waar ligt de grens

[hyby]

ik lees hier heel veel verschillende ideén over grenzen stellen.. en of de vraag kan ik hem verleggen.
bij de 1 lukt dat en de ander niet..
als ik mij een paar weken redelijk voel.. een beetje balance voel in mijn energie, denk ik vaak, misschien kan ik dan wel iets meer..
en dan val ik,, paar dagen weer slecht..
dit betekend dus, dat tevreden moet zijn hoe het was? ligt dan daar mijn grens?....tot hier en niet verder? is die grens uberhaupt wel te verleggen? zo ja ..wanneer mag ik proberen hem te verleggen? is dat uberhaupt mogelijk?
of heeft dit dan ook te maken met accepteren?

[daantjuh]

ik herken dit! Vorige week dacht ik dat het aardig de goeie kant op ging. En wat doe je dan? Achterstallig werk inhalen, wel gedoseerd hoor, maar blijkbaar niet gedoseerd genoeg.......
Nu.....tja het bekende he!
Je gaat sneller over je grenzen heen dan dat je eronder blijft......

[dino]

Ik leg de lat ook altijd hoger dan 'ie eigenlijk hoort te liggen.
Vrij menselijk en kan als een goede eigenschap worden gezien, maar je lichaam is het daar niet mee eens helaas...
Moeilijk hoor. Misschien maar "gewoon" vrede mee nemen dat je soms over je grenzen gaat?

Of voor jezelf bij gaan houden: ik voelde dat ik niet naar de verjaardag kon, maar ben toch gegaan. Achteraf: had niet moeten gaan.
Soort herinnering voor de volgende keer.

[Gast]

precies dino, soms ga je over je grenzen, en dan weet je dat je naar je intuitie moet luisteren, maar denk ik dan, als je nooit OVER je grenzen gaat, hoe weet je dan waar de grens ligt....
dus eigenlijk elke dag de balans zoeken

[dino]

Elke dag weer terug bij af wat betreft grenzen zoeken. En als je nooit over je grens gaat heb je een heel saai leven. Soms is het niet anders, maar als je er nog overheen kúnt, is het voor je psychische gesteldheid beter daar af en toe eens overheen te gaan door iets leuks te doen.

[vlindertie]

De truc is misschien wel om juist wanneer je je beter voelt je grenzen NIET te verleggen.
Vooral niet meer doen dan je al deed en laten zitten die energie in je lijf. Dat is volgens mij de enige manier om de batterij een beetje voller te krijgen ipv op het reservestukje te blijven draaien. Dus al voel je je redelijk: inhouden. Sparen.

Is heel lastig, want het druist tegen je natuur in, maar het helpt wel een beetje.

Liefs, V

[hyby]

vlindertje;.... dat gevoel krijg ik dus steeds meer..op het reserve stukje blijven draaien..
want nu ik dus weer over mijn grenzen ben gegaan.. voel ik me dus weer slecht..
en dan baal ik weer... en is mij dat niet waard.. niet meer..
dan heb je weer een paar dagen of soms een week weer tijd nodig om weer in balance te komen..
en het vervelendste vind ik.. dat je dan emotioneel ook niet veel meer aan kan.. snibbig en kribbig..
dan krijg je weer schuldgevoel naar je partner.. en is de cirkel weer rond.. bah...

[pien1991]

ik denk dat ik nu de laatste 2 jr alleen maar net iets onder m'n grens leef.
iedere keer als ik er ook maar iets over heen ga, lig ik weer plat en dat had ik er niet meer voor over.
uitzonderingen daar hoor, af en toe neem ik het even op de koop toe dat ik na een dagje uit waar ik heel erg veel plezier aan beleef 2 tot 3 dagen bij moet komen.
genieten mag heus, en dat laat ik me niet afnemen..!
die uitzonderingen komen zo 1x per mnd/2mnd voor denk ik, en dan zorg ik dat ik voor die "activiteit" en erna geen dingen plan.
lastig dat wel, maar ik geniet 20x meer van dit soort dingen dan voordat ik ziek werd en dat is dan weer het mooie eraan.