Geplaatst: 07 apr 2012, 02:53
hmmm ik dacht aan medicijn verslaving, game verslaving en depressie/burnout vanwege het vechten tegen het onbegrip.
Informatienetwerk voor ME
https://forum.me-gids.net/
Haha, da's een goeie! Tja, ik noemde het omdat ik niet altijd weet of het soms mss verkeerd wordt opgevat (kreeg onlangs verwijt 'vriendin' dat ze mijn 'humor' tov de situatie maar misplaatst vindt...). Want wij hier (vriend en ik) doen dat ook graag hoor en hebben best wat gelachen en soms zelfs dubbel gelegen om harde/flauwe/grappige opmerkingen van hem of mij op (ook, of juist) de meest beroerde en enge momenten omdat het eigenlijk om te janken was.annac schreef:En ach, annemoontje, die smiley misplaatst?
ME-ers overleven toch o.a. dankzij o.a. hun galgenhumor? Hoe groffer, hoe beter, toch? Mensen met afgezette ledematen kunnen daar ook wat van.
Wij maakten vandaag bv samen het grapje dat mijn zoon bij mijn sterfbed op zou biechten dat ie helemaal nooit ME had gehad maar zich altijd had aan zitten stellen om te profiteren......
marlène schreef:Voorlopig ben ik verslaafd aan deze website.
Maakt dit niet de hele concept-richtlijn ongeldig? De patiëntenparticiaptie is immers zo goed als niet opgenomen.Blauwdruk patiëntenparticipatie in richtlijnontwikkeling
Leidraad voor richtlijnontwikkelaars en werkgroepleden
Versie december 2009
Doelstelling en doelgroep
De blauwdruk ‘Patiëntenparticipatie in richtlijnontwikkeling’ is een instrument voor richtlijnontwikkelaars om het patiëntenperspectief effectief en efficiënt op te nemen in (evidence-based) richtlijnen (zie de definitie hieronder).
In eerste instantie moet de aandacht daar juist extra naartoe gaan en moet er met een half oog opgericht blijven. Je moet immers eerst leren waar je grenzen zoal liggen. Als het lukt om die te verleggen, moet je ze in het oog blijven houden. En je moet kleine terugval gewoon accepteren. Theoretisch is dit wat het VCL ook doet in hun behandeling.De aandacht van vermoeidheid vandaan verleggen
Wat gebeurt er met de concept-richtlijnen? Die worden er natuurlijk doorgejast. Blijven de patiëntengroepen op de hoogte van de vorderingen? Wat wordt er gedaan. Gaat het erdoorjassen gepaard met véél publikaties met o.a. deze opmerking? Kamervragen? Andere vormen van Ophef?Hoe kan je rijmen dat we internationaal ME/CVS als ernstige lichamelijke erkennen als we in Nederland een richtlijn hebben die vooral erop richt om klachten verergerende cognities te doen stoppen, jezelf niet meer als ziek te beschouwen, niet meer denken dat je moe bent, etc.
Wat voor signaal geeft dat af, het stigma wordt alleen maar groter.