ME-Gids.Net

http://www.nu.nl/gezondheid/2792040/dep ... ders-.html

Depressie zorgt voor vernauwde slagaders, zie bovenstaande link

Ik las hier juist het topic over het boek van dr. Maes, hij zegt dat depressie, net als CVS/ME, medisch is, en dat ze allebei te maken hebben met het immuunsysteem.

@Karolien and others,

Alzheimer: ontstoken hersenen...

http://www.elsevier.nl/web/Artikel/1625 ... rsenen.htm

deze topic ging toch over depressie?

Dat depressie medisch is is reeds lang bekend (net als van andere psychiatrische ziekten). Alleen wordt het daarbij als hersenziekte gezien of voorkomend bij andere aandoeningen als B12 tekort. In die zin dus een nieuwe visie van Maes.

aandoeningen als B12 tekort

vitamine B12 stuurt de methylatie aan en heeft foliumzuur en B6 nodig om deze taak te kunnen uitvoeren.

Als je goed naar bijgevoegde prent kijkt, zie je dat dopamine en serotonine "contact hebben" hebben met de foliumverwerking.
Tyrosine en tryptophaan passeren de foliumcyclus en worden op hun beurt omgezet tot adrenaline enerzijds, serotonine en melatonine anderzijds.

Iemand met een depressie zou eigenlijk B12, B6, selenium, zink, koper, B3, vit C en magnesium moeten laten nakijken en/of aanvullen.

Op het forum van phoenix rising staat onder het topic, "B12 the hidden story" een zeer uitgebreid voorbeeld van plan van aanpak. Iedereen kan er ook terecht voor zijn vragen.

Als de methylatie cyclus terug op gang komt, verdwijnt na verloop van tijd de depressie ook wel me dunkt.

angel84 schreef:deze topic ging toch over depressie?

Ik vroeg me gewoon af waar een (chronisch) ontstoken hersenpan zoal toe kan leiden

En ik deed een poging een topic te volgen omdat ik de vraagstelling interresant vond, maar door alle spinsels die tussendoor komen is dat een onmogelijke taak.

Het een is volgens mij nauw verweven met het ander.

semma schreef:Van die voortdurende uitgeputheid kan je natuurlijk wel eens moedeloos of gedeprimeerd raken en zo kan je ook in een depressie terecht komen.

Zo ervaar ik het ja.
Ik voel me zeker niet constant depressief, maar wel regelmatig.
Voor mij is dit 1 van de symptomen van ME.
Dit is wel 1 van de symptomen waar ik het meest moeite mee heb.
Ik voel dan wel de behoefte om erover te praten, maar wil dat niet steeds doen omdat ik bang ben dat mensen me dan een zeur gaan vinden.

@Sunny & @Angel,

Ik ben bijna constant depressief door de invaliderende uitwerking van ME en het nergens regulier terecht kunnen.
Naar mijn huisarts durf ik niet meer te gaan; ik ben bang dat hij mij weer ingebeeld ziek naar huis stuurt van zie je wel je bent depressief dus het zit het tussen je oren enz..

Deze opmerkingen kan ik helaas niet meer verdragen..

Mijn toekomstplannen zijn door ME de vernieling in geholpen CGT/GET wordt is en blijft de behandelmethode voor ME/CVS; dat is toch om depressief van te worden zeg nou eens eerlijk...

Ik begin ook steeds verder van mezelf te vervreemden door de ME-invaliditeit ik herken mezelf steeds vaker niet meer terug heel vaag.
Net alsof de grond letterlijk en figuurlijk onder mijn voeten vandaan wordt gehaald.

Net of mijn depressies onderdeel van mijn chronisch ziekzijn is geworden....

De depressies schommelen ook heel erg qua ernst; soms krijg ik plotseling z on heel leeg en naar gevoel over mij heen en voel ik mij intens slap en eenzaam en vraag ik mij tegelijk af wie ik eigenlijk ben en wat ik nog eigenlijk kan en wat mijn toekomstvisie is?

heb je wel iemand in je omgeving waar je je hart eens luchten kan,vghm?
sterkte.

@Josje,

Gelukkig heb ik lieve familie en vrienden waar ik mijn hart kan luchten.

Neemt niet weg dat ik bang ben om de strijd te verliezen; de immer voortdurende strijd tegen dit invaliderende ziektebeeld.