ME-Gids.Net

Geen probleem Max! Dat is iig mooi van die psycholoog en het NKCV, tja, het is jammer dat ze zoveel kapot maken, anders zouden we er hartelijk om kunnen lachen misschien om zoveel domheid.

Ik ben van AD slechter geworden (diverse anderen ook), dus kan het je persoonlijk ook niet aanraden. Het kan het natuurlijk heel goed dat sommige soorten wel iets positiefs doet. Ligt er ook aan waarom iemand AD krijgt en waarop gericht, er zijn natuurlijk ook veel soorten (en heb ik 'slechts' 3 daarvan mogen proberen ). Er zijn diverse ME-ers die AD als ondersteuning krijgen (depressie als gevolg van) die er in die zin veel baat bij hebben, dan natuurlijk logisch en zinvol. En blijft het altijd persoonlijk of je dat wil.

Symptoombestrijding ben ik met je eens heeft niet veel zin op zich, maar kan soms wel heel belangrijk zijn om bepaalde effecten (iig tijdelijk) draaglijk te maken. En dan op zoek naar behandeling. Die is er niet in overvloed en sowieso geen standaard of DE behandeling, maarrrr.... er zijn wel verschillende dingen die je kunt proberen hoor. Hangt af van een paar dingen en je portemonnee vrees ik ook.. Marlène heeft veel baat gehad bij het nodige (LDN, neuraaltherapie en meer) en dan heb je nog een aantal artsen in NL en BE die je kunt proberen. Er zijn hier iig meer dan genoeg ervaringsdeskundigen die je op weg kunnen helpen. Afhankelijk van hoe het erbij jou voorstaat (duur klachten, leeftijd en ernst bepaalde afwijkingen) is er nog enige tot aardig wat winst te halen door aanpakken van oorzaken voor zover mogelijk ipv symptoombestrijding. Je mag me altijd pb-en als je meer wil weten. Veel sterkte iig!

PS: klinkt goed Marlène die dl-phenylalaline! (net effe opgezocht)

Moet seffens naar de dok, maar nog snel dit..
Ik neem er momenteel 3.
1 tegen de depressie
1 tegen de pijn (kleine hoeveelheid ad)
1 voor de opbouw van slaappatroon (kleine hoeveelheid ook)

Depressie lijkt (na het zoveelste ad) nu toch te beteren. Is geen wondermiddel, maar scherpe is eraf.
Pijn is wel beter. In combinatie met grote dosis Tramado en Daphalgan codeine (die de pijn onvoldoende onderdrukten). Heb nog pijn, maar is draaglijk nu. Overheerst niet alles meer.
Slapen, moeilijk te zeggen. Ik voel verschil. Ben rustiger. Waarschijnlijk is slaappatroon beter dan vroeger. Maar heb last van 'kater' in de voormiddag. Als ik het niet neem voelt m'n slaap anders aan. Dan slaap ik zoals je de griep zou hebben. Onrustig, dan te warm, dan te koud,..

Dus algemeen, na lang zoeken toch beterschap zonder wonderen te verrichten.

Ook ik heb efexor geslikt, daar heb ik zelfs 175 mg van geslikt, ik raakte helemaal afgevlakt.
Geen emoties meer die ik normaal gesproken wel zou voelen.
Heb afgebouwd en bleef met 1 pilletje zitten vanwegen een soort kortsluitingjes in mijn hoofd.
Duizelig bonken alsof het beeld wat ik zag mij volgde als ik mijn hoofd draaide.
Nu ben ik ervan af, ben zelf gestopt.
Ik wil er niet meer aan beginnen, maar ik moet wel zeggen dat onder zware stress het wel helpt, zoals ik net zei je wordt wat vlakker en het gevoel van kan mij het schelen is wat sterker.

Niet goed natuurlijk maar mis dat gevoel soms wel door al dat gezeur van het UWV.
Dan wil ik eigenlijk niks meer voelen, oeps nu klink ik natuurlijk weer depresief pfffff
Dat bedoel ik nu ook met die hele acceptatie van me/cvs van iedereen.
Je komt zo vast in een cirkeltje te zitten.

snap helemaal wat je bedoelt hoor. Ik durf het niet eens meer te zeggen als ik me dan een keer somber voel (oa idd continue verdedigen en ook bij UWV), want dan is het meteen zie je wel dat het psychisch is.. Is ook wat mensen zeggen omdat ik nagenoeg nooit iemand kan zien/spreken, wordt uitgelegd als me afsluiten voor de wereld, terwijl ik niets liever wil dan wereld in en mensen zien, maar ben ZIEK en wordt zieker als ik dat doe! Maar krijg ze dat maar eens aan het verstand.

Heb net een interessant artikel gelezen. Wat wij al langer weten/vermoeden, namelijk dat depressie gelinkt is aan infecties, wordt nu ook vermeld in een wetenschappelijk artikel.

Depressie (en dus het mijdingsgedrag om zich in een groep te mengen) zou dienen als een overlevingsstrategie om geen andere besmettingen op te lopen en/of besmettingen in de hand te houden.

http://forums.phoenixrising.me/showthre ... une-System

Heel wat jaartjes heb ik diverse medicijnen waaronder antidepressiva gehad en ik ben blij dat het bestaat, ondanks dat ik ook weet wat voor 'rotzooi' het is. Maar weet je, soms heb je gewoon echt geen keus. Zonder die medicijnen waren ze niet in staat mij te behandelen, daarvoor was ik te ver heen.
Uiteindelijk ben ik zelf, wel met de steun van mijn psychologe, gestopt met alle medicatie die ik toentertijd krijg. Dit is nu alweer bijna twee jaar geleden, sindsdien ben ik geheel 'clean'.
Het klopt zeker wat velen ook zeggen, dat je afgevlakt word, op den duur is dat niet prettig meer maar om mij wat stabieler te krijgen was het wel goed. Je hoort het nu ook van mensen, ik kwam vlak over, alsof ik in een roes zat, ik praatte onduidelijk. Nu heb ik weer een heldere stem zeiden mijn vriend en mijn behandelaar van al die jaren ooit eens.
Zoveel jaren medicijnen doet wel wat met hoe je zelf bent (geworden) en hoe je lichaam functioneert, dat is wel een nadeel, absoluut. Ik wou dat ik het niet had gehoeven, maar het is goed geweest en ik ben op tijd en op een goede manier ermee gestopt.
Nu gaat het psychisch gezien redelijk goed met mij, zonder medicatie.

En zoals bij alle medicatie is er een grens. Als je teveel en/of te lang neemt, zijn de risico's op psychoses veel groter. Dat had ik al eens elders vermeld.

http://www.hln.be/hln/nl/960/Wereld/art ... llen.dhtml

Ik begrijp dat AD krukken voor de ziel kunnen zijn maar het mag de plaaster voor een "gebroken been" niet vervangen.

Het gebruik van AD blijft omstreden,

maar het kan een hulpmiddel zijn om terug op het juiste spoor te geraken.

Dit word hier regelmatig geschreven,

en sommige posts hier geven de noodzaak ook wel aan.

Het is en blijft toch "een gezonde geest in een gezond lichaam".

Citaat, zojuist hier gelezen.

"Gezondheid is meer dan afwezigheid van ziekte of gebrek. Gezondheid is een evenwicht van lichamelijk, psychisch, en sociaal welbevinden. Wanneer dit evenwicht wordt verstoord, is er sprake van een gezondheidsverstoring die zich kan uiten als stoornis, als beperking en eventueel als handicap. " Health care consultancy group

ik denk dat iedereen het daar ook wel over eens is. Maar ik ben het met Marlène eens: hoe nuttig AD ook is en kan zijn, het is een hulpmiddel voor sommigen en een essentiële in dat geval, maar ook dan geen oplossing. En idd altijd uitkijken met te lang slikken ivm risico's waar niemand op zit te wachten. Ikzelf kan meepraten over hebben moeten afkicken van een AD, kan niemand aanraden, was erg naar en ben er doodziek van geweest, afgezien vh feit dat de AD me zo afgevlakt heeft jarenlang dat ik daarmee ook veel levenskwaliteit die er nog was heb moeten missen. Maar zoals Marlène al aangeeft zijn er meerdere risico's die je ook veel verder van huis brengen en bijzonder ernstig zijn.

ik heb het gevoel dat anti-depressiva de scherpe kantjes ervan af haalt

Dat klopt ook wel, maar zoals net ook gezegd werd; het is een hulpmiddel, geen oplossing en zeker niet als je het over lange termijnen AD hebt...

als ik mocht kiezen, zou ik niet willen stoppen met anti depressiva

Ik ook niet. Het is geen doen voor mij zonder antidepressiva.

Waar helpt het vooral bij bij jullie?