ik was zangeres in een band, maar ben daar noodgedwongen mee moeten stoppen, nu is er niets leuks meer in mijn leven, alles is nu afgenomen, stress moet ik vermijden, maar regelmatig heb ik al gedoe met de apotheek over mijn medicijnen die de neuroloog voorschrijft,iedere maand op nieuw je verhaal doen
heb oefeningen geprobeerd, en dat gaat ook niet meer,het is echt een zeurverhaal geworden sorry, weet iemand nog iets wat ik kan doen, o ja ik had nog een niet onbelangrijke vraag, ik heb een wao uitkering, en wil nu via de bekende weg en vragen om een persoons gebonden budget zodat ik het dan misschien zelf in kan kopen wat ik nodig heb.
maar... komt dan de wao in gevaar?
verder wil een ieder heel veel sterkte wensen en dank zeggen voor het lezen van dit lange bericht
lieve groet Els
helaas ook nog veel psychische diagnoses, waarvan een paar zaken toch wel gerelateerd zijn met de ME/CVS
ik heb zelf een rolstoel gekocht,wilde geen hulp vragen, kocht ook nog 2 krukken
na de knieoperatie, en heb ze nu hard nodig om een beetje vooruit te komen.
maar inmiddels kom ik al maanden het huis niet meer uit, nu is maatschappelijk werk ingeschakeld, maar die vind ik erg langzaam werken, ik had het misschien beter zelf kunnen doen, maar ja je vertrouwd er op.
momenteel heb ik alle niet durven vragen achter me liggen want ik kan echt niet meer, ik heb zelf een invalideplaats geregeld en direct gekregen, ik hoefde niet eens onderzocht te worden, heb mijn verhaal wat nogal lang is er bij gedaan, en ook dat ze alles mogen opvragen, het kan me nu echt niets meer schelen,er zijn 2 belangrijke dingen die ik hard nodig heb,maatschappelijk werk vind ook het mobiel worden eerst het belangrijkste, vanwege de onvrijwillige opsluiting in mijn eigen huis
ik kan wel ergens heen rijden, maar dan kan ik er vervolgens niet uit
de rolstoel heb ik aangeschaft zelf, voor bv, als we naar scheveningen willen en die
lange boulevard af gaan, dan is het heerlijk dat mijn man me kan duwen, en zo hebben wij ook een winkelcentrum, ook lange gangen die zou ik graag zelf willen afrijden
daarom ben ik op zoek naar een niet te zware totaal inklapbare scootmobiel heb brochures aangevraagd en ben het aan het studeren welke, ik ben er wel uit dat er aan de voorkant beter 2 wieltjes kunnen zitten i.v.m. omslaan, en je rijdt toch ook buiten op straat wat erg hobbelt
nu heb ik de firma gesproken en te horen gekregen dat ze het nog nooit hebben meegemaakt dat iemand een opvouwbare scootmobiel krijgt
een grote kost rond de €6000
en die ik bedoel een paar honderd euro, hij wordt zelfs nog wel is cadeau gedaan bij een grote, want er zit een koffer bij en je kunt er zo mee op vakantie
en ik heb een groot stuk van mijn vrijheid terug, wat zou ik hier blij mee zijn
maatschappelijk werk is bij me thuisgeweest en zegt met al je ziektes kom je hiervoor in aanmerking,4november geweest en niets meer gehoord
daarna dat moet apart? graag iets van huishoudelijke hulp, ook nog niets over gehoord
mijn man werkt 6 dagen per week, moet alle boodschappen doen, en op zondag doet hij voor me stofzuigen.ik waardeer dat enorm
ik vind het zo ontzettend vervelend voor die arme jongen,ik probeer te stoffen,de was te regelen, strijken gaat niet, en doe de poezenbakken verzorgen alles op mijn knieen, maar ja toen ik zo ziek werd had ik de poezen al en waar ik aan begin dat maak ik ook af,
ik was zangeres in een band, maar ben daar noodgedwongen mee moeten stoppen, nu is er niets leuks meer in mijn leven, alles is nu afgenomen, stress moet ik vermijden, maar regelmatig heb ik al gedoe met de apotheek over mijn medicijnen die de neuroloog voorschrijft,iedere maand op nieuw je verhaal doen
heb oefeningen geprobeerd, en dat gaat ook niet meer,het is echt een zeurverhaal geworden sorry, weet iemand nog iets wat ik kan doen, o ja ik had nog een niet onbelangrijke vraag, ik heb een wao uitkering, en wil nu via de bekende weg en vragen om een persoons gebonden budget zodat ik het dan misschien zelf in kan kopen wat ik nodig heb.
maar... komt dan de wao in gevaar?
verder wil een ieder heel veel sterkte wensen en dank zeggen voor het lezen van dit lange bericht
lieve groet Els