Geplaatst: 18 aug 2012, 12:31
Mijn vegatest voor Lyme was positief maar Augsburg was negatief.
Informatienetwerk voor ME
https://forum.me-gids.net/
Groetjes, Louisasprankel schreef:Een lage waarde duidt op een chronische infectie of bepaalde auto-immuunziekten en komt veel voor bij chronische lyme.
Een hoge waarde kan voorkomen als er naast lyme sprake is van co-infecties als babesia of bartonella (dat heb ik gelezen in info van burrascano volgens mij).
Een normale CD57 sluit chronische lyme niet uit, maar is niet gebruikelijk.
DML ziet een lage CD57 als een teken van een persisterende zoönose.
Volgens DML is geen enkele Lyme test die er nu bestaat 100 % betrouwbaar, zeker niet als je immuunsysteem er slecht aan toe is, komen er veel vals negatieve uitslagen.Mijn vegatest voor Lyme was positief maar Augsburg was negatief
Ik heb degene niets verteld over mijn klachten/ziektebeschrijving/diagnoses etc., ik zat er dus 100% blanco.diederik schreef:@louisa: interessant. Heb je voor de test aan de arts, verteld over je klachten/ziektebeschrijving, of was er niks waaraan de behandelaar het zelf kon afleiden als hij gewoon slim was en inzicht had in chronische ziektes?
Brief is van 14-02-2012 en staat ook al openbaar gepubliceerd op: http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen ... litis.html
En wat zal Nederland gaan doen op het gebied van erkenning van de onderzoeken, behandelingen van Dr. Prof. Maes in het nieuwe IPNIR - International PNI Reference Center?: http://www.ipnir.com/nederlandse_index.htmlCitaat: "Voor nieuwe behandelmodaliteiten geldt dat hun waarde op wetenschappelijke wijze moet worden vastgesteld. Van sommige veelbelovende opvattingen over CVS is uiteindelijk vastgesteld dat ze de wetenschappelijke toets der kritiek uiteindelijk niet konden doorstaan.
Ik noem in dat kader de diagnostiek en behandeling in verband met CVS op basis van (onder andere) de theorie van ontregeling van het immuunsysteem zoals voorgesteld door dr. Meirleir, waarover het College voor Zorgverzekeringen in haar pakketadvies van 2007 vaststelde dat het geen te verzekeren zorg betrof".
Het antwoord hierop heb ik al gegevendiederik schreef:Ik ben namelijk wel curieus of een Vegatest even nauwkeurig zou zijn bij een doofstomme patiënt als bij een patiënt die het eerst even goed kan uitleggen/beschrijven![]()
(een LTT- of andere bloedtest is namelijk even accuraat ongeacht of de patiënt kan spreken of niet)
Marlene ,als je co -infecties hebt , dan heb je ook lymeMijn vegatest voor Lyme was positief maar Augsburg was negatief
Ja en nee,Hoi marlène,
Er waren toch wel een paar andere co-infecties (andere tekenbeetzieken) positief bij de uitslag van Augsburg?
En is de lage CD57 niet in verband gebracht met Chronische Lyme door Augsburg? Heb je daar nog informatie over gekregen?
Ik haak nog even in op de ervaring van de patiënte die jij noemde. In dit magazine staat haar reportage en ook ervaringen van andere mensen: http://www.stichtingvoorlichtingnatuurg ... SVN-02.pdfannahan schreef:Op de website kun je lezen dat het alleen zinvol is om antibiotica binnen enkele weken na besmetting te gebruiken..
Na vele jaren geleden besmet te zijn heeft dit nl geen zin meer............
* en op de site van Dr.vM. staat bijvoorbeeld: http://www.cigmtr.nl/meerziekte-van-lyme.htmlHoe langer men wacht met behandelen, hoe moeilijker het is om te genezen.
Of:
Waarom de Lyme-bacterie zo hardnekkig is
Als iemand net geïnfecteerd is, dan bevinden er zich eerst nog maar weinig Lyme-bacteriën in het lichaam en ook hebben ze zich nog niet verspreid. Maar de bacteriën zullen zich vermeerderen en zich verspreiden in het lichaam (dissemineren).
De bacterie trekt zich vaak terug uit het bloed en gaat in weefsels zitten die voor het immuunsysteem en antibiotica moeilijk te bereiken zijn, zoals in de gewrichten en in het centraal zenuwstelsel. Verder kan het immuunsysteem door de infectie worden ontweken en beïnvloed.
De Lyme-bacterie heeft zeer geavanceerde overlevingsmechismen die hem beschermen in een vijandige omgeving. Zo kan hij behalve in de normale spirocheet-vorm, ook in andere vormen vóórkomen. Hieronder staan 2 voorbeelden:
• de cystische vorm, waarbij de bacterie in een beschermend hulsel zit, wat hem beschermt tegen antibiotica en het immuunsysteem.
• de L-vorm of celwandloze vorm, waarbij de celwand ontbreekt, zodat de bacterie onzichtbaar is voor het immuunsysteem en antibiotica die op de celwand inwerken (bijv. Amoxicilline), geen effect hebben.
Verder heeft de Lyme-bacterie een zeer lange delingstijd en kan hij zeer lang in een rustfase blijven. In deze toestand heeft antibiotica geen effect.
* Stichting Tekenbeetziekten: http://www.tekenbeetziekten.nl/algemeen ... eling.htmlBehandeling
Omdat de infecties zeer resistent zijn tegen allerlei behandelingen en omdat de ziektebeelden bij ieder individu volstrekt verschillend kunnen verlopen, is een behandeling altijd individueel bepaald. We weten zelfs dat de reactie op antibiotica genetisch bepaald is.
* NVLP: http://www.lymevereniging.nl/De behandeling
De ziekte van Lyme (zeker in combinatie met een andere tekenbeetinfectie) is een complexe multi-systeemziekte die onbehandeld of onvoldoende behandeld kan leiden tot ernstige schade en chronische invaliditeit.
Stadium 3: 'Chronische' Lyme-borreliose
Men spreekt over het algemeen van chronische Lyme-borreliose bij een ziekteduur van meer dan een jaar.
* maar je leest ook dit op de site van Robert Bolderdijk (microbioloog en Chronisch Lyme patiënt): http://www.borreliose.nl/index.php?opti ... &Itemid=65Niet of onvoldoende behandeld, kan de ziekte chronisch worden en veel orgaansystemen in het lichaam aantasten.
Neuroborreliose
Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat de Bb bacterie zeer snel vanuit het gebied van de tekenbeet in de bloedsomloop kan komen en zo door het hele lichaam circuleren. Deze complexe bacterie heeft een speciale manier om door de wanden van de bloedvaten te dringen en zijn weg te banen tot diep in de weefsels en organen van het menselijk lichaam.
Bij proefdieren blijkt de Lymespirocheet in een paar uur na een tekenbeet door de zgn. bloed-hersen-barriere heen in de hersenen binnen te kunnen dringen.
De hersenen hebben een zeer beperkt vermogen tot immuunreacties. Onderzoek wijst uit, dat het lichaam bij Lymeziekte niet altijd immuuncellen en antistoffen tegen Bb in het hersenvocht produceert. Een deel van de patiënten met overtuigende neurologische Lyme-Borreliose testen negatief bij routine onderzoek van het hersenvocht. Dit is vooral het geval bij de chronische vorm van neurologische Lyme-Borreliose.
Chronische Lyme-borreliose
Men zou van chronische Lyme-Borreliose kunnen spreken bij een ziekteduur van meer dan een jaar. Alle eerder genoemde verschijnselen kunnen een langdurig en wisselend beloop hebben met vermindering en verergering van ziekteverschijnselen over weken tot jaren waarbij de symptomen van orgaansysteem kunnen wisselen. Er zijn sterke aanwijzingen dat Lyme-Borreliose naarmate de infectie langer duurt, steeds meer de kenmerken van een chronische "multi-systeemziekte" vertoont (net als Lues, tbc, HIV). Naast de specifieke verschijnselen in verschillende orgaansystemen staan bij de chronische vorm van de ziekte de algemene (ook wel aspecifiek genoemde) klachten op de voorgrond. Deze klachten bestaan o.a. uit griepachtige verschijnselen, chronische vermoeidheid (vgl. CVS), hoofdpijn, voorbijgaande temperatuursverhoging van enkele uren, transpireren, wisselende pijn in spieren, pezen en gewrichten (zonder objectieve locale ontstekingsverschijnselen, vgl. Fibromyalgie).