Geplaatst: 18 jul 2012, 20:54
Weet je toevallig ook waar die artsen dat op baseren?louisa schreef:Hoi magnetronnie,
[..]ik zit toch nog even na te denken over dat "erkennen".
Ik heb van meerdere reguliere artsen (internisten) gehoord met uitleg over hoe/wat/waarom, dat collega-artsen in Nederland 10-20 jaar achter lopen.
En ik heb een tijdje geleden via mijn reguliere internist ook gehoord en gezien (heb kopie) van een middel waar al jaren lang mee wordt gewerkt én met goede resultaten, waar Nederlandse collega's alleen maar lacherig over konden doen, waarover is gepubliceerd in de The Lancet (The Lancet is the world's leading general medical journal and specialty journals in Oncology, Neurology and Infectious Diseases).
Nu kunnen Nederlandse collega's dus stoppen met lachen en zich eens achter de oren gaan krabben.
Is het niet meer een feit, dat Nederlandse medisch specialisten erg arrogant zijn?
Het is toch de grootst mogelijk onzin dat als artsen die in het buitenland uitgebreid onderzoek doen en waar uitslagen uit komen, dat Nederlandse artsen de arrogantie hebben om dat als "niet erkend" te beschouwen?
[..]
Ik vind het jammer, maar de meeste Nederlandse artsen, voldoen 7 van de 10 keer niet aan de "Eed van Hippocrates" die zij hebben afgelegd:En daarom zal ik ook kritisch blijven zowel bij reguliere als bij complementaire artsenDe volledige tekst van de eed van Hippocrates luidt:
[..].
Groetjes, Louisa
Ik weet bijvoorbeeld dat hier in het ziekenhuis nu onderzoek wordt gedaan naar een medicijn tegen botontkalking bij borstkanker. Vreemd genoeg hadden mensen die dat medicijn al gebruikte en daarna borstkanker kregen een veel betere prognose. Per toeval ontdekt dus, een beetje vergelijkbaar met Rituximab bij ME/CVS. Dit medicijn wordt volgens mij nog nergens anders in de wereld gebruikt bij borstkanker, dus daarmee lopen ze echt voorop.
Misschien dat het per vakgebied anders is, of misschien zelfs per ziekenhuis?
Ik weet niet of Nederlandse specialisten arrogant zijn. Ik heb redelijk wat artsen ontmoet in mijn leven en ik vond ze stuk voor stuk allemaal erg aardige mensen die goed naar me luisterden. Maar misschien heb ik geluk gehad?
Stel je eens voor dat je jarenlang klachten hebt en de huisarts kan niks voor je betekenen. Dan vertelt een homeopaat jouw na een Vegatest dat je een Vitamine B12 tekort hebt. Dus jij terug naar de huisarts, want je wilt natuurlijk onmiddellijk beginnen met B12-injecties. En dan zegt de huisarts, ja sorry daar kan ik niks mee, ik erken die test en dus de diagnose niet. Is dat dan arrogantie? Ik denk dat die huisarts volkomen juist heeft gehandeld. Die huisarts kan op geen enkele manier weten of controleren of die test en die homeopaat wel de goeie conclusie hebben getrokken. Maar hij is wel verantwoordelijk voor de behandeling.
Het is een voorbeeld, maar hetzelfde geldt voor ME/CVS.
Als ik heel eerlijk ben.. ik vind het vooral verrassend om te zien hoeveel mensen op basis van een labtest in een commercieel lab in het buitenland (blijkbaar) de conclusie trekken dat ze chronische Lyme hebben en ook nog dat (een deel van) hun klachten daardoor worden veroorzaakt. Hoe kan iemand dat in vredesnaam allemaal weten?Wat vind je dan van het feit, dat hier op het forum steeds meer mensen (ook met een officiële diagnose ME!) hier melden dat zij toch, en/of Lyme- en co-infecties hebben? Ik vind dat verbijsterend.
Ik denk zelf niet dat het ze niks kan schelen, maar dat ze er niks aan kunnen doen. Artsen zijn gebonden aan de "regels" van de reguliere geneeskunde en die heeft op dit moment nauwelijks tot geen oplossing voor chronische klachten, of dat nou vermoeidheid of pijn of vulmaarin is.De moraal van het verhaal is, dat veel mensen al jaren lang (ernstig) ziek zijn, maar dat kan Nederlandse artsen dus niets schelen? Zij laten ons liever jaren lang (onnodig) lijden en ons als idioten/gekken/aanstellers bestempelen?
En daar zijn verschillende oorzaken voor te noemen, maar de belangrijkste is denk ik een gebrek aan geld om onderzoek te doen. Chronische klachten zijn zeer complex om te doorgronden en het levert de industrie nauwelijks iets op, dus gaat er erg weinig geld naar toe.
Interesse is er wel.. kijk naar XMRV bijvoorbeeld, daar ging in twee jaar tijd meer geld naartoe dan naar alle andere ME/CVS onderzoeken in diezelfde periode bij elkaar. En waarom? Omdat men écht dacht.. daar hebben we iets in handen waar we iets mee kunnen. Hier kunnen we labtesten en medicijnen voor maken en uiteindelijk geld mee verdienen. Zo werkt het in de geneeskunde, helaas.. geld is het sleutelwoord.
Maar zoiets als XMRV is helaas een uitzondering. Op het moment dat dit soort doorbraken niet komen, zou de politiek bij moeten springen en meer geld in onderzoek stoppen. Zelf doorbraken forceren. Maar dat doen ze in Nederland ook niet. En dat is eigenlijk te gek voor woorden, want als je kijkt wat alleen al een ziekte als ME/CVS dit land kost aan misgelopen arbeidsproductiviteit, uitkeringen en ziektekosten.. daarmee kun je de crisis vrijwel in één klap mee oplossen. Dat loopt echt in de miljarden. Dát moet tot de politieke partijen doordringen. Dat een investering in het voorkómen en oplossen van chronische klachten uiteindelijk heel erg veel geld kan besparen.
Ik denk echt dat daar een groot deel van het probleem zit, en veel minder bij de artsen en onderzoekers zelf.