Je beschrijft het goed. Het is net of ik maar half bij bewustzijn ben en dat is best eng. Ik geef er maar zo veel mogelijk aan toe.ik weet niet of ik voor andere kan spreken, maar het voelt als een soort gonzende ruis die door je lichaam heen giert en je naar een andere dimensie brengt. daardoor snap je niks meer op je heen en kun je ook angstig worden.
Ook dit is erg herkenbaar. Ik ben daar ooit voor naar de longarts geweest, maar kan het gwoon niet goed uitleggen. Het is net of je longen veranderen in kleine ballonnetjes in plaats van grote, waardoor je niet diep genoeg ademt om voldoende zuurstof binnen te krijgen. Volgens de longsarts was het hyperventilatie. Als ik zo wakker word probeer ik mbv ademhalingsoefeningen diep door te ademen. Dat voelt wel een beetje pijnlijk, alsof je de longen letterlijk moet oprekken, maar zo gaat het bij mij het snelst over.soms heb ik problemen met ademhalen net of er geen / te weinig lucht in komt en dat ik niet kan "door ademhalen" erg vreemd,
Prettig dat jullie je ervaringen delen.
Blijkbaar ben ik dus een heel normale ME patient. Ik weet niet of dat geruststellend is
) tandvlees....
