Hoi Esther, ik had het onderwerp geopend
Wat jij zegt bedoel ik, ik kom op dit moment ook niet verder dan bed en bank..... Soms, zoals gisteren, forceer ik mezelf. Ik stond 's avonds te huilen van vermoeidheid. Mijn vriend vroeg bezorgd of het nog wel goed met me ging. Om 21 uur lag ik in bed, heb zo'n 10 uur geslapen.
Het is een gemene duizeligheid: mijn buik begint gek te doen(een knoop lijkt het op), en meteen daarop draait mijn lijf de ene kant op en de inhoud de andere.
Heb me voorgenomen niet te vechten zoals de vorige keer, ik laat het maar gebeuren. Zoals ik elders al postte moet ik wel uitkijken voor de gangbare mening, dat van niet veel of niks doen de situatie erger wordt. Nee het wordt erger omdat ik wél wat doe terwijl ik het niet kan
