een stabiel energie-niveau

[baukje]

Gesprek met mijn man gehad over mijn energielevel.
Ik vroeg me af of mijn energielevel ooit nog eens hoger zou komen.

Zegt mijn man: "Je energielevel is prima, niets mis mee".
Dit niveau hoort bij jou en meer moet je niet willen.
Je moet niet zorgen dat het hoger wordt .................. je moet zorgen dat het niet zakt!
Bij alles wat je doet of eet, moet je nadenken of je dan naar beneden zakt.
Is dat zo, dan niet doen.

Ik: "Ja, dag. Straks zit ik alleen nog maar op de bank".

Hij: "Nou, en? Als je je daarbij lekker voelt, is daar niets mis mee. Bovendien, als jij zegt dat je de hele dag hebt gezeten, is de realiteit dat je toch aan het werk bent geweest. Afwassen, de was doen, hond uitlaten, opruimen, strijken. Een huishouden is gewoon veel werk. Je doet al heel veel. Begrijp dat nu eens!"

Nu afgesproken dat ik een dagboek ga bijhouden met eten, drinken, activiteiten, gevoel, slaaptijden, fysiek, mentaal. Zodat ik een lijst kan gaan maken van hoeveel ik dagelijks aan kan en me toch goed kan blijven voelen.


Zijn er meer mensen die op die manier proberen om hun energieniveau stabiel te krijgen?

[louisa]

Hoi baukje,

Hij: "Nou, en? Als je je daarbij lekker voelt, is daar niets mis mee. Bovendien, als jij zegt dat je de hele dag hebt gezeten, is de realiteit dat je toch aan het werk bent geweest. Afwassen, de was doen, hond uitlaten, opruimen, strijken. Een huishouden is gewoon veel werk. Je doet al heel veel. Begrijp dat nu eens!"

Nu afgesproken dat ik een dagboek ga bijhouden met eten, drinken, activiteiten, gevoel, slaaptijden, fysiek, mentaal. Zodat ik een lijst kan gaan maken van hoeveel ik dagelijks aan kan en me toch goed kan blijven voelen.

Zijn er meer mensen die op die manier proberen om hun energieniveau stabiel te krijgen?

Je hebt een hele lieve man, want hij begrijpt ME/cvs! En hij heeft gelijk, want je doet best veel op een dag.

Het is goed een lijstje te gaan bijhouden, dan kun je zien wat je allemaal gedaan hebt op een dag. Ik zou er ook bijschrijven of jouw klachten, bijvoorbeeld vermoeidheid, spierpijn, hoofdpijn etc. etc. door de dag toenemen na activiteiten, dan kun je precies zien wat er met jouw lichaam gebeurt. En weet, het kan per dag (erg) verschillen.
Ik heb dit geleerd met hulp van een ergotherapeute, heb daar bijna 2 jaar mee gewerkt en kan het nu zelf beter handelen en soms, heel soms, wat energie opbouwen.

Ik denk, dat je minder moet focussen op het persé willen opbouwen of stabiel willen houden van het energie-level, want als dat niet gaat, dan gaat het niet, en door het te forceren, ga je, je juist over de grenzen jagen en wordt je ziek(er). En het energie-level wordt misschien wel nooit meer stabiel.

Misschien heb je er iets aan .

Groetjes, Louisa

[nasa]

Ik vind het ook een heel fijne en begripvolle reactie van je man. Bijhouden die vent
Ik vrees dat hij gelijk heeft. Probeer je energiemetertje in balans te houden. Als je meer doet dan je eigenlijk kan, ga je onder 0. En dan weet je nooit zeker of je terug naar hetzelfde niveau kan gaan als ervoor. Zo zegt mijn psychologe het toch. Regelmatig rusten zodat je metertje wordt opgeladen. En zorgen dat je niet te ver onder 0 gaat.

Maar zelf vecht ik er ook de hele tijd tegen hoor En dan erna spijt natuurlijk. Vaak wéét ik dat ik zou moeten stoppen, maar ik ben dan gewoon te koppig of te beschaamd om voor mezelf te zorgen. Daarna voel ik me natuurlijk heel slecht. Na een periode teveel doen kan mijn toestand ook permanent achteruit gaan, wat nu weer gebeurd is

Boodschap: luister naar je man, hij is wijs. Misschien ook met hulp leren aanvaarden dat het zo is, en leren voor jezelf te zorgen?

[Izzy]

Ik denk dat, ook al houd je je strikt aan al die dingen, je energie level toch altijd onvoorspelbaar blijft.
Het is natuurlijk goed om te letten op wat je doet en eet e.d., dat maakt vaak een behoorlijk verschil maar ik merk dat zelfs dan een slechte dag/week zomaar uit de lucht komt vallen.
Verschrikkelijk irritant.

Liefs.

[mamoes]

Beste Baukje,

Wil je het nog mooier hebben Geintje.
Je hebt een hele begripvolle man en dat is ontzettend belangrijk want hij staat naast je en achter je zoals ik opmaak uit je schrijven.

Gun jezelf deze uitgesproken steun van je man die je zo hard nodig hebt om stabiel te zijn en je zult zien als je stabiel blijft dat je ook af en toe weleens iets kunt doen (natuurlijk niet te gek maken !) dat je denkt van zo dat heb ik nu toch maar eens gedaan ondanks.......

Wij zijn nog steeds aan het vechten niet vanwege onze naasten maar vanwege instanties die niet accepteren dat bepaalde dingen niet kunnen en ons dus op blijven drijven en dwingen zodat er weinig rust overschiet om stabiel te blijven.
Al doen we ons best want we gunnen hen geen achteruitgang want dat betekent dat je eigen gezondheid naar de knoppen gaat omwille van hun.

Sterkte samen met je man.

[vlindertie]

Ook ik houd lijsten bij iedere dag van wat ik doe en hoeveel energie het me kost. Zo ben ik er na weken achter gekomen waar mijn maximum ligt. Wanneer ik daar over heen ga, schiet ik onderuit en duurt het herstel mega lang. Als ik me eraan houd en probeer af en toe eronder te blijven, blijf ik redelijk stabiel.
Helaas verwacht het leven nu meer van me dan ik kan leveren.

Liefs, Vlindertie

[blossom]

Helaas verwacht het leven nu meer van me dan ik kan leveren.

Liefs, Vlindertie

Het leven of de maatschappij, of jij zelf?

[vlindertie]

Lieve Blossem,

Ik moet weer gaan werken en dat willen ze in een heel rap tempo opvoeren om de WIA aanvraag te voorkomen. Ik heb al aangegeven dat het niet gaat en doe het nu in mijn tempo.
Ik verwacht niets meer van mijzelf dan dat ik goed voor mezelf zorg en opkom voor mijn beperkingen waar ik nou eenmaal niet omheen kan.
Zo zijn er wel meer zaken die aan me trekken maar ik heb mijn grenzen goed bewaakt. Ik leer het nog wel eens.....

[nasa]

Izzy, daar heb je ook gelijk in. Het blijft onvoorspelbaar. De ene keer kan je zoveel tot het niet meer gaat. De andere keer doe je de helft en is dat teveel geweest. Frustrerend. Vooral leren luisteren naar je lichaam zeker? En toegeven wanneer dat stop roept.

[blossom]

@ vlindertie: Dat is niet zo mooi om te lezen. sterkte!

[vlindertie]

@ Blossem: dankjewel. Het is een uitdaging hoor dat geschipper tussen grenzen. Maar ik ben op de goede weg geloof ik.

[blossom]

@ vlindertie: ik kan mij voorstellen dat het enorme druk geeft wat ook weer energie kost... dat je weer aan het werk moet ?

[spring]

@Blossom: Fijne vent! Ik heb met ergotherapie ook beter om leren gaan met mijn energie. Eigenlijk komt het er op neer dat ik nu mijn activiteiten zo veel mogelijk af stem op mijn energie op die dag. Ik heb altijd wel in mijn hoofd wat ik wil doen, maar als mijn lijf zegt dat ik vandaag helemaal níks doe, dan doe ik ook (bijna) niks (moet wel eten en naar de wc natuurlijk En soms kies ik er voor om over mijn grenzen te gaan. Dat moet wel, anders verpieter ik eenzaam en alleen.

Ik hou al twee jaar bij wat ik eet en wat ik doe in een schriftje zodat ik verbanden kan leggen met voeding. Zo had ik al heel wat geschrapt voordat ik bij Tobback (diëtiste) kwam. Ook hou ik een overzicht bij met welke medicatie ik slik, zodat ik ook daar de effecten van kan 'monitoren'. Heb er een hele administratieklus aan!
Maarja, ik zeg altijd: Mijn werk is beter worden!

@ vlindertie: willen zíj de WIA-aanvraag voorkomen of wil jij dat? Ben geen fan van de WIA, maarja, je bent niet op commando ineens op de juiste datum weer beter.

Sterkte allebei,
Spring

[blossom]

@spring: NOemt mij een vent??

[spring]

Nee, je man! Zo eentje zoek ik er ook nog