ME-Gids.Net

Persoonlijk ben ik nogal sceptisch over de kansen om volledig te herstellen, temeer (vitale) organen (permanent) worden aangetast/beschadigd t.g.v. ME/CVS en de oorzaak niet kan worden aangepakt want de oorzaak is tot op heden 1 groot raadsel!?

Ik geloof dus niet in 100 procent herstel!

Daarnaast ken ik niemand die 100 procent is genezen van ME/CVS!?
Iedere ME/CVS-er die ik ken gaat, zij het misschien langzaam, ACHTERUIT, zowel qua ernst van de klachten als de levenskwaliteit van de patient zelf.

Graag zou ik willen weten wat jullie standpunt is in deze?

ik blijf de hoop koesteren dat er kans op volledige genezing is. Ik geloof allesinds in 'remissie'. Zo ken ik een pte die bij DML in remissie is, dwz terug fulltime aan het werk is, dit wel met opvolging en dergelijke...

Er komen steeds meer inzichten in de aandoening, zodat die snel geen 'vuilbakdiagnose' meer mag zijn.
Uiteraard hopen we dan ook op genezing...

ik geloof het niet ik hoop het wel...

ik ben door carnitine weer volledig hersteld, het duurde even maar nu werk ik weer 36 uur en doe ik alles weer. Maar volgens sommige heb ik dan waarschijnlijk geen ME/CVS gehad, vermoed ik.

ik niet meer
na 33 jaar
maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit
je weet het maar nooit
ik heb ook carnitine geslikt en werd er alleen maar zieker van

Ik geloof net als VGM niet in 100% herstel.
Maar ik ga wel voor die 50%.

Probleem is natuurlijk dat ME/CVS door veel medici als een vergaarbak gezien wordt.
Dus dat moet eerst veranderen.
Dat is erg moeilijk bij "algemene" specialisten, omdat ze al genoeg patienten hebben met makkelijk aantoonbare aandoeningen. Die hebben niet de wil om verder te zoeken.
Hopelijk komen er meer en meer ME/CVS specialisten met pittbull genen.

ik geloof dat 100% herstel mogelijk is, en daar ga ik ook voor!

Ik weet niet wat ik moet geloven, maar ik hoop nog steeds dat ik ooit zal genezen.

tony schreef:ik geloof dat 100% herstel mogelijk is, en daar ga ik ook voor!

Ik ook!

Al ben ik natuurlijk soms ook wel bang dat ik nooit meer beter zal worden...dat is mijn grootste angst. Maar ik geloof, en wil geloven, dat de kans groot is dat ik weer helemaal zal genezen.Het is tenslotte ook bewezen dat die kans groter is wanneer je jong bent en het nog niet zo lang hebt!

Hallo,

Na 11 jaar met ME geleeft te hebben blijf ik hopen dat ze ooit iets vinden om me te genezen, maar ik denk dat dat er niet vankomt, soms denk ik er aan hoe mijn leven zou zijn zonder ME en eerlijk gezegt kan ik me dat leven niet voorstellen. Een normaal leven zou dat even mooi zijn.

Maar zoals iedereen blijf ik hopen op een wonder.

Al 12 jaar hoop ik dat artsen iets vinden waardoor ME genezen kan worden.
Ik blijf moed houden, maar eerlijk gezegd ben ik bang dat het nog heel lang gaat duren.

Eline

Ik probeer erin te blijven geloven! We mogen ons niet laten ontmoedigen, het kan nog lang duren, maar ik denk dat er ooit wel iets gevonden zal worden!
Hope dies last!

Ik heb nog steeds geen definitieve diagnose. Maar zoals ik me al 15 jr voel is niet goed. Zeker laatste 3 kwart jaar voel ik me slechter worden. Ik geloof e rniet in, hoop het wel natuurlijk!
Maar wat voor mijn gevoel mss nog wel belangrijker is is het feit dat het door de medische wereld nu eens serieus genomen wordt en gezien wordt als een echte ziekte...

@Issi: na 13 jaar ziek zijn, in mijn geval weet je niet meer hoe het is om gezond en fit te zijn, ik hoop dat de medische wereld een slag kan slaan op CVS/ME gebied, dat is waar ik op hoop, maar of deze hoop reeël is weet ik eigenlijk niet....

ik geloof er in!! ik denk dat de meesten het moeilijk vinden om het te geloven omdat de naam het al zegt: chronisch.. heel ontmoedigend..
maar zolang ze niks kunnen vinden, of geen medicijnen kunnen ontwikkelen kunnen ze toch ook niet weten dat het echt niet te genezen is?

of zijn de mensen die het al hebben 'opgegeven' de mensen die het juist hebben geaccepteerd?

ik blijf in ieder geval vechten