ME-Gids.Net

speekseltest is de enige test die informatie geeft over cortisol gedurende de dag. Deze test wordt gewoonlijk niet door huisarts gedaan, tenzij je er uitdrukkelijk om vraagt en zelf de aanvraag doet bij het ELN bijvoorbeeld (Europees Lab voor nutrienten in Bunnik).

Zoals de meesten onder jullie, heb ik wel eens vlagen van depressieve gevoelens, door die rotziekte die maar niet opgelost geraakt en alles wat erbij komt... (isolement, onbegrip, je leven dat aan je voorbij gaat ...)

De laatste tijd heb ik er extreem veel last van en begin dus ook te vrezen dat ik mssn wel eens met een echte depressie te maken heb, als gevolg van.

Ik probeer zover mgl van antidepressiva weg te blijven, maar soms heb ik het gevoel dat ik op een gegeven moment geen keuze meer ga hebben.
Ook wil ik absoluut vermijden dat ze gaan zeggen, ' zie je wel dat het tss je oren zit', terwijl dit gewoon het gevolg is van het jarenlange ziek zijn.

Ik weet niet goed wat ik hiermee moet doen, maar heb echt wel hulp nodig. Ik ga al wel af en toe bij een psychologe, maar dat is vooral om men hart te luchten.

Misschien iets homeopathisch gebruiken ?
Bachbloesems of Sint-Janskruid.
Alles beter dan AD !

Goed dat je er kan over praten.
Dat lucht zeker op.
Van dit weer worden we ook niet vrolijker hè.

Hi Cleopatra,

Ms kan je overleggen met je psycholoog? Ik heb persoonlijk wel een jaar AD geslikt om te kunnen omgaan met deze treurige aandoening (understatement) en de gevolgen die daarbij kwamen kijken. Ik had het toen nodig, nu zou ik het niet nogmaals nemen. Maar wie weet is het een oplossing voor je om door de nodige zure appels heen te bijten? Immers: het dealen met deze ziekte is zo simpel nog niet.

Nu probeer ik mn basisspanning laag te houden door dingen te doen waardoor ik me goed voel (veel verse lucht, soms een uurtje visite krijgen, meditatie doen) ook al moet voor sommige dingen daar wel weer een fysieke prijs betalen. Alleen zo kom ik dit ziek-zijn door. Dat en een grote zak chips in het weekend en soms ook door de week. Met zo'n idioot dieet als ik volg, ben ik erg dankbaar voor dat beetje comfortfood dat ik nog kan hebben.

Hou je goed meid, en doe dingen waarvan jij denkt dat ze belangrijk zijn of waar je iets aan hebt. Een ondersteunende AD hoeft zo slecht nog niet te zijn, zie het als een hulpmiddel waar je wel of niet voor kan kiezen. Het is jouw leven, jouw lijf, niemand kan je zeggen wat te doen. Hoe moeilijk dat soms ook is. Liefs, Bloem

Hoi cleopatra,

Je zou is kunnen googlen op griffonia en GABA.
Dit is misschien interessant voor je.

Verder...is bij jou je b12 weleens nagekeken en je vitamine D? Daar kan je je ook erg naar van voelen nl.
Ik ben van mening dat ook gevoelens van depressie, vaak een lichamelijke oorzaak heeft.

In de wetenschap ontdekten biologen dat een locale ontsteking een systemische uitwerking had op psychologisch vlak.

M.a.w. de plaats van de impact had gevolgen elders in het lichaam. In dit geval noemt men het sickness behavior. Lethargie, apathie, gebrek aan eetlust en een verhoogde pijnbeveling zijn hier typische voorbeelden van.

Afgezien daarvan, blijft het een zware dobber om met de ziekte om te gaan. Ik kan je geen advies geven behalve creatief bezig te blijven. Wie droomt, verzet zijn gedachten. Misschien helpt het jou ook.

Bedankt voor jullie lieve reacties

@senna; st-janskruid heb ik in 't verleden al wel eens gebruikt, maar momenteel gebruik ik dat niet, omdat er interactie is met andere medicatie en omdat ik daardr extra gevoelig word voor (zon)licht.

@bloemetje ; ga het er zeker eens met men psych.over hebben.zoals je zelf zegt, soms kan het mssn wel zinvol zijn om door de zure appels heen te geraken

@daantjuh; neem zowel b12 als vit D(deze laatste wel nog maar heel recent)

je zou ook misschien visolie kunnen bijproberen. Wordt zelfs aangeraden door de psychiater waar ik bij gelopen hebt.
succes hoor. Ik hoop echt dat je snel een beetje lekkerder gaat voelen.

Weet iemand misschien hier een wetenschappelijk artikel over.? Ik reageer ook zwaar emotioneel, ik ben erg achterdochtig en wantrouwend geworden en jaloers op mensen die wel nog alles kunnen. Ik heb mezelf niet in de hand. Ik krijg vaak een ongemakkelijk gevoel van binnen en dan wordt ik gestresst of emotioneel. Net omdat ik er geen controle over heb resulteert dit vaak in ruzie met partner. Hij gelooft niet dat ik er niets aan kan doen, dat dit me overkomt.

Maxi, als je met een partner moet samenleven die denkt dat je deze ziekte zelf kan oplossen, is het allemaal wel heel stresserend ook, he...

Dat is vb. het gevaar van de voordrachten van Dr. Vanhoudenhove, hij laat tussen de regels door ook verstaan dat je de ziekte zelf in stand houdt, en als je partner dan zoiets te horen krijgt, is dat natuurlijk soms een bevestiging voor hun, ook horen andere mensen dat en wordt dat doorverteld.

Rampzalig dat ie nog zulke dingen blijft suggereren...