Kanker als Chronische Ziekte
Geplaatst: 11 feb 2011, 14:43
Kanker Als Chronische Ziekte
Tring tring, mijn telefoon gaat. Ik neem op en er wordt me gezegd dat de dame
belt van het KWF en of het uitkomt dat ze effe belt.
Ik : ” ja, dat ligt er een beetje aan wat u van mij wilt ”.
Zij: “ KWF zegt het al. We willen kanker bestrijden. Het is namelijk nog steeds
Een van de meest dodelijke ziektes. Ik hoop niet trouwens dat u er in nabijheid betrokken bij bent geweest? ”
Ik: “ Nou, u treft het mevrouw. Het is vandaag de sterfdag van mijn moeder, die 21 jaar geleden
aan kanker is overleden ”.
Zij: “ Sorry ”.
Ik: “ Waarom? U kunt er toch niets aan doen? En dood hoort nou eenmaal bij leven hoor. ”
Zij: “ Maar dat ik u net op deze dag moet bellen ”.
Ik: “ Zal wel zo moeten zijn. Wat wil het KWF van mij? ”
Zij: “ Oja, nou mevrouw, wij hebben vernomen dat wanneer we onderzoeken blijven doen en we naar middelen blijven zoeken, dat kanker al over 10 jaar geen dodelijke ziekte meer is, maar een chronische. Dat is toch fantastisch mevrouw, dat je dan alleen een chronische ziekte hebt, maar er niet meer aan dood gaat! ”
Ik: “ Chronisch kanker? Nee dank u wel. Mevrouw, ik heb zelf een chronische ziekte waarvan ik wilde dat ik dood aan zou kunnen gaan. Het is toch geen leven mevrouw om altijd maar medicijnen te slikken, die meestal niet vergoed worden, en nooit te weten of er een verbetering komt? En dan stelt u voor dat we allemaal gezellig chronisch kanker gaan hebben? Met chronische chemotherapie dan ook? ”
Zij: “ Maar kijkt u eens naar patiënten met AIDS. Die gaan ook niet meer dood.”
Ik: “Ja daar knappen ze ook lekker van op met al die chemische middelen en toch besmet zijn en besmettelijk. Of ze daar nou echt mee winnen? “
Zij: “Maar ik geloof erin. ”
Ik: “ Anders had u mij ook niet hoeven . ”
Zij: “ Nee inderdaad. Mijn dochter heeft ook een chronische ziekte en dat is niet leuk, maar het is toch beter dan dood gaan? ”
Ik: “ Waarom? Waarom doen we toch met ons allen ons best om massaal 100 te worden? Wat schieten we daar mee op? En wat is er mis met dood gaan? Dat gaan we toch, als het tijd is is het tijd.
Het spijt me mevrouw maar ik deel uw visie niet en nee, ik wil het KWF ook niet steunen om van kanker een chronische ziekte te maken. Dan ga ik liever gewoon dood. ”
Zij: “ Ik dank u voor de uitleg en wens u een fijne dag ”.
En toen het Bel-Me-Niet-Bandje.
Woester kun je mij niet maken dan met dit soort mededelingen. Je vindt gvd of een medicijn dat nou eens werkt, of je geeft toe dat er een dodelijke ziekte bestaat, maar je gaat toch van zoiets ernstigs als kanker niet vrijwillig een chronische ziekte maken? Al mijn haren staan overeind. Zijn we zoveel beter af wanneer we allemaal een chronische ziekte hebben ( 1 op de 3 mensen krijgt een vorm van kanker )? Hou toch op!. Ik kan gewoon iet onder woorden brengen hoe kwaad dit me maakt.
Hoe denken jullie hier over?
Liefs, Vlindertie
Tring tring, mijn telefoon gaat. Ik neem op en er wordt me gezegd dat de dame
belt van het KWF en of het uitkomt dat ze effe belt.
Ik : ” ja, dat ligt er een beetje aan wat u van mij wilt ”.
Zij: “ KWF zegt het al. We willen kanker bestrijden. Het is namelijk nog steeds
Een van de meest dodelijke ziektes. Ik hoop niet trouwens dat u er in nabijheid betrokken bij bent geweest? ”
Ik: “ Nou, u treft het mevrouw. Het is vandaag de sterfdag van mijn moeder, die 21 jaar geleden
aan kanker is overleden ”.
Zij: “ Sorry ”.
Ik: “ Waarom? U kunt er toch niets aan doen? En dood hoort nou eenmaal bij leven hoor. ”
Zij: “ Maar dat ik u net op deze dag moet bellen ”.
Ik: “ Zal wel zo moeten zijn. Wat wil het KWF van mij? ”
Zij: “ Oja, nou mevrouw, wij hebben vernomen dat wanneer we onderzoeken blijven doen en we naar middelen blijven zoeken, dat kanker al over 10 jaar geen dodelijke ziekte meer is, maar een chronische. Dat is toch fantastisch mevrouw, dat je dan alleen een chronische ziekte hebt, maar er niet meer aan dood gaat! ”
Ik: “ Chronisch kanker? Nee dank u wel. Mevrouw, ik heb zelf een chronische ziekte waarvan ik wilde dat ik dood aan zou kunnen gaan. Het is toch geen leven mevrouw om altijd maar medicijnen te slikken, die meestal niet vergoed worden, en nooit te weten of er een verbetering komt? En dan stelt u voor dat we allemaal gezellig chronisch kanker gaan hebben? Met chronische chemotherapie dan ook? ”
Zij: “ Maar kijkt u eens naar patiënten met AIDS. Die gaan ook niet meer dood.”
Ik: “Ja daar knappen ze ook lekker van op met al die chemische middelen en toch besmet zijn en besmettelijk. Of ze daar nou echt mee winnen? “
Zij: “Maar ik geloof erin. ”
Ik: “ Anders had u mij ook niet hoeven . ”
Zij: “ Nee inderdaad. Mijn dochter heeft ook een chronische ziekte en dat is niet leuk, maar het is toch beter dan dood gaan? ”
Ik: “ Waarom? Waarom doen we toch met ons allen ons best om massaal 100 te worden? Wat schieten we daar mee op? En wat is er mis met dood gaan? Dat gaan we toch, als het tijd is is het tijd.
Het spijt me mevrouw maar ik deel uw visie niet en nee, ik wil het KWF ook niet steunen om van kanker een chronische ziekte te maken. Dan ga ik liever gewoon dood. ”
Zij: “ Ik dank u voor de uitleg en wens u een fijne dag ”.
En toen het Bel-Me-Niet-Bandje.
Woester kun je mij niet maken dan met dit soort mededelingen. Je vindt gvd of een medicijn dat nou eens werkt, of je geeft toe dat er een dodelijke ziekte bestaat, maar je gaat toch van zoiets ernstigs als kanker niet vrijwillig een chronische ziekte maken? Al mijn haren staan overeind. Zijn we zoveel beter af wanneer we allemaal een chronische ziekte hebben ( 1 op de 3 mensen krijgt een vorm van kanker )? Hou toch op!. Ik kan gewoon iet onder woorden brengen hoe kwaad dit me maakt.
Hoe denken jullie hier over?
Liefs, Vlindertie