Post Exertional Malaise: hoe grens herkennen?

[hayes]

@ Visje: De pols als je s morgens wakker wordt en nog in bed ligt. Wat info als je dit opzoekt in google: "De ochtendpols is ook de barometer van het lichaam. Een verhoogde ochtendpols kan duiden op een onvoldoende herstel na de geleverde inspanningen." & "Zo kan een verhoogde ochtendpols onvoldoende herstel betekenen of aanwijzingen geven over opkomende infecties (verkoudheden/griepjes)."

Ik zou hier zelf ook eens werk van moeten maken, al een hele tijd geleden wel eens geprobeerd, maar ik word vaak met zo'n houten kop wakker dat ik het altijd vergeet En zo heel af en toe eens doen heeft weinig zin, want dan krijg je geen duidelijk beeld welke jouw standaard is wanneer je hier dus over gaat.

[marlène]

Het beste is een ruitjesblad nemen of excelsheet
Leg het in de breedte
Maak volgende kolommen:

Datum / uren 6 - 7 - 8 - ... / temp wakker / temp slaap / pols wakker / pols slaap /

Vervolgens kleur je systematisch de blokjes van de uren die:
- je slaapt ROOD
- je ligt GEEL
- je zit of rondloopt GROEN

Na enkele weken zie je duidelijk een tendens zich afspelen. Inspanning, rust, in mijn geval ook dosis LDN, stijging of daling temperatuur.

Ben nu eens benieuwd hoe dat zich gaat verhouden met de pols!

[tavy]

Eén enkele opdracht:

Alles laten vallen, gaan liggen in een rustige kamer (time-out zone), voeten warm houden, hoofd koel of neem een bad als je het aankan.

Als je buitenshuis bent, indien mogelijk in de auto: zetel plat leggen. Altijd kussentje en dekentje

Wat goed marlene dat je dat er even neerzet, het lijkt een open deurmaar ik heb het vaak nodig om dit te horen. Maar soms kanik moeilijk rust nemen dan gaat mijn hoofd maar door en door en 'moet' ik 'actief' zijn.

Het lijstje van jou waarvan zijn dat precies symptomen?

Tavy

[marlène]

gebalde vuisten
tintelende handen of voeten
gevoelloze plekken
opkomende hoofdpijn
duizelingen
extra gevoelig voor lawaai en andere prikkels
moeite krijgen om tijdens een gesprek naar iemand te blijven luisteren
geïrriteerd worden
pijn in de borstkast
tragere bewegingen (stappen, ...)
piekeren
piepende oren
onwel worden
zicht dat onscherp/wazig wordt
extra fouten schrijven (dyslectie) als je typt

Het lijstje van jou waarvan zijn dat precies symptomen?

Bedoel je dit?

Dat zijn de "subtiele" aanwijzingen dat ik over mijn grenzen ga.

Het lijkt of je die alle dagen hebt, maar er zijn gradaties. Vroeger was alles regelrechte hel, nu niet meer. Als de signalen opmerkelijk sterker worden, is het hoog tijd om alles te laten vallen.

[vlindertie]

Nou, ik doe dus iets grandioos fout als ik dit zo lees.
Ik dacht het te herkennen, maar helaas. Weer gefopt.
Ik herken gelukkig nog wel inderdaad dat er gradaties zijn.
<Wat ik wel flauw van mijn lijf vindt is dat het de ene keer de lichamelijke beperkingen zijn en de andere keer meer de cognitieve. Foplijf is het.
Hopelijk krijg ik het ooit onder de knie.

zucht.

[marlène]

Deze kreeg ik gisteren van een ME vriendin:

Meet gedurende enkele dagen je hartslag bij opstaan in bed (rust). Zo ken je het gemiddelde.
Doe altijd een hartslagmeter om.
Stel een alarm in op de bijgaande horloge waar je niet boven mag gaan volgens je gemiddelde.

Zo leer je na verloop van tijd dat je hart tekeer gaat bij teveel inspanning, bij ingehouden adem, bij verkeerde emoties, bij het verteren van verkeerd voedsel (!).

[lano]

ik merk de laatste tijd ook dat ik soms haast niet diep en snel genoeg kan ademhalen. Een beetje alsof je door n halfverkouden neus ademt en te weinig lucht binnen krijgt, maar ik heb het dus als ik door mijn mond adem. Is dit miss ook een teken dat je over de grens bent gegaan?

[lano]

die van de hartslagmeter altijd om hebben vind ik ook wel interessant, zijn er meer die dat doen? En hielp het je grenzen herkennen? Zou wel geweldig zijn als dat werkt!

[Bente]

ja dat vind ik ook wel interessant. Ik ga ongemerkt ook nog vaak over mijn grenzen. Dus zoiets zou dan ideaal voor mij zijn.

[JannekeB]

Maar het is toch bekend dat onze hartslag niet voldoende toe neemt? Dan lijkt me dat geen goede graadmeter....
Ik let vaak op de andere tekenen die jij noemde. Nu ik weet dat ik heel weinig hoef te doen om over mijn grens te gaan ben ik extra alert.
Dan kan ik zo boos worden dat ze dat bewegingsangst noemen

[ruben77]

Hartslag lijkt mij geen goede indicatie want als je oververmoeid bent dan komt je hartslag heel moeilijk omhoog, die grenzen variëren dan steeds.

Ik heb in rust ook een hartslag van 45, maar toch rust ik totaal niet uit...

[lano]

jammer, ze maken t ons ook niet makkelijk he

[Nymf]

Wat ik wel flauw van mijn lijf vindt is dat het de ene keer de lichamelijke beperkingen zijn en de andere keer meer de cognitieve. Foplijf is het.
Hopelijk krijg ik het ooit onder de knie.

zucht.

Ja, lastig is dat. Ik kan ook alleen maar in het moment leven. Ieder moment weer voelen wat ik kan en niet kan. Als dat lukt dan gaat het eigenlijk best redelijk voor mijn doen. En inderdaad, de ene keer kan ik een eindje lopen, de andere keer kan ik een mailtje schrijven, lichamelijk of cognitief. Samen is sowieso te vermoeiend. Een goed gesprek tijdens het wandelen? Een wandelingetje op zich is al genoeg! Doe ik ook altijd alleen. Samen is sowieso te vermoeiend.

Af en toe ga ik natuurlijk wel over mijn grenzen, maar dat weet ik meestal van te voren als ik iets vermoeiends ga doen dat te lang duurt. En ja, een eigen huishouden runnen, dan moet je af en toe over je grenzen gaan om dingen te regelen, e.d. Juist door die uitputting kan ik ook wat paniekerig zijn over dingen, en dat moet ik dan even uitzoeken. Dan ga ik ook vaak over mijn grenzen. Toch een gebed zonder end dus...

[Henny]

ik merk de laatste tijd ook dat ik soms haast niet diep en snel genoeg kan ademhalen. Een beetje alsof je door n halfverkouden neus ademt en te weinig lucht binnen krijgt, maar ik heb het dus als ik door mijn mond adem. Is dit miss ook een teken dat je over de grens bent gegaan?

Waarschijnlijk ja. (Je stelt deze vraag vast niet voor niets.... )

Kijk eens of je, als je iets doet en door je neus kunt blijven ademen (en daarna ook), je wat beter herstelt.

[lano]

ik heb vaak het gevoel dat ik m'n beenspieren niet helemaal kan ontspannen, t voelt alsof ikze continue een beetje aanspan. Is dit ook een teken van een gepasseerde grens? Of is dit miss die tintelingen waar jullie het over hadden?