Ik herken dit zo goed, ik zie ook nu al erg tegen de kerst op. Vooral bij de schoonfamilie. uren daar je gezicht in de plooi houden terwijl je je belabberd voelt, ik wil het gewoon niet meer. Ik ben degene die gesloopt is na die kerstdagen, en ik vind het ook nog eens niet leuk, ik geniet er niet van. Dat kan toch niet oke zijn. Toch wil je dan mensen niet teleurstellen en ik doe het dan vooral voor mijn partner.
Vorig jaar hadden we de perfecte oplossing, we (mijn partner en ik) zijn naar een leuk hotel op Texel gegaan met de kerst ! En zijn de dag ervoor een bloemetje aan de deur gaan afgeven bij de familie om ze fijne kerst te wensen.
Dit jaar gaat dat denk ik niet lukken en ik baal nu al van hoe ik dit allemaal moet doen. Diep in mijn hart wil ik gewoon NIET gaan gewoon. en dan bedoel ik de schoonfamilie. Het is altijd zo druk en duurt UUUUUUREN. Ik heb ook nooit begrepen waarom het altijd zo lang moet, een uurtje samen een kopje thee drinken is toch ook leuk? Maar het zal wel aan mij liggen.
Wat ik wel altijd doe is even naar mijn moeder, die is alleen, dus daar wil ik echt ook even heen, maar die snapt als ik echt een uurtje een kopje thee kom drinken en die vindt het ook prima als ik me niet lekker voel en op de bank ga liggen. Die ziet me zoals ik ben en weet dat ik vaak van het ene op het andere moment instort en dan even niet kan kletsen/praten. Dat kost dan ook minder energie en daar zie ik dan ook niet tegen op.
Dus hoe het dit jaar gaat verlopen? Een bezoekje aan mijn moeder en ik hoop dat ik met mijn vriend iets kan afspreken over hoe we dat bij de schoonfamilie doen. Liefst dus gewoon NIET. Misschien moet hij dit jaar maar alleen gaan. Maar ja, dan stel ik EN de Schoonfamilie EN hem teleur denk ik. ...........
