rusten versus actief blijven?

imagine · Bericht door **imagine** » 16 mei 2010, 09:30

Haha, ja koorddansers ... alleen zonder net helaas.
Ik probeer er maar vanuit te gaan dat er bijna geen balans valt te krijgen, dan is het wat minder pijnlijk.
Lukt nooit hoor, elke keer is het leven weer te leuk.

Is al bekend welke batterijen dan wel??
Volgens mij hebben wij gewoon helemaal geen batterij meer en is functioneren al direct over grenzen soms.
En soms is er connectie met de duracel, hoe gemeen is dat?!

epagneulbleu · Bericht door **epagneulbleu** » 16 mei 2010, 12:11

Mij begint dat koorddansen redelijk goed te lukken. Ik voel meestal wel wanneer ik te ver ga, wanneer ik moet rusten en wanneer ik net moet gaan bewegen om me beter te voelen. Alleen kan je geen rekening houden met invloeden van buitenaf. Plotse gebeurtenissen, emoties, verplichtingen, allergie, doktersopnies... doen die balans uit evenwicht slaan.
We zijn dansers op een slappe koord, maar we worden er verdomd goed in want ook wij willen plezier hebben aan ons leven.

Sander · Bericht door **Sander** » 17 mei 2010, 19:37

Nou, dat ik nog geen volleerd koorddanser ben is me wel weer duidelijk geworden de afgelopen dagen... Ik voelde me een paar weken wat beter, ben toen kennelijk iets te enthousiast het bezige baasje gaan uithangen, en nu krijg ik de rekening: enorme vermoeidheid, duizeligheid, misselijkheid, een geheugen als een zeef... rampzalig. Griezelig toch hoe agressief die vermoeidheid kan zijn. Alsof iemand je met grof geweld wil platdrukken. Niet echt goed uit te leggen aan gezonde mensen, die gewend zijn vermoeidheid te ervaren als een soort roes van voldaanheid...

Eline · Bericht door **Eline** » 18 mei 2010, 09:07

Tegenwoordig maak ik lijstjes met wat ik allemaal wil doen die week. Ik gebruik soms zelfs de kookwekker om niet te lang bezig te zijn! Toch ga ik nog vaak genoeg over mijn grenzen.
Ik werk nog 2 dagen per week, maar dat moet ik altijd weer bezuren. De dagen erna ben ik totaal uitgeput. Ik geniet erg van mijn werk, maar dat is toch wel vervelend. Aan de andere kant ben ik heel dankbaar dat ik nog kan werken en dat ik een heel fijn team om mij heen heb die alle begrip heeft!!

Sander · Bericht door **Sander** » 18 mei 2010, 18:39

Eline schreef: Aan de andere kant ben ik heel dankbaar dat ik nog kan werken en dat ik een heel fijn team om mij heen heb die alle begrip heeft!!

Kan ik me levendig voorstellen. Begrip is een zegen bij een ziekte als deze. Ik heb een tijd vrijwilligerswerk gedaan in de "zachte" sector, en dat beviel me ook erg goed, mede dankzij de begripvolle houding van mijn collega's. Daarnaast is het fijn om het gevoel te hebben dat je iets zinvols doet, ook al is het minder dan je eigenlijk zou willen doen. Hopelijk kan ik over een tijdje dat vrijwilligerswerk weer oppakken.

blossom · Bericht door **blossom** » 27 mar 2011, 09:41

Van mijn fysiotherapeut kreeg ik te horen dat het belangrijk is om wel in beweging te blijven, omdat anders je grenzen steeds beperkter worden. Ik vind het moeilijk om hier een balans in te vinden.

verlorengezondheidman

blossom schreef:Van mijn fysiotherapeut kreeg ik te horen dat het belangrijk is om wel in beweging te blijven, omdat anders je grenzen steeds beperkter worden. Ik vind het moeilijk om hier een balans in te vinden.

Na 16 jaar ME heb ik hier nog steeds moeite mee, heeft er m.i. ook mee te maken dat mijn ME-klachten progressief en grillig zijn, er valt geen pijl op te trekken....mede daarom is een relatie ook zo moeilijk voor mij, als klachten excelleren word ik angstig ken ik mezelf soms niet meer terug en heb ik rust nodig...

blossom · Bericht door **blossom** » 27 mar 2011, 09:53

Ik heb het nu ongeveer 12 jaar en merk dat het steeds erger wordt. Dat is denk ik ook wat het lichaam ons wil vertellen Soms moet je gewoon helemaal niets doen. Je kunt soms ook gewoon niet anders.
Het is een heel gepuzzel met het inplannen van activiteiten.

verlorengezondheidman

@blossom,

Ik plan haast geen activiteiten meer in, een groot gevaar hiervan is dat je wel steeds meer in jezelf gekeerd gaat raken....

Ik leef van dag tot dag, klinkt misschien stom maar het is niet anders.
Plan voor je activiteiten rustmomenten in, FF liggen met je ogen dicht ook al kun je niet slapen.

Ik heb last van onwerkelijkheidsgevoel en evenwichtsstoornissen erg vervelend met het plannen van activiteiten...

cansada · Bericht door **cansada** » 27 mar 2011, 10:00

blossom schreef:Ik heb het nu ongeveer 12 jaar en merk dat het steeds erger wordt. Dat is denk ik ook wat het lichaam ons wil vertellen Soms moet je gewoon helemaal niets doen. Je kunt soms ook gewoon niet anders.
Het is een heel gepuzzel met het inplannen van activiteiten.

Heel herkenbaar... ik moet me er ook maar al te vaak letterlijk en figuurlijk bij neerleggen.

blossom · Bericht door **blossom** » 27 mar 2011, 10:08

Ik bedoel bijvoorbeeld omdat ik stage loop en naar school toe ga. Ik die dagen weinig andere dingen kan ondernemen. Ik kan bijvoorbeeld niet de middag werken omdat ik dan de rest van de week nergens meer toe in staat ben. Gaan stappen zit er voor mij in een gewone week niet in omdat ik dan geen kans zie tot herstel dat kan alleen in de vakanties mocht ik er dan fit genoeg voor zijn( meestal niet)
Je bent eigenlijk contstant bezig met "als ik dit doe, dan kan ik dat verwachten en als ik het niet doe
". Ik weeg alles tegen elkaar af, wat er inderdaad voor zorgt dat ik steeds meer in mijzelf gekeerd raak. Weinig sociale contacten... Leuke dingen kosten mij ook energie maar ik moet mij meer leuke dingen gunnen zo houd ik het leven leuk. Vaak voel ik mij dan schuldig omdat ik dan op stage en school alleen maar lichamelijk aanwezig ben....

petraroos · Bericht door **petraroos** » 27 mar 2011, 10:52

@ Cansado,

en toch kom je steeds weer overeind ,en maak je ons blij met je humor,'

''Alles wat ons niet kapot heeft gemaakt,
maakt ons sterk''

'' lieve groetjes
petraroos

petraroos · Bericht door **petraroos** » 27 mar 2011, 10:59

Hallo Blossem,
wat jammer voor je dat je het zo moeilijk hebt,
besluiten nemen over wat je gaat doen,is soms zo moeilijk en kost zoveel energie.
en met zo''n vermoeid lijf,en verward hoofd op school zittenlijkt me ook erg zwaar.
ik wens je veel sterkte met alles wat je doet.
lieve groetjes
petraroos

blossom · Bericht door **blossom** » 27 mar 2011, 13:24

Hallo Petraroos,

Dat is ook erg zwaar maar ik moet nog tot en met juni naar school dan ben ik daar in elk geval vanaf.
Hoe gaat het met jou?

cansada · Bericht door **cansada** » 27 mar 2011, 19:42

petraroos schreef:@ Cansado,
en toch kom je steeds weer overeind ,en maak je ons blij met je humor,'

''Alles wat ons niet kapot heeft gemaakt,
maakt ons sterk''

'' lieve groetjes
petraroos

Jij kan er anders ook wel wat van @Petraroos, je komt ook vaak grappig en scherp uit de hoek!