ME-Gids.Net

Er zijn nog wel tegemoetkomingen, maar de eisen zijn zo belachelijk. Je moet op bijstandsniveau zitten om iets te krijgen. Want zelfs met Sociaal Minimum krijg je niets.

Ik heb ook voor de huurtoeslag eens zitten rekenen: in de afgelopen 5 jaar krijg je elk jaar minder huurtoeslag, ook al hou je hetzelfde inkomen. Dat hoor je niet in de media!

Kortom: je gaat al achteruit als je inkomen niet meeloopt met inflatie en dan nog krijg je minder huurtoeslag en waarschijnlijk ook zorgtoeslag.

Begin jaren 90 kwam er een bezuiniging in de WAO, waardoor je na verloop van tijd een lagere uitkering kreeg. Je kon je als niet WAO -er er vaak via je werkgever tegen verzekeren. Ik twijfelde, want met een beroep dat je van achter je bureau kan doen, kan je altijd blijven werken. Mijn vader adviseerde me om het toch te doen. Dank zij die verzekering heb ik nu een redelijk inkomen, anders was het ongeveer bijstandsniveau.
Toch heb ik het door allerlei extra kosten niet makkelijk. Het zijn niet alleen de supplementen, maar ook hogere kosten voor vervoer (kan niet met OV dus deeltaxi of gewone taxi als ik niet met een moderne 'Spartamet ' kan), huishoudelijke hulp en meer kosten voor verlichting /verwarming omdat ik bijna altijd thuis ben.
Ik zou iedereen die (nog ) niet in de WIA zit adviseren om als het kan een verzekering af te sluiten die je inkomen aanvult. Dank zij het wijze advies van mijn vader heb ik dus nu een redelijk inkomen.

Alles is op bezuinigd:
- mantelzorgcompliment van 250 euro naar 80 euro of zelfs 50 euro
- huurtoeslag - met hetzelfde inkomen kreeg je 5 jaar geleden meer huur- en zorgtoeslag als toen
- tarieven bijdrage via het CAK zijn omhoog gegaan
- tegemoetkoming gehandicapten en chronisch zieken, 500 euro per jaar in mijn geval - gestopt
- aftrekposten zorg inkomstenbelasting zijn ook minder geworden (niet aftrekbare posten)

Het is een zooitje geworden en je kan bijna niet rondkomen van wat ze je geven. Juist die extraatjes heb je nodig om het jaar door te komen.

Maar het CAK is nu wel mooi omlaag gegaan voor iedereen.

Mijn betoog ging over het feit dat ALLES voor chronisch zieken en gehandicapten achteruit ging, even onafhankelijk naar inkomen en rechtvaardigheid. En het had ook meer te maken met tarieven voor verpleeghuizen. Daar zijn er eigen bijdrages die hoog, maar in mijn opinie gerechtvaardigd zijn (naar inkomen en vermogen).

Nu krijgen we weer dat er niet naar inkomen, inkomen partner en vermogen gekeken word. Dat moeten we ook niet hebben.

Ja, weet ik.
Volgens mij wordt de huursubsidie gewoon stilletjes afgebouwd. Je weet wel, dat kabinet om je vingers bij af te likken. Velen hebben daarop gestemd, genoeg om de VVD het voortouw te laten nemen en het land naar de ratsmodee te helpen, met de Verenigde Staten van Amerika als het grote voorbeeld.

Ik heb het wel eens uitgerekend en heb per maand zo'n 250 euro minder te besteden dan 10 jaar geleden. Het was al niet veel - als voormalig ZZP'er zakte ik meteen naar bijstandsniveau. Ik had trouwens een particuliere arbeidsongeschiktheidsverzekering maar die keerde niet uit: een verzekering is geen garantie tegen inkomstenachteruitgang. Grootste extra kostenposten zijn de eigen bijdrages/risico, ziektekostenpremies en het wegvallen van aftrekposten en gemeentelijke toeslagen. En ook de toeslagen die bij elke huur- en premieverhoging een paar euro achterblijven. Het is echt een kwestie van elke cent letterlijk tien keer omdraaien en dan kom je nog te kort. Maar ja: er zit niks anders op dan toch steeds maar weer te bezuinigen en te schrappen. Ik wil ook niet dat het mijn hele leven gaat bepalen.

Mijn ervaring met een krap budget is dat je gewoon altijd knieperig moet zijn. Laat je je een keer gaan, bv. doordat iets wat luxe is door een goede aanbieding haalbaar is, dan is er het risico dat je over andere dingen ook gaat denken dat het nu voor een keertje wel kan. En voor je het weet moet je weer leren overal nee tegen te zeggen.