Volgens mij word je nooit beter in de zin dat je geneest van ME, maar herstel je hooguit. En in sommige gevallen (Renate Dorrestein) voor een heel aardig deel. Dus ik blijf hopen!
bloemetje schreef:Volgens mij word je nooit beter in de zin dat je geneest van ME, maar herstel je hooguit. En in sommige gevallen (Renate Dorrestein) voor een heel aardig deel. Dus ik blijf hopen!
Misschien dat @Cansado uitleg kan geven hoe het nou precies zit met het vermeende herstel van schrijfster Mevrouw Renate Dorrestein, ik snap het soms niet helemaal meer, dit kan overigens ook liggen aan mijn brainfog en ernstige geheugenproblemen, @Cansado are you already in the air
Jazeker,... I'm in the air and suffer from it... In feite kan @Hermine geloof ik er meer over vertellen want zij kwam er mee dat deze schrijfster het er maar om heeft gezegd dat ze weer beter is maar het in feite niet is vanwege privacy of zo.
Ik kan me voorstellen als je voldoende hersteld bent, dat je een bijna normaal leven weer kan oppakken dat je niet voortdurend weer iets over ME wil zeggen. Aan de andere kant zou ik zo dankbaar zijn dat ik dat op de koop toe zou willen nemen. Maar dat weet ik nu natuurlijk nog niet, want ik ben (NOG) niet zoals Renate Dorrestein is. Wie op haar site kijkt en ziet hoeveel lezingen ze geeft, mijn hemel, nou dan zou je zeggen dat ze zo goed als een normaal leven heeft. En dat bestaat natuurlijk uit meer dan ME. Maar wie weet heeft Hermine hier idd meer info over.
En natuurlijk is Renate Dorrestein niet de enige ME-er die na jaren de draad van haar leven weer wist op te pikken. Maar over andere gevallen is vermoedelijk minder bekend, omdat dat geen bekende auteurs oid zijn.
Bespeur ik hier enige twijfel over haar ziek zijn? En dus ook over haar herstel?