ME-Gids.Net

Is euthanasie bespreekbaar voor jou? Ik bedoel daarmee, dat je vindt dat het màg overwogen en uitgevoerd worden in geval van ondraaglijk lijden?

Ik stemde ja.

ik ben wel vóór de doodstraf, maar over euthanasie heb ik nog geen mening kunnen vormen. ik snap wel dat het voor sommigen een wens is, maar vergeet niet dat wonderen bestaan. euthanasie zie ik gewoon als zelfmoord (behalve als je familie het voor je beslist).

kga er ff over nadenken..

Hermine, bedoel je euthanasie in het geval van ME/CVS, of in het algemeen?

ik stem ook voor ja wij hebben het zelf met mijn zusje in 1984
en haar jonste zoon , mijn neefje twee jaar geleden meegemaakt
met huntington .dus erg aanspreekbaar voor mij
ernstig lijden zonder uitzicht moet je kunnen bespreken
was het maar met de rest van mijn familie ook zo gebeurt het was afschuwelijk

Jazzie schreef:Hermine, bedoel je euthanasie in het geval van ME/CVS, of in het algemeen?

Eigenlijk in het algemeen.
Maar ik neem aan dat wie euthanasie bespreekbaar vindt bij ondraaglijk lijden, zonder enig kans op verbetering laat staan genezing, begrijpt dat dit dan ook opgaat voor bepaalde zware graden van ME/CVS.

In België is om euthanasie te verkrijgen onderzoek nodig van twee artsen.
Bij niét-terminalen is een derde arts vereist.

Voor psychische ziekten en voor minderjarigen is er nog geen wet.

Ik heb ook ja gestemd. In geval van ondraaglijk lijden vind ik dat de persoon zelf moet kunnen kiezen.

Interessant, maar hekel onderwerp. Ik heb ja gestemd.

Wie heeft echter de maat van onhoudbaar lijden?

Wel ietsjes beter dan de gecalculeerde, beredeneerde zelfmoord. Ik bedoel die zelfmoord, die gepleegd wordt n.a.v. een optel som van rationele argumenten in afkalvende kansen op verbetering van levenskwaliteit.

Dus niet die voortkomend uit depressiviteit.

annac schreef: Wie heeft echter de maat van onhoudbaar lijden?

De persoon in kwestie en evt. een arts?

Boxertje schreef:

annac schreef: Wie heeft echter de maat van onhoudbaar lijden?

De persoon in kwestie en evt. een arts?

Uiteraard in de eerste plaats de patiënt zelf.
Goed is dat de patiënt zelf de arts mag kiezen. Die arts zal op zijn beurt collega('s) aanspreken.
Het klinkt eenvoudig maar het is niet gemakkelijk. Er volgen ernstige gesprekken tussen patiënt en de vereiste artsen en tussen de artsen onderling.

heb zelf in de familie euthenasie meegemaakt,
mijn schoonzuse, toen 47 jr is overleden door euthenasie.
ze had darmkanker, was geopereerd en had chemo en bestraling gehad, ze zou er doorheen komen, ze was nog jong en sterk.
maar er kwamen toch uitzaaiingen in lever en hersenen.
gevolg, blind, bijna doof, niet goed meer kunnen praten, echt afschuwelijk.
ze heeft met haar huisart gesproken over euthenasie,die stond daar welwillend tegenover.
de huisarts moet dit laten vastleggen in soort document? omdat het geen natuurlijke dood is.
er wordt een afspraak gemaakt met een scan arts, deze is dus vòòr euthenasie, en komt op gesprek.
hij stelt erg veel vragen, en noteert zorgvuldig., is er sprake van ernstig lijden?
dan moet de fam, of andere aanwezigen de kamer verlaten, en praat de arts alleen met de patient, reden; wil de patient echt overlijden, zit er geen druk achter van familie?
en dan gebeurt er iets heel bizars: je maakt een afspraak met de huisarts, wanneer ze langs zal komen om een dodelijke injectie te geven : volgende week, dindsdagavond om 20.00! en
zo ga je naar huis met een looodzwaar gevoel
maar we konden er ons allemaal in vinden,dit was geen leven meer,

nog even praten met mijn schoonzus, voor zover dat nog ging, zij was de dagen al aan het aftellen, wilde dat het toch zo snel mogelijk gedaan werd.
toen was het dinsdagavond, veel spanning: op de deurbel van 8 uur.
nog samen met elkaar afscheid nemen, dan wordt de injectie geplaats, heel rustig overleed ze,
dan komt er nog een arts aan huisdit moet ook weer omdat het euthenasie is, en er papieren moeten worden overlegd, dit doet de huisarts, er wordt later nog zorgvuldig gekeken of alles goed is verlopen volgens de opgestelde regels van euthenasie.
dan pas mag het lichaam worden opgehaald.
wij allemaal hadden er een heel goed gevoel over, en ik ben blij dat dit kan in nederland

Ik stem volmondig ja. Als verpleegkundige heb ik zoveel mensen zien lijden.
Het is goed dat een mens aan kan geven wanneer de grens bereikt is.

Eline

Ik stem absoluut Ja

Dank voor je verhaal, Marion. Ontroerend.
In België wordt euthanasie opgeschreven op de overlijdensakte als "natuurlijke dood" en blijft de naam van de arts die de euthanasie geeft, ook onvermeld .

De artsen die geraadpleegd werden, voor terminaal 2 en voor niet-yerminaal 3, moeten uiteraard hun verslagen indienen bij een speciale commissie.

De meest volledige info vind je bij Leif-artsen (Levenseinde informatie), hier kort:
Het LEIFartsen forvm groepeert 200 artsen (huisartsen en ziekenhuisartsen) over gans Vlaanderen die een opleiding volg(d)en i.v.m. de problematiek van euthanasie, beslissingen rond het levenseinde en die de mogelijkheden kennen van de palliatieve zorg in Vlaanderen.
De euthanasiewet voorziet een verplichte raadpleging van een tweede arts (en bij niet-terminale patiënten van een derde arts). In de dagelijkse praktijk is het vaak niet eenvoudig om een bevoegde en onafhankelijke arts te vinden. Hiervoor kunnen de LEIFartsen gevraagd worden.
Wanneer LEIFartsen als onafhankelijke artsen worden geraadpleegd, biedt dit een waarborg voor de behandelende arts én zijn patiënt dat er nauwgezet met de problematiek van het levenseinde wordt omgegaan. Op deze wijze wordt tussen collega's ook aan deskundigheidsbevordering gedaan.

wonderen zijn de wereld nog niet uit,

daarom een Nee

Er hebben al 10 mensen gestemd. Dank je want dit onderwerp is uiteindelijk niet zo "gewoon".

Siem, al ben ik het niet met je eens, bewonder ik je optimisme wel.
Je hoeft je uiteraard niet te verantwoorden voor je mening, hé

Maar ... als het nu gaat om iemand die niet meer zelfstandig kan zijn? Met iemand die zo schrijnend aftakelt en van het eigen lichaam walgt?
Iemand met een zeer sterke geest die van zichzelf vindt dat het leven mooi is geweest voor hem/haar? Iemand bij wie de schade zo goed als onomkeerbaar is?

Tot wanneer mag men iemand een dood weigeren die nog menswaardig te noemen is?