ME-Gids.Net

Bij mij is het een ander verhaal.
Ik heb dus van tevoren geen enkele stress gehad, geen traumatische gebeurtenis, geen problemen op wat voor vlak dan ook. Ik was gewoon relaxed en gelukkig.
Toen kreeg ik van de ene op de andere dag griep, die nu al 2,5 jaar lang duurt.

Er werd door de reguliere specialisten niets in mijn bloed gevonden, en op geen enkel gebied (lichamelijk of psychisch) was er een oorzaak te vinden voor mijn klachten.

En dan krijg je dus de diagnose CVS.
Want daarbij moet je enerzijds aan een bepaald klachtenpatroon voldoen, en anderzijds moet er geen enkele oorzaak voor die klachten aan te wijzen zijn.
Eigenlijk was ik dus een schoolvoorbeeld (tenminste, van de CDC criteria (Fukuda et al., 1994)).

Wat ik maar wil zeggen, zonder stress of problemen kun je óok CVS krijgen.

Jazzie schreef:
Wat ik maar wil zeggen, zonder stress of problemen kun je óok CVS krijgen.

Absoluut!

Roos schreef:Ik weet nu in ieder geval dat het een stuk ingewikkelder ligt dan ik dacht.

Hoi Roos, misschien blijkt het uiteindelijk helemaal niet ingewikkeld te liggen. Maar omdat men nu nog geen zekerheid heeft over de oorzaak, houdt men alle mogelijkheden open. Daardoor is het nu nog ingewikkeld.

admin schreef:Volgens mij hoeft ME ook niet per se door een aandoening of ziekte veroorzaakt te worden maar kan het ook door bijvoorbeeld veel spanning of druk of stress (psychische factoren dus) uitgelokt worden.

Tja, en ik kan dus niet geloven dat een ziekte die bij de ene persoon door spanning/stress/problemen wordt uitgelokt, en bij de andere persoon niet, dat dat 1 en dezelfde ziekte zou zijn. Mijns inziens moet er dan een onderscheid gemaakt worden. Hopelijk zal de tijd en de wetenschap het ons leren.

Jazzie schreef:

admin schreef:Volgens mij hoeft ME ook niet per se door een aandoening of ziekte veroorzaakt te worden maar kan het ook door bijvoorbeeld veel spanning of druk of stress (psychische factoren dus) uitgelokt worden.

Tja, en ik kan dus niet geloven dat een ziekte die bij de ene persoon door spanning/stress/problemen wordt uitgelokt, en bij de andere persoon niet, dat dat 1 en dezelfde ziekte zou zijn. Mijns inziens moet er dan een onderscheid gemaakt worden. Hopelijk zal de tijd en de wetenschap het ons leren.

Een ziekte als pfeiffer bijvoorbeeld kan ook sneller optreden bij mensen die door spanning/stress etc vatbaarder zijn, toch is de ziekte hetzelfde als bij mensen die nooit spanning of stress hebben gehad en toch pfeiffer krijgen. Dat je meer vatbaar bent door spanning/stress of wat dan ook maakt de ziekte niet anders. Er zijn voor veel ziektes verschillende uitlokkers. Dat de werkelijke oorzaak dieper ligt en lichamelijk is dat geloof ik zeker wel.
Net als ik al zei dat mijn migraine een erfelijke oorzaak heeft maar de hormonen bij vrouwen vaak de uitlokker is, zo kan spanning/stress ook een uitlokker zijn bij veel ziektes.

annac schreef:Mee eens.

Maar hoe oud moet je zijn om te (h)erkennen dat er een te veel aan spanningen waren? Als 16, 17 jarige kun je wel denken, dat het allemaal zo hoort en denkt zelf te kort te schieten, om maar eens een zijweg te noemen.

Ik weet niet wie van jullie honden heeft gehad, maar puppies bv. hebben een sterk aanpassingsvermogen om te socialiseren, zoiets gebeurt bij mensen net zo.....

Maar ja hoeft toch iets niet te herkennen als spanning om er wel last van te hebben. Ik weet ff niet wat je hiermee bedoelt.
Ik weet wel dat ook kleine kinderen al enorm kunnen lijden onder spanningen. Ik had zelf faalangst als klein kind al op de basisschool omdat ik voelde dat ik meer kon dan me lukte , ik besefte dat al enorm als kind/puber(blijkt nu dus door mijn ADD 'stoornis' kwam,ik heb en had grote concentratie problemen daardoor).
Dat is als klein kind als vrij frustrerend. Kinderen beseffen vaak al erg goed waar ze allemaal aan moeten voldoen en als dat niet lukt door wat voor reden dan ook...Ik denk dat kinderen net zoveel last hebben van spanningen als volwassenen.
Op puberleeftijd en volwassenleeftijd zal het alleen steeds meer naar voren kunnen komen, en zal het besef van wat er precies aan de hand is ook groeien. Maar kan zijn dat ik je verkeerd heb begrepen hoor.

admin schreef:Dat de werkelijke oorzaak dieper ligt en lichamelijk is dat geloof ik zeker wel.

Ok, dan was je eerdere formulering niet datgene wat je bedoelde:

admin schreef:Volgens mij hoeft ME ook niet per se door een aandoening of ziekte veroorzaakt te worden

Je bedoelt eigenlijk dat ME wel altijd door een (lichamelijke) aandoening wordt veroorzaakt. Maar dat stress er eventueel voor kan zorgen dat je er vatbaarder voor bent (dus als uitlokker, niet als oorzaak). Toch?

Ja dat is wat ik bedoelde idd

Tje, wat een ingewikkelde discussie ineens, wel heel nuttige dingen vind ik erin.

Maar in ieder geval is Jazzie dus bij deze het levende bewijs dat er helemaal geen stress aan te pas hoeft te komen om cvs te krijgen. Ne zoals er ook mensen zijn die GEEN Pfeifer en/of cytomegalie hebben doorgemaakt. Als een psychiater dus echt objectief zou proberen te zijn, dan maakte hij 2 groepen: mensen MET en ZONDER stress, net als alle onderzoeken dat doen. Of zouden er te weinig stressvolle mensen te vinden zijn die cvs hebben?

Feit is natuurlijk wel, dat er gedurende de aanloop naar de diagnose cvs zich juist daarom al stressvolle situaties zijn ontstaan, het bekende kip en ei verhaal.....

Ik denk dat cvs, als kanker, net een fruitautomaat is: als alles op banaan staat, eb je pech, want cvs. Zo is kanker ons in de opleiding tenminste wel eens door een arts uitgelegd.

Ik wilde een heel zinnig stukje schrijven, helaas blijkt dat mijn hersens nu pap zijn (haha). Misschien dat ik morgen nog wat nuttigs weet te melden....

( ik lach erom, maar eigenlijk is het om te janken)

Sterkte, Roos!

Wij hier op het forum hebben geduld, hoor.

admin schreef:Volgens mij hoeft ME ook niet per se door een aandoening of ziekte veroorzaakt te worden maar kan het ook door bijvoorbeeld veel spanning of druk of stress (psychische factoren dus) uitgelokt worden.

Het is de combinatie die 't 'm doet. Doordat je afweersysteem bezig is met de strijd tegen de stress krijgt het virus de kans om op plaatsen te komen waar het anders nooit komt, zo is het verhaal.

Hoi Annac, Als de spanningen op school waren kun je je als 17 jarige vergelijken met klasgenoten. Terugkijkend herken je wel of je meer of gelijke spanningen gehad hebt. Als de spanningen thuis of bij vrienden waren is dat vermoedelijk lastiger te herkennen. Het vergelijkingsmateriaal ontbreekt dan. Hartelijke groet van Henny

Het is de combinatie die 't 'm doet. Doordat je afweersysteem bezig is met de strijd tegen de stress krijgt het virus de kans om op plaatsen te komen waar het anders nooit komt, zo is het verhaal.

Dit klinkt mij heel logisch in de oren. Guido, zou jij me kunnen vertellen waar je al deze info vandaan hebt. Ik zou het graag willen bestuderen. Ik heb me al rot gezocht op het internet, maar ik vind telkens weer ongeveer hetzelfde.

Groetjes,

Roos

Nog een klein vraagje: ME en CVS zijn toch dezelfde ziektebeelden, of is er een verschil?

Roos schreef: Nog een klein vraagje: ME en CVS zijn toch dezelfde ziektebeelden, of is er een verschil?

De namen worden inderdaad door elkaar gebruikt en staan op dit moment eigenlijk voor dezelfde ziekte.
Er zijn wel mensen/instanties die er verschil tussen maken: zij vinden CVS alleen een benaming voor vermoeidheid, en ME een benaming voor alle klachten en afwijkingen etc die er maar gevonden worden.
(Dit is simpel uitgelegd, Guido bv. zou hier wel dieper op in kunnen gaan).
Ik zeg zelf ook altijd: 'Ik heb ME/CVS.'