ME-Gids.Net

Ik heb al heel lang, ook voor ik ME had, snel last van een te laag bloedsuikergehalte/hypoglycemie. Ik zorg dus ook altijd dat ik ook regelmatig tussendoortjes eet en niet te lang tussen maaltijden laat zitten.
Maar evengoed komt het, met name de laatste tijd, soms voor dat ik ineens héél erg beroerd word van het ene op het andere moment. Ik heb dan in mijn hele lijf een heel trillerig gevoel, kan nauwelijks op mijn benen blijven staan, en krijg hele erge hitte-aanvallen. Daarbij word ik dan altijd plotseling heel chagerijnig en het enige waar ik aan kan denken is: VOEDSEL! NU!

Daarstraks was het ook weer zover. Mijn vriend heeft toen boterhammen voor me klaargemaakt, want zelf was ik daar eigenlijk niet meer toe in staat. Ik vraag me nu af of dit normaal is. Het lijkt wel op de klachten die ik altijd heb gehad, maar dit is toch wel heftiger. Zijn er meer van jullie die hier last van hebben, kan het onderdeel zijn van de vele ME-kwaaltjes? Mijn vriend stelde al voor om ermee naar de huisarts te gaan, maar ik heb zo vaak vage kwaaltjes, dat ik er eigenlijk nooit meer mee naar de huisarts ga..

Ha Pip,
Ik heb hier ook last van, maar minder nu ik (probeer) vrijwel geen suiker meer te eten.
Ik merk dat de suikerspiegel dan meer in 'balans' is, en ik minder vaak zo'n aanval krijg. Wel heb ik altijd wat bij me als ik onderweg ben, rijstwafels met zout, voor het geval ik dat gevoel krijg, en snel wat moet eten, als ik te lang wacht is het idd einde oefening...op dat moment dan

Hoi Pip,

Ik heb hier ook last van. Sinds ik volledig thuis ben valt het mee. Toen ik nog werkte had ik hier heel veel last van. Ik had ook altijd wat bij me om te eten. Meestal een mars . Ik begrijp van jou dus metoo dat het bij jou minder is geworden sinds je minder suiker eet. Zou het dan inderdaad daar aan liggen. Ik ben een enorme zoetekauw, echter sinds dat ik thuis ben komen te zitten vind ik zoet niet meer lekker en eet ik het ook bijna niet meer. Ik ben sinds die tijd ook 8 kilo afgevallen. Klinkt dit bekend bij jullie. Mijn smaakpapillen zijn veranderd. Alles smaakt gewoon anders.

Hmm, ja als je minder pieken en dalen in je bloedsuiker hebt, dus door minder suiker te eten en meer langzaam verterende suikers, bv. brood ed. blijft het beter in balans, minder pieken dus ook minder dalen (dips) zo heb ik begrepen, en zo voelt het ook. Ik ben nooit een hele grote zoetekouw geweest, dus smaak is niet echt veranderd, maar toch merk ik het al met bv. een koekje of klein stukje chocola.

Bedankt voor jullie reacties. Ik houd helaas nog steeds erg van zoet! (toen ik nog werkte -lang lang geleden- kocht ik dan vaak een zakje m&m's..dus ik snap die mars van jou erg goed Aura! ). De reactie van metoo heeft me wel aan het denken gezet, of ik misschien toch nog een keer suikervrij moet gaan proberen te eten. Ik heb dat alleen een paar jaar geleden 7 maanden gedaan en merkte toen voor mijn vermoeidsheidsklachten eigenlijk geen verschil. Het enige wat veranderde was mijn eetlust. Ik had constant honger en kreeg ook 's nachts last van dat trillerige gevoel. Op laatst zat ik midden in de nacht zuurdesemboterhammen met kaas te eten omdat ik anders niet verder kon slapen. Omdat bij mij dus het enige resultaat was: meer eetlust, meer kilo's en minder slaap, ben ik er toen weer mee gestopt. Kreeg jij daar geen last van toen je stopte met suiker metoo? En zo ja, hoe lang duurde het dan voor dat over ging?

Hypoglycemie heeft een directe link met een verstoorde HPA-as en een te lage cortisol.

Het staat allemaal netjes uitgelegd in dit document maar heb de fut niet om het samen te vatten of het te vertalen.

http://jeffreydach.com/files/80618-7058 ... _6_(2).pdf

Hoi Marlene,

was ook wel reuze benieuwd. Maar de pagina kan niet meer gevonden worden.

The most important anti-stress hormone in the body is cortisol. Cortisol protects the body from excessive stress by:

Normalizes blood sugar - Cortisol increase blood sugar level in the body, thus providing the energy for the body to physically escape threat of injury in order to survive. Cortisol works in tandem with insulin from the pancreas to provide adequate glucose to the cells for energy. More energy is required when the body is under stress from any source, and cortisol is the hormone that makes this happens. In adrenal fatigue, more cortisol is secreted during the early stages. In later stages ( when the adrenal glands become exhausted), cortisol output is reduced, and blood sugar balance becomes a problem.

Bron: http://jeffreydach.com/2008/07/10/adren ... ch-md.aspx

We proberen het opnieuw:

http://jeffreydach.com/files/80618-7058 ... _6_(2).pdf

Bedankt !

http://jeffreydach.com/files/80618-7058 ... _6_(2).pdf

Kopieer en plak anders de link (tot en met de pfd extensie achteraan) in een nieuwe pagina. Voor één of andere reden krijg ik het hier niet gedaan.

Het adres bestaat nog dus het werkt.

Hoi Pip, heel herkenbaar! Vooral 's middags tussen 15.30 uur en 18.30 uur. Ik heb naast lage bloedsuiker ook last van lage bloeddruk (ik denk de meeste ME-ers). Ik eet dan altijd snel iets zouts: meestal chips of pinda's.
Wat ik merk als ik meer over mijn grenzen ga, dat deze 'aanvallen' van trillen enz. erger zijn, dan als ik heel rustig aan doe.

@ Marlene; bedankt voor de informatie! Ik heb me al eens eerder afgevraagd of dat bij mij een rol kan spelen, misschien moet ik daar toch nog eens beter naar (laten) kijken.


@ Joni; ja, bij mij is het idd ook erger wanneer ik over mijn grenzen ben gegaan. Ik weet niet of ik ook een lage bloeddruk heb, omdat ik dat zelf niet kan meten. Ik ga binnenkort naar Paul van Meerendonk, misschien kan ik hem dat nog eens vragen.

Ik heb ook al heel lang hypoglycemie. Soms heb ik er een tijdlang minder last van, maar eigenlijk komt het steeds weer terug. Zoals nu, een week of 5 op weg met de behandeling van DML en joepie het is er weer.... Suiker en zoetigheid en zo dat eet ik allang niet meer.
Iemand die dat ook heeft (bij de medicatie van DML)? Of misschien nog adviezen?

Ook ik heb last van hypoglycemie-aanvallen! Ik krijg ze bijna dagelijks! OFwel moet ik een hele dag door constant eten, ofwel krijg ik op etenstijden het gekende trillen, niet op de benen kunnen staan, amper nog zelf in staat zijn om voor eten te zorgen, ...

Heb het al tegen een dokter vermeld, maar die vond het blijkbaar niet belangrijk. "Vaker eten", zei die. Dankjewel voor de hulp.