ME-Gids.Net

@Kit ik heb het eerste wat je aangeeft niet geschreven maar Vlindertie ik ben het wel met haar eens maar ik heb het niet geschreven....

Jij mag natuurlijk je mening geven maar ik ook toch
We zijn het alleen niet helemaal met elkaar eens dat maakt toch niet uit je hoeft het toch ook niet met elkaar eens te zijn

Groetjes Niessie

Als het een troost mag zijn, al die gekke neurologische verschijnselen verdwenen als sneeuw voor de zon zodra ik fysiek ook beter werd.

Alsof we een stofje aanmaken dat ons mentaal gezond houdt op voorwaarde dat we minimaal bewegen en pijnvrij zijn.

Gelukkig ben ik toen in handen gekomen van de neuraal arts.

Geen AD gebruikt, gewoonweg omdat ik geen depressie had.
In de Gelderse Vallei werd dat dat wel in de gaten gehouden omdat depressie als gevolg van ME wel op kan treden. (Ten gevolge van of een combi van verlies gezondheid, geen perspectief op herstel, verlies baan, verlies sociale contacten etc.)
Wel heb ik fikse erbeteringen op allerlei andere manieren bereikt. Bij één van die manieren hoorde het lijf zo schoon mogelijk maken en ontdoen van overbodige belastingen.

Henny ik ben met je eens dat een depressie een GEVOLG is maar zeker geen OORZAAK.........

@ Kit; ik begrijp wat je schrijft helemaal. Ik vind het vooral jammer dat er op dit forum weinig ruimte is om eventuele positieve ervaringen met AD te delen. Dat geldt niet alleen voor dit topic, maar ook voor eerdere topics. Zodra je aangeeft er toch wel iets aan gehad te hebben, lijkt iedereen meteen over je heen te vallen. Ik begrijp dat dit komt doordat het forum uitgaat van een biomedische oorzaak voor ME, en ook doordat veel mensen ter onrechte AD hebben gekregen als 'oplossing' voor hun ME. En een oplossing is het dus zeker niet. Ik ben nog steeds heel erg ziek, maar dankzij de AD kan ik het weer een beetje volhouden om dat dag in dag uit mee te maken. Ik heb de eerste 7,5 jaar van mijn ziekzijn ook niet aan de AD gewild, maar uiteindelijk ging ik er psychisch echt aan onderdoor. Of dat nu simpelweg lag aan dat het ziekzijn te zwaar werd, of aan het feit dat er misschien toch ook psychisch dingen verstoord raken als je lijf zo ontregeld is (serotonine etc.), dat weet ik niet.

Ik heb zelf zo lang gewacht met er aan beginnen, dat ik op een gegeven moment dacht dat ik beter uit het leven kon stappen.. Gelukkig ging er voor ik dat daadwerkelijk probeerde een knopje bij mij om, en besloot ik dan maar van al mijn bezwaren af te zien en in het diepe te springen. En dus wél te kiezen voor AD. En ik ben ook achteraf heel blij dat ik dat heb gedaan. AD zijn zeker niet zaligmakend, het heeft ook nadelen en ik was er vroeger zelf ook zeker geen voorstander van. Ik had het ook liever zonder medicatie gered, maar na eigen ervaringen kan ik ook zeggen dat het soms heel goed is dat die middelen er zijn als ondersteuning. En ik denk dus dat het belangrijk is dat dát geluid zo nu en dan ook te horen is. Er is op dit forum zo'n enorme hoeveelheid aan negativiteit en waarschuwingen t.a.v. AD, dat dat mensen die het écht nodig hebben ook kan ontmoedigen om er aan te beginnen. En dat lijkt mij ook gevaarlijk. Ik hoop dus dat dit persoonlijke berichtje eenklein beetje tegenwicht kan bieden daaraan..

Iedereen kan en mag haar of zijn mening geven op dit forum en dat is goed je hebt altijd voor en tegenstanders en positieve en negatieve ervaringen...
Ik respecteer ieder zijn mening en je moet voor jezelf uitmaken of AD je kan helpen of niet....het is je eigen keus en dat kan niemand voor je doen een keus maken .

Ik begrijp goed dat als je aan de AD begint vanwege de enorme psychische belasting die deze ziekte met zich meebrengt , ik persoonlijk! begin nooit meer aan de AD door slechte ervaringen maar dat moet een ander er niet van weerhouden om het te gaan gebruiken!

Ik vind nog steeds dat je je gevoel moet laten spreken of dat nu depressieve gevoelens zijn of blije gevoelens, gooi het eruit !!! je bent een mens van lichaam en geest en die gaan altijd samen op.........

Doe wat je jezelf het beste lijkt dat is mijn tip maar laat je geen depressie aanpraten door de onkundige artsen........

Groetjes Niessie

Aan allemaal,

Iedereen is helemaal vrij om zijn of haar mening hier te uiten, no problemo.
Maar is het dan niet handiger om een ander topic te openen dan er bij dit topic, wat eigenlijk een POLL is, over door te gaan? Dat houdt het overzichtelijker en ik denk dat er dan een prachtige nieuwe discussie uit voort komt. Ideetje?

Vlindertie

Ik vind het een goed idee!!!!
Ik vind het ook logisch dat zo n poll reacties teweeg brengt toch????
Ik ben het helemaal met je eens Vlindertie

@ Pip: bedankt voor de morele ondersteuning en je bijdrage aan een evenwichtigere inbreng op de poll

Voor de duidelijkheid: ik ben depressief geworden net voor of op het moment dat ik CVS kreeg (het is niet zo duidelijk te onderscheiden).

Ik ben dus AD beginnen te nemen omdat ik depressief was, niet omdat ik CVS had (want dat wist ik toen nog niet). Ik heb een jaar lang op mijn eentje getracht dit te overwinnen, hoewel mijn huisarts regelmatig adviseerde dat ik best AD nam. Na een jaar zat ik zo diep, dat ik er dan toch mee ben begonnen. Ook met psychotherapie.

Ik zeg niet dat je AD moet nemen als je CVS hebt. Ik denk gewoon dat als je écht depressief bent (om welke reden dan ook), en je komt er zelf / met praattherapie niet uit, dat pillen wél een absoluut te proberen piste zijn.
Ik denk ook dat wie nooit een (zware) depressie heeft gehad, vaker weigerachtig staat tov AD net omdat dat ultieme dieptepunt , waarop je maanden-/jarenlang wanhopig rondloopt met zelfmoord- en andere gedachten, niet werd bereikt.

niessie schreef:Ik respecteer ieder zijn mening en je moet voor jezelf uitmaken of AD je kan helpen of niet....het is je eigen keus en dat kan niemand voor je doen een keus maken .
(...)
Ik vind nog steeds dat je je gevoel moet laten spreken of dat nu depressieve gevoelens zijn of blije gevoelens, gooi het eruit !!! je bent een mens van lichaam en geest en die gaan altijd samen op.........
Doe wat je jezelf het beste lijkt dat is mijn tip maar laat je geen depressie aanpraten door de onkundige artsen........

Verder wou ik hier nog even op reageren, maar geen paniek, dit is 't laatste wat ik erover te zeggen heb in deze poll

1. AD slikken is, denk ik, nooit echt iemands "keuze". Vaak heeft een depressieve persoon al vele andere dingen geprobeerd om er bovenop te raken, maar blijft de autodestructieve neiging gewoon groeien, waardoor men in AD misschien uiteindelijk nog een laatste strohalm ziet (en kan vinden).

2. Tuurlijk is depressieve gevoelens uiten gezond. Zolang het om "normale, sporadische" negatieve gevoelens gaat, een depri-bui, of je down voelen etc. Een echte klinische depressie duurt maanden, of zelfs jaren, en doet je elke dag neerslachtig, waardeloos, bang, gespannen, suicidaal,... voelen. Bijna continu huilen, schreeuwen, slapen, staren, piekeren, jezelf opsluiten, nergens meer zin in hebben,, dood willen gaan,... is NIET gezond op de lange duur. Deze negatieve spiraal wordt veroorzaakt door een chemisch onevenwicht in de hersenen en de patiënt kan hieruit niet op eigen krachten alleen ontsnappen.

3. Niemand moet zich een depressie laten aanpraten door wie dan ook! Als jij je niet depressief voelt, dan zal dat ook zo zijn! Als je wél depressief bent, dan zal je dat zelf snel genoeg ook wel merken. Als je het leven en zijn tegenslagen aan kan zonder depressief te worden, des te beter!!!! Ik gun het iedereen!


Spijtig dat er zo weinig mensen zijn die weten hoe een klinische depressie in mekaar steekt alvorens zo negatief te zijn over bepaalde mogelijke behandelingen.

Groetjes,
Gelukkige Kit, mét gevoelens (die ze daarenboven ook kan uiten), zónder suïcidale neigingen.

Verdorie, ik zit net te surfen bij afbouwen Efexor. Blijken er wel driehonderd van die bolletjes in mijn capsule te zitten. Afbouwen met tien bolletjes per maand gaat dan tweeënhalf jaar duren

Zit ik al bijna twee maanden te keutelen met twintig bolletjes. Ik zal er morgen eens wat meer uithalen.

Ik was dus niet depressief toen ik begon met de antidepressiva. Het werd gewoon standaard voorgeschreven door de Pellenberg aan de CVS patiënten die in het programma meedraaiden. Ik wilde zoals altijd de perfecte patiënt zijn en ben dus onmiddellijk braaf aan het slikken gegaan. Dom dom dom!

Liefs,
Esther

http://www.onwilliglichaam.blogspot.com

@Kit
Super goed verwoord! Dank voor je bijdrage..

@Kit ik vind het heel jammer dat je zo reageerd en heb je me totaal niet begrepen maar ik hou erover op kost me teveel energie

Me/cvs is heeeeeel wat anders dan klinische depressie................
De mensen die klinisch depressief zijn hebben wel degelijk AD nodig

@Esther succes met afbouwen........

Niessie,

ik heb gereageerd op je uitspraken, maar in een algemeen kader. Het is niet persoonlijk tegen jou bedoeld.

Ik ga nogal makkelijk op in een discussie, ik hoop dat ik je niet gekwetst heb, dat was niet de bedoeling...

Ik stuur je wat extra energie ok?

groetjes
kit

Als ik me de stelling van de reumatoloog herinner, was het dus:

"Je kan CVS en fibromyalgie genezen met anti-depressiva."

Wat ik tot hiertoe lees - en verbeter me als ik me vergis - , is:

- de ziekte ME/CVS leidt vaak tot depressie of depressieve gevoelens wegens (vul zelf maar in) ...

- anti-depressiva helpen sommigen emotioneel/mentaal erbovenop die er anders onderdoor zouden gaan

- anti-depressiva die "preventief" werden gegeven, blijken geen effect te hebben op de lichamelijke genezing noch het emotioneel welzijn. Het is volgens de reacties ook lichamelijk verslavend.

- anti-depressiva die worden voorgeschreven zonder oog te hebben voor lichamelijke noodsignalen,
kunnen leiden tot gevaarlijke situaties waarbij het neurologisch stelsel als eerste overreageert.
Het gedrag is de stem van het lichaam als het ware. Psychosen, afvlakking van emoties, ...

- anti-depressiva worden gebruikt als slaapmiddel, kalmeermiddel,