ME-Gids.Net

Hallo,
Ik ben momenteel in een langdurige behandeling bij mijn tandarts. Al een paar keer na een behandeling voelde ik me wat slapjes, maar ik hechtte er verder geen aandacht aan.
Gisteren echter, na de verdoving (boven + onder), voelde ik me plotsklaps onwel worden: ik werd draaierig en mijn hoofd voelde heel vreemd aan (voos), ik voelde me misselijk, en mijn benen werden zo slap, dat ik er niet op had kunnen staan. Ik kon niet meer slikken, gewoon omdat ik niet meer wist hoe het moest. Het potje om de mond te spoelen zette ik op een heel verkeerde plaats terug, ik had geen coördinatie meer. Ik dacht dat ik ter plekke flauw zou vallen.
Het is wel overgegaan, maar vandaag zit ik nog altijd met een zombiekop.
Zijn er mensen die dit herkennen en waaraan ligt dit? Ik heb niet nooit eerder meegemaakt en ik heb al heel wat uurtjes in tandartsenpraktijken gesleten.

ja dat hen ik ook welleens maar ik denk meer dat dat komt omdat ik een echte bangeschijterd ben als het om pijn gaat ik maak me zo druk dat ik daar last van krijg

ff wat flink zoets eten helpt bij mij goed ookal heb ik daar juist geen zin in

Zelf moet er bij mij ook vaak een gaatje gevuld worden en de verdoving en nawerking gaat altijd zonder problemen

Het zou goed kunnen dat je een plotselinge bloeddrukverlaging kreeg van de stress/angst, zo klinkt het iig wel. Had je misschien niet goed gegeten die dag of weinig gedronken?

Ik denk niet dat het dat is, ik heb helemaal geen angst vr de tandarts, ook geen stress trouwens. Ik onderga gewoon lijdzaam

Ik had die dag gewoon gegeten/gedronken.

Iets zoets eten is geen optie, omdat iknooit snelle (toegevoegde) suikers eet om geen hypoglecemie te krijgen.

Laatst heb ik (op eigen verzoek nota bene) een verstandskies laten trekken bij de kaakchirurg. Zodra de verdoving mijn lichaam instroomde, voelde ik me onwel worden.
Men zei tegen mij, dat dit door de angst kwam. Maar ik was totaal niet bang! En ik val nooit flauw om iets. Ik heb het maar laten rusten, maar voor mezelf wist ik eigenlijk zeker dat het onwel worden niet door angst, maar door de verdovingsstof kwam.
Ik heb er verder geen vervelende nasleep van gehad, overigens.

misschien iets onderbewusts. ben je al bij de dokter geweest daarover?

Een tip:

vraag om verdoving waar geen adrenaline inzit.
ik krijg deze ook omdat ik epilepsie heb en van de normale verdoving kreeg ik vaak een epilepsie aanval.
met de verdoving zonder adrenaline geen last.
ook moet de tandarts goed kunnen aspireren bij het zetten van een verdoving zodat het niet in je bloedbaan terecht komt maar echt lokaal.

Dat heb ik trouwens vaker gehoord, dat er bij ME/patienten beter geen adrenaline in kan zitten. Verdoofd het dan nog wel goed??

de adrenaline zit in de verdoving om dr voor te zorgen dat het minder snel in het bloed word opgenomen.

Mijn specialist heeft mij dat idd vroeger ook gezegd, vdie adrenaline. Mijn vorige tandarts zei dat dat allang niet meer gebruikt werd, daarom heb ik het bij deze (nieuwe) tandarts niet meer aangekaart (ik ben zo al een moeilijk geval).
Opvallend is wel, dat de verdoving bij deze tandarts zo ongeveer 4 uur (!) aanhoudt, terwijl ze bij mijn vorige tandarts na een uurtje al begon weg te trekken.

Bij mij houdt het vaak ook uren aan.
Misschien begin je een beetje overgevoelig te raken voor het spul, dat je nu er minder goed op reageert?