ME-Gids.Net

Ik vraag me af waarom ik, nu ik ziek ben, opeens bijna geen vrienden meer overhou...

Op zich ben ik niet veranderd, maar toch lijkt er een verschil te zijn zodat ik de vriendschap of inspanning niet meer waard ben.

Het geeft me een hele andere kijk op vriendschap... Herkennen jullie dit? Of iemand die kan uitleggen waarom dit gebeurt?

Is het onbegrip? Ik begrijp het niet...

Ik neem aan dat ik geen alleenstaand geval ben op dit vlak!

Mensen weten soms niet meer wat zeggen, voelen zich ongemakkelijk omdat er iets "veranderd" is. Niet jij maar de context. Laat hen weten dat je hen mist en dat je hun gezelschap waardeert. Vraag hen dat ze nog eens langskomen of bellen.

Er zullen mensen verdwijnen en andere mensen zullen in je leven verschijnen.

Hoi Duna

Ik herken het helemaal. Ik ben veel vrienden kwijtgeraakt. Ze haken allemaal af, omdat ik niet vaak meer naar ze toe kon komen, of afspraken moest afzeggen door mijn ziekte. Ik denk dat veel chronisch zieken, en zeker ME-patienten, waar toch al niet veel begrip voor is, dit zullen herkennen.

Gelukkig zijn er een paar nieuwe mooie vriendschappen voor in de plaats gekomen.

Sterkte!