ME-Gids.Net

Laten we het eens over een positieve boeg gooien!!!

Van de week hadden we visite en ik vertelde aan iemand die ik nog nooit had gezien zo het een en ander." Goh zegt ze, dan moet deze middag wel heel zwaar zijn voor je!!" wat een ontzettend warme reactie.
Toen ze weggingen zei haar man: "als julie nou een keer bij ons komen zorgen we dat er een lekkere stoel voor je klaar staat!"

zo kan het dus ook, wie volgt??

Wauw, dat moet als een warm bad hebben gevoeld, nietwaar? Fijn dat er toch mensen met menselijkheid bestaan *maakt diepe buiging*

Wauw!
Fijn te horen zoiets. Moet vast ook even wennen geweest zijn .

Kennis : Geen haar op mijn hoofd dat zou denken dat dit tss je oren zit.
Je mag echt niet denken dat iedereen zo denkt.

Al te gek dat ik schrik van zo een reactie.
Vernam wel dat haar dochter pas diagnose fibro heeft gekregen.
Tja, zo gaat het. Binnenkort kent iedereen wel iemand met fibro en/of ME.
Vandaar dat we misschien toch stilaan op meer begrip/erkenning mogen rekenen...

De moeilijkheid is dat mensen die idd iemand anders met ME kennen... dat die mensen opknapten van enkel iets als B12. Tja, bij mij had dat dus geen effect... Of ging het vanzelf over. Dan kan ik weer mijn verhaal beginnen met het feit dat mijn imuunsysteem niet werkt, etc.

De ene ME-er is de andere niet, roep ik vaak. Dus ook in dit geval. Het is appels en peren vergelijken.

Ja ik herken dat mensen die iemand anders kennen met fibro of ME veel meer erkenning geven. Zo kwam er iemand (die ik helemal niet ken) om boodschappen te doen voor me en ze maakte zich zorgen of er wel genoeg aandacht en bezoek voor me was. Toch lief!

Wow zo kan het dus ook!

Aan de kassa gisteren:

"Goh dat is lang geleden dat ik u nog heb gezien?"
Ja het ging even wat minder goed.
"Bent u dan ziek geweest?"
Euhm, ik sukkel al een paar jaar met de gezondheid.
"Wat heeft u dan?"
Ik heb een auto-immuunziekte en dat valt je lichaam aan.
"Is dat zoiets als CVS dan?"
Daar kan je het wel met vergelijken.
"Sterkte dan, duurt lang om ervan te genezen naar het schijnt."
Ja zo kan je het wel stellen.
"Laat je maar goed verzorgen."
Doen we!

Ook ik heb veel positieve ervaringen wb het begrip van de medemens. Ik heb me in september opgegeven voor een cursus, en ik legde de docent uit dat ik nooit precies weet tot hoe laat ik energie heb.
Hij stelde voor dat ik dan een matrasje oid zou regelen, dan kon ik een tussendoor af en toe wat uitrusten. "Gewoon doen, hoor." zei hij. Een medecursiste pakte een stoel voor me toen ze het hoorde, en zei na de les dat ze me ontzettend stoer vond. Ten eerste dat ik ondanks ME toch de cursus probeerde te volgen, en ten tweede dat ik aandacht vroeg voor mijn beperking.

Bovenstaande is maar een van de vele positieve ervaringen die ik heb. Als ik al deze ervaringen opschrijf, worden het minstens twee Aviertjes.

anaska schreef:Ook ik heb veel positieve ervaringen wb het begrip van de medemens. Ik heb me in september opgegeven voor een cursus, en ik legde de docent uit dat ik nooit precies weet tot hoe laat ik energie heb.
Hij stelde voor dat ik dan een matrasje oid zou regelen, dan kon ik een tussendoor af en toe wat uitrusten. "Gewoon doen, hoor." zei hij. Een medecursiste pakte een stoel voor me toen ze het hoorde, en zei na de les dat ze me ontzettend stoer vond. Ten eerste dat ik ondanks ME toch de cursus probeerde te volgen, en ten tweede dat ik aandacht vroeg voor mijn beperking.

Bovenstaande is maar een van de vele positieve ervaringen die ik heb. Als ik al deze ervaringen opschrijf, worden het minstens twee Aviertjes.

Kom maar op hoor, we kunnen wel wat positiviteit gebruiken!!

JannekeB schreef:Laten we het eens over een positieve boeg gooien!!!

Van de week hadden we visite en ik vertelde aan iemand die ik nog nooit had gezien zo het een en ander." Goh zegt ze, dan moet deze middag wel heel zwaar zijn voor je!!" wat een ontzettend warme reactie.
Toen ze weggingen zei haar man: "als julie nou een keer bij ons komen zorgen we dat er een lekkere stoel voor je klaar staat!"

zo kan het dus ook, wie volgt??

geweldig
ik wilde dat ik het zo eens kreeg
maar nee
zelfs mijn relatie is er door stuk gegaan..
maar hulde voor deze reactie!!!

vooral mensen die zelf ernstigziek zijn of zijn geweest....hebben begrip...

het nare is, dat begrip ontzettend fijn is, maar dat het onbegrip en overheerst en er dieper inhakt, omdat het zo'n pijn doet.....

Ik moet voor een paar daagjes naar het buitenland, werd ik gisteren door manlief met een zware koffer op het perron neergeplant. Hij weg, bleek ik mijn chipkaart niet te hebben gescand... achter mij zat een conductrice. Ik vroeg haar waar de kaartlezers waren, bleken die helemaal op een ander perron... eind omlopen naar trappen... ik zei, dat kan ik niet, zij zei, tja, dat wordt dan 35 euro boete. Ik zeg, maar ik geef het toch van te voren aan! tja, maakt niets uit zegt ze.... Ik balen, ook omdat ik alles zo goed probeer te regelen en gaat het nog mis...

Na enige ogenblikken hangt ze haar jas bij mij op, zet haar tas achter me en zegt, geef hier die kaart. Loopt zij dat hele eind naar de kaartlezers, is nog niet terug of trein komt al binnen, ik met haar en mijn spullen haar tegemoet lopen, komt zij hijgend aan met mijn kaartje (ik voel me schuldig, wat als zij ook niet geheel gezond is?).

Heb ik haar een knuffel gegeven midden op het perron.

Maar ook gedacht, gek eigenlijk, data je het bijna niet verwacht dat een ander je helpt... maar het gebeurt soms wel!

super-verhaal!!!

ze zal wel gepuft hebben vanwege de hitte...

en die knuffel vind ik helemaal top!!!!

jullie allebei.....