ME-Gids.Net

@ Jewannes; Het misbruik maken door sommige mensen bij het tonen van je empathie herken ik wel.

@ Eressea; jezelf afsluiten is inderdaad makkelijker en kost bovendien VEEL minder energie en je kunt niet onnodig gekwetst worden.

Mijn persoonlijkheid is door alle tegenslagen en misbruiken van sommige personen noodgedwongen een stuk vlakker geworden.
Daarnaast is mijn relativeringsvermogen t.g.v. de ME/CVS gedaald, maar bewijs dit maar eens, ter dege ondervind ik hier ook hinder van

Een man kent een ander verwachtingspatroon in het leven als een vrouw, daarnaast is het voor een man ongewoon om met "moeilijk objectiveerbare klachten" te koop te lopen
Sinds de klachten zijn begonnen (na de EBV-infectie) heb ik al de behoefte gehad om hierover te praten, vandaar dat deze site een absolute verrijking is voor mijn leven, daarnaast is de site m.i. erg informatief

uit onderzoek is gebleken dat vrouwen 9x meer pijn voelen als mannen. en daarnaast is bekend dat mannen sneller pijn hebben. is bij ons laatst bewezen, mijn ouders en ik hadden griep. mijn moeder en ik lagen een paar daagjes goed plat maar mn vader die deed er paar dagen langer over om eindelijk te zeggen dat hij nu weer beter is. daarnaast heeft hij heel goed voor zichzelf gezorgd met extra fruit en water en goed kleden. plus elke avond een vers geperste glas jus d'orange, en jawel geperst door mij.

misschien omdat mannen 'sterker' zijn, en dus minder gewend zijn aan pijn dat ze het dan sneller merken? of omdat vrouwen gewend zijn om voor anderen te zorgen daarom even hun eigen pijntjes negeren?

heb geen idee meer trouwens waar ik nou op heb gestemd. maar ik denk dat me/cvs bovenstaande gegevens toch wat vervaagt..
ik kan niet zeggen dat diegene die nooit zeurt minder pijn heeft dan iemand die het elke dag maar uitschreeuwt. maar zelfs tussen vrouwen zit verschil.

lees net dat vrouwen naar uien ruiken en mannen naar kaas..

volgens mij zit ik nu heel veel onzin uit te kramen

Na 5,5 jaar doorlopen en doen of alles ok is heb ik nu besloten om het maar eens los te laten. Ik sta nummer 1.
De interniste zei tegen mij: "dit is geen kwaliteit van leven". Hoe kan ik dan in vredesnaam aan anderen willen denken en voor anderen willen zorgen als ik zelf in de prak lig? Voor mijn directe naasten zal ik mijn best nog wel doen als het lukt, de rest even niet. Ik maak, nu ik aan het loslaten ben, ook aanmerkelijk meer fouten heb ik gemerkt Het mag! En ik kan er niet mee zitten, het hoort er bij.

Ik geloof niet in het begrip "geslacht" omdat de tweedeling man/vrouw gewoon niet klopt, niet psychologisch en niet lichamelijk. Niemand is voor 100% man of vrouw. Iedereen hangt ergens tussen die extremen in, zowel qua lichaamsbouw (vrouwen met penis, met veel lichaamsbeharing, mannen met xxy-chromosomen, er bestaan ongelooflijk veel natuurlijke variaties op de geslachten man/vrouw maar dat is nog een groot taboe dus de fenomenen komen enkel aan bod in een soort van freakshows à la Jambers).

Vandaar ook dat ik nee antwoord, iedereen (man, vrouw en iedereen ertussen), gaat op zijn eigen manier ermee om.

@Kit;

Vandaar ook dat ik nee antwoord, iedereen (man, vrouw en iedereen ertussen), gaat op zijn eigen manier ermee om.

Betekent dit ook dat de gevolgen van het hebben van ME/CVS op sociaal, maatschappelijk en persoonlijk vlak verschillend kunnen zijn tussen man & vrouw??

Amaike schreef:niet eens

ik denk dat het niets met geslacht te maken heeft hoe je er mee om gaat, maar met je karakter.

Ik ben het met je eens Amaike.

Naast sekseverschil denk ik ook dat het uitmaakt de leeftijd waarop je ME/CVS hebt gekregen en of je heel je leven lang al ME/CVS hebt, of dat je dit plotseling hebt gekregen zoals in mijn geval.

Voor de zogeheten "onschuldige" virusinfectie was ik topsporter en kon ik 2,5 uur hardlopen zonder echt moe te worden, nu kan ik amper nog mijn dagelijkse lichaamsverzorging doen