Pagina 24 van 122

Geplaatst: 11 nov 2010, 12:54
door karolien
Marlène,

Ik heb er gisteren nog aan gedacht, aan de running nose.
Als ik zijn verhaal lees, lijkt dat me nu wel heel extreem. Hij praat van 1000 zakdoeken!
Als dat komt doordat zijn immuunsysteem op gang schiet, dan zal hij binnenkort wel de lucht in springen van energie! :? :? :?

Geplaatst: 11 nov 2010, 14:02
door marlène
@ lano

verschil in energie

eerste poging 6 weken

tweede poging 7 weken

Geplaatst: 11 nov 2010, 14:04
door marlène
er waren ook al kleinere verschillen op voorhand aanwezig zoals temperatuurschommeling, minder tintelingen, geen gevoelloze mond meer, geen PMS meer, terug naar muziek kunnen luisteren af en toe, ...

Geplaatst: 11 nov 2010, 14:07
door marlène
@ karolien

bij ME is er jammer genoeg wel meer aan de hand dan alleen een energieprobleem ...

hij is opnieuw begonnen toen hij merkte dat na het stoppen met LDN zijn slaappatroon terug verslechterde. Geef toe, wie van ons zou daar alleen al niet voor tekenen!

Geplaatst: 11 nov 2010, 14:23
door karolien
Was maar een grapje, he Marlène!

Geplaatst: 11 nov 2010, 14:25
door marlène
Weet ik wel, just for the outsiders die hier eens komen meelezen :)

Geplaatst: 11 nov 2010, 14:27
door karolien
:D

Geplaatst: 11 nov 2010, 16:07
door liesl
Hallo dames, even een update over mijn ldn gebruik... nu 2,5 week! Geen last van mijn neus om te beginnen... wel echt een merkbaar verschil in energie. Zelfs 2 dagen! door Antwerpen gelopen met mijn dochter - geen middagslaapje meer echt nodig. Voel me daarna wel moe, maar niet die alles overheersende moeheid!
Zit nu op 1,5 mg. weet nog niet of ik dat wel/niet ga verhogen.
Sterkte met de zakdoeken.

Geplaatst: 11 nov 2010, 16:15
door marlène
Ik geloof dat we hier een positieve trend hebben gestart Greta!

Geplaatst: 11 nov 2010, 16:17
door marlène
Liesl, super dat je weer meer kan nietwaar! En nu wordt het koorddansen ;) Hoe ver mag je gaan ...

Geplaatst: 11 nov 2010, 21:59
door greta
ik merkt de eerste periode niet veel vershil, alleen dat mn gezwollen slijmvliezen in mn eeuwig verstopte neus slonken

na een maand zag de natuurarts al verschil in de meting met vegatestin energie en immuunsysteem
dat merkte ik niet echt behalve dan mn niet meer allergische neus

toen ik op 2,5 mg overging verdween (bijna)zomaar de de gewrichstspijn in mn schouders
nu , na 4 maanden LDN en op 4mg merk ik een groot verschil in energie

Vergeet nu zelfs vaak mn T3 dierlijk schildklier hormoon (thyrioideum)
dat voelde voor mij altijd als een oppepper waarmee ik de dag verder kon doorkomen
Omdat die dip er bijna niet meer is vergeet ik mn medicatie dus vaak en voel me toch goed

Geplaatst: 11 nov 2010, 22:01
door greta
marlène schreef:Ik geloof dat we hier een positieve trend hebben gestart Greta!

=D>

Geplaatst: 12 nov 2010, 09:50
door greta
Mensen , lees ook Sandra:"s LDN dagboek af en toe mee
Zij is MS patiente:

http://blaasdarmforum.forumup.nl/viewto ... forum#2555

Geplaatst: 12 nov 2010, 10:31
door karolien
Wow, thx, Greta,

Ik ben wel blij dat ze het ook over haar ogen heeft die zo fel verbeterd zijn! en haar blaas, allemaal dingen waar ik ook last van heb, zij het in mindere mate dan.
Ik voel me ook vandaag al beter, meer energie, en niet meer dat hele lege gevoel alsof er geen leven meer in me zit.
Ben beniuewd wat het nog verder gaat doen.

Geplaatst: 12 nov 2010, 12:30
door marlène
Een studie die bewijst dat LDN effectief kan werken bij pijnpatienten.
Ter info: LDN stimuleert ondermeer de aanmaak van mu opioide receptoren aan de endorfinen.

In 2003 linkten researchers ook reeds verschillen in de manier waarop mensen met pijn omgaan – fysieke én emotionele stress – met het gen dat catechol-O-methyltransferase (COMT), een enzyme dat vitaal is voor het opruimen van dopamine, – maakt.

Het team van Jon-Kar Zubieta aan de ‘University of Michigan’ vond dat mensen met een minder aktieve vorm van COMT meer acute pijn bleken te voelen.

Het COMT gen bestaat onder twee vormen die copieën maken die verschillen in één enkel aminozuur. Deze kleine variatie blijkt een groot effekt op de aktiviteit van COMT te hebben. Mensen met de meest luie vorm van het gen – met twee copieën van de methionine versie – maken enzymen die drie tot vier maal minder effektief zijn dan de andere varianten met enkel het aminozuur valine of één van beiden.

De onderzoekers gebruikten beeldvorming van de hersenen om de hersen-aktiviteit in kaart te brengen van 29 mensen die werden blootgesteld aan een ‘verdraagbare’ pijn gedurende 20 minuten. (De vrijwilligers kregen een injektie met een zout-oplossing in hun kaak-spieren om een toestand gelijkaardig met ‘temporomandibular joint-pain disorder’ te simuleren. Ze scoorden elke 15 seconden zelf hun pijn tijdens de beeldvorming.)


Science. 2003 Feb 21;299(5610):1240-3



COMT val158met genotype affects mu-opioid neurotransmitter responses to a pain stressor

Zubieta JK, Heitzeg MM, Smith YR, Bueller JA, Xu K, Xu Y, Koeppe RA, Stohler CS, Goldman D

Department of Psychiatry and Mental Health Research Institute, University of Michigan, Ann Arbor, MI 48109-0720, USA

Responsen op pijn en andere stressoren worden geregeld door interakties tussen meerdere hersen-gebieden en neurochemische systemen. We onderzochten de invloed van een courant funktioneel genetische polymorfisme, die het metabolisme van catecholaminen aantast, op de modulatie van responsen op aanhoudende pijn bij mensen.

Individuen die homozygoot waren voor het met158 allel van het catechol-O-methyltransferase (COMT) polymorfisme (val158met) vertoonden verminderde regionale responsen van het mu-opioid systeem [produceert endogene opioïden, o.a. endorfinen; natuurlijke pijnstillers in de hersenen] op pijn vergeleken met heterozygoten.

Deze effekten gingen vergezeld met hogere sensorische en affectieve [verbonden met stemming, gevoelens en gedragingen] pijn-scores en een meer negatieve interne affectieve toestand.

Tegengestelde effekten werden geobserveerd bij val158 homozygoten. Het COMT val158met polymorfisme beïnvloedt dus de pijn-ervaring bij mensen en zou kunnen aan de basis liggen voor inter-individuele verschillen qua adaptatie aan en responsen op pijn en andere stressvolle stimuli.