Geplaatst: 28 okt 2017, 16:21
Stand van zaken:
1) De eerste injectie ging goed (week geleden)
2) De tweede injectie gisteren ging wat minder. Ik verloor bijna het bewustzijn enkele minuten daarna, maar ik hoorde alles nog op de achtergrond. Heel warm kreeg ik het inwendig en ik voelde me wegglijden (in mijn hoofd), en dacht: ik ga hier flauwvallen en straks mogen ze de ambulance bellen en bleef er in mijn hoofd tegen vechten. Ik vroeg om water, en zat neer op een stoel, en boog mijn hoofd in mijn armen op tafel omdat alles zwaar woog en ik te moe bleek om mijn hoofd op te houden. Het glas water woog loodzwaar, en volgens de verpleegster werd ik lijkbleek, en werden mijn lippen ook blauw. Ik voelde een druk in mijn oren, alsof ze dicht zaten en had een lage pols blijkbaar. De verpleegster stond klaar met de Epipen, maar daar ik terug kleur kreeg en terug kon reageren mondeling, hebben we de pen niet gebruikt. Nu wachten op antwoord van DML of ik die nog ga moeten verder nemen, al dan niet, of dat er eventueel een alternatief is. De verpleegster stond niet meer te springen om die toe te dienen, en ik ook niet om te krijgen, dat spreekt voor zich. Allebei waren we wel behoorlijk geschrokken natuurlijk. Want het was een drukke thuiszorg ronde, en ik was de laatste pas na 21.30 uur, dus wachten was al niet plezant op een vrijdagavond, maar die overreactie nog minder. Benieuwd of er nog mensen zijn die zo reageerden hierop?
1) De eerste injectie ging goed (week geleden)
2) De tweede injectie gisteren ging wat minder. Ik verloor bijna het bewustzijn enkele minuten daarna, maar ik hoorde alles nog op de achtergrond. Heel warm kreeg ik het inwendig en ik voelde me wegglijden (in mijn hoofd), en dacht: ik ga hier flauwvallen en straks mogen ze de ambulance bellen en bleef er in mijn hoofd tegen vechten. Ik vroeg om water, en zat neer op een stoel, en boog mijn hoofd in mijn armen op tafel omdat alles zwaar woog en ik te moe bleek om mijn hoofd op te houden. Het glas water woog loodzwaar, en volgens de verpleegster werd ik lijkbleek, en werden mijn lippen ook blauw. Ik voelde een druk in mijn oren, alsof ze dicht zaten en had een lage pols blijkbaar. De verpleegster stond klaar met de Epipen, maar daar ik terug kleur kreeg en terug kon reageren mondeling, hebben we de pen niet gebruikt. Nu wachten op antwoord van DML of ik die nog ga moeten verder nemen, al dan niet, of dat er eventueel een alternatief is. De verpleegster stond niet meer te springen om die toe te dienen, en ik ook niet om te krijgen, dat spreekt voor zich. Allebei waren we wel behoorlijk geschrokken natuurlijk. Want het was een drukke thuiszorg ronde, en ik was de laatste pas na 21.30 uur, dus wachten was al niet plezant op een vrijdagavond, maar die overreactie nog minder. Benieuwd of er nog mensen zijn die zo reageerden hierop?