ME-Gids.Net

Een ongelukkige jeugd kan een invloed hebben maar hoeft geen belastend element te zijn bij het ontstaan van een chronische ziekte. Neem nu dat je thuis niet gelukkig was maar dat je supervriend(inn)en had waar je terecht kon en daarmee alles kon ventileren/relativeren.

Ik vergelijk het met een andere omgevingsfactor: Sommige mensen kunnen gans hun leven in een chemische fabriek werken en nooit ziek worden. De ene ontgift goed en de andere absoluut niet.

De ene kan heel zijn leven roken en de andere krijgt longkanker zonder een sigaret te hebben aangeraakt.

Het is je lichaamsbouw en toevallige omstandigheden (de som) die bepalen of je ziek wordt of niet.

Eens!

hildeke schreef:Ik zie mijn ongelukkige jeugd en onverwerkte trauma's niet als oorzaak maar het heeft tot op vandaag op bepaalde momenten/situaties nog steeds een sterke invloed op mijn gemoed en lichaam. Het is de bron van bepaalde angsten en onzekerheden, ondanks ik voor de rest wel een sterk karakter heb.

Hier sluit ik mij helemaal bij aan.
Ik heb een ongelukkige jeugd met trauma's gehad.
Tot ik het huis uit ging en dit was op mijn 21e, heb ik elke dag in bed geplast tot ik op mezelf ging was dit over.

fez schreef:van ongelukkig zijn, trauma's, stress, omgevingsfactoren kan Je mijn inziens een burn out, een depressie of bijnieruitputting krijgen maar zal nooit een hoofdoorzaak zijn in het krijgen van ME. Het zal wel heel licht meespelen maar dat is zo in eender welke ziekte denk ik.

Je bekijkt nu maar één factor van het begrip ongelukkige jeugd.

Stel dat je als kind altijd over je grenzen gejaagd was. Niet leuk, zielig huilen, in put zitten, stress.
Nope: je hebt je als kind al kapot "gewerkt", terwijl je in de jaren van fysieke en mentale opbouw & ontwikkeling zit. Je leert dus niets over grenzen, lichaamsbeheersing. Eigenwaarde zit dik in de knel, je bent niet weerbaar en rolt in allerlei uitputtende situaties en op een dag laat je immuumsteem en/of je schildklier het afweten.

Of: je bent als klein kind verkracht. Leuke ziektes kan je daarvan oplopen en van het een kwam het ander.

Zomaar wat impressies rondom het thema ongelukkige jeugd.

Ik ben het met Marlène eens.

Behalve dan de toevallige omstandigheden want ik geloof niet in toeval

volgens mij krijg je ziektes door een samenloop van...ongelukkige jeugd kan daar een onderdeel van zijn...

Toevallig hebben alle mensen met ME die ik persoonlijk ken, prblemen gehad in hun jeugd, en daar zijn er zelfs bij die pertinent beweren dat ze geen psychische problemen hebben...
Psychische problemen voel je niet altijd: mensen die vb. altijdmaar goed willen zijn voor anderen, hebben soms ook psychische problemen zonder dat ze het zelf merken.

By the way, ik was niet gelukkig in mijn jeugd, was heel stil en teruggetrokken...
voelde me zelfs half autistisch...