Onder- of overgewicht bij CVS?
Moderator: Moderators
Voor mijn ziekte (2005) woog ik 58 kilo, lengte 1.70. Vorig jaar ging ik op een jaar tijd van 58 naar 71 kilo. Ik werkte toen weer fulltime. Had heel veel last van laag bloedsuiker, dan moest ik wat eten en een lage bloeddruk, waarbij ik weer zoutig ging eten. Sinds febr. 2010 volledig ziek thuis en nu inmiddels 9 kilo weer afgevallen, Weeg nu 62 kilo. Ben vaak te moe om te eten ook al knort mijn maagje. Als ik niet te moe ben eet ik wel goed.
Vrienden zijn die zeldzame mensen die vragen hoe het met je gaat en dan wachten op je antwoord.
Ik heb altijd een normaal gewicht gehad
In de dat ik puber was en in de tijd dat ik nog werkte als ziekenverzorgende kon ik ook alles eten wat ik wilde zelfs dat sommige collega s jaloers waren
Toen ik in 1996 begon met de ivf procedure en stoppen met roken en daarna een tweelingzwangerschap ben ik 32!!! kilo aangekomen( bijna niemand herkende me meer)
Na de bevalling ben ik nog lang aan de dikke kant geweest en ik hield vooral veel vocht vast.......
Toen ik in 2003 totaal ben gecrasht ben ik binnen 1 maand 15 kilo afgevallen door de ernstige vermoeidheid niet kunnen eten en drinken!!!!
Nu zit ik aan een normaal lichaamsgewicht ik weeg 58 kilo en ben 1.65
Ik merk wel door het glutenvrije dieet dat ik weer meer ga afvallen en als ik veel pijn heb dan val ik ook meer af maar het blijft zo een beetje schommelen.....
In de dat ik puber was en in de tijd dat ik nog werkte als ziekenverzorgende kon ik ook alles eten wat ik wilde zelfs dat sommige collega s jaloers waren
Toen ik in 1996 begon met de ivf procedure en stoppen met roken en daarna een tweelingzwangerschap ben ik 32!!! kilo aangekomen( bijna niemand herkende me meer)
Na de bevalling ben ik nog lang aan de dikke kant geweest en ik hield vooral veel vocht vast.......
Toen ik in 2003 totaal ben gecrasht ben ik binnen 1 maand 15 kilo afgevallen door de ernstige vermoeidheid niet kunnen eten en drinken!!!!
Nu zit ik aan een normaal lichaamsgewicht ik weeg 58 kilo en ben 1.65
Ik merk wel door het glutenvrije dieet dat ik weer meer ga afvallen en als ik veel pijn heb dan val ik ook meer af maar het blijft zo een beetje schommelen.....
Wat nou als je een Bmi van 17 hebt (=ondergewicht)
Een middelomtrek van 74 cm (=prima, geen ondergewicht, want ondergewicht pas bij <68cm bij vrouwen)
En een vetpercentage van 22 (=prima, geen ondergewicht)
Heb je dan ondergewicht?
Volgens mijn dieetiste heb ik behoorlijk ondergewicht. Maar is dit wel zo? Bmi is inderdaad niet erg hoog, maar de andere getallen zijn oke. Het is volgens haar erg belangrijk dat ik aankom ook kwa gezondheid.
Ben altijd al licht geweest en kan eten wat ik wil.
Een middelomtrek van 74 cm (=prima, geen ondergewicht, want ondergewicht pas bij <68cm bij vrouwen)
En een vetpercentage van 22 (=prima, geen ondergewicht)
Heb je dan ondergewicht?
Volgens mijn dieetiste heb ik behoorlijk ondergewicht. Maar is dit wel zo? Bmi is inderdaad niet erg hoog, maar de andere getallen zijn oke. Het is volgens haar erg belangrijk dat ik aankom ook kwa gezondheid.
Ben altijd al licht geweest en kan eten wat ik wil.
Ik heb gestemd op 18,4 en lager, dus ik ben te mager.
en ik zit op een BMI van 17.
Maar dat wist ik al.
+/- 5 kg minder dan in gezonde toestand toen. Altijd aan de magere kant geweest (dat zit een beetje in de familie), nu net wat magerder.
Ben ook maar 1m54.
En de periode dat ik opgenomen werd voor ingreep aan gezwel op de hypofyse en ik verplicht werd om te stoppen met werken woog ik nog minder. Denk dat ik daar gezakt ben tot 35kg op intensieve zorgen.
Eens ik aan de 40kg geraak ben ik al tevreden voor mezelf, er mag altijd wel wat bij natuurlijk. Daarmee met regelmaat drink ik van die drinkvoeding (Nutridrink). Voor de rest eet ik volledig normaal en gezond.
Er moet maar wat spijsverteringsproblemen zijn, misselijkheid of zelfs stress en opgejaagdheid en de kilo's vliegen er ongewild af.
en ik zit op een BMI van 17.
Maar dat wist ik al.
+/- 5 kg minder dan in gezonde toestand toen. Altijd aan de magere kant geweest (dat zit een beetje in de familie), nu net wat magerder.
Ben ook maar 1m54.
En de periode dat ik opgenomen werd voor ingreep aan gezwel op de hypofyse en ik verplicht werd om te stoppen met werken woog ik nog minder. Denk dat ik daar gezakt ben tot 35kg op intensieve zorgen.
Eens ik aan de 40kg geraak ben ik al tevreden voor mezelf, er mag altijd wel wat bij natuurlijk. Daarmee met regelmaat drink ik van die drinkvoeding (Nutridrink). Voor de rest eet ik volledig normaal en gezond.
Er moet maar wat spijsverteringsproblemen zijn, misselijkheid of zelfs stress en opgejaagdheid en de kilo's vliegen er ongewild af.
Een hond heeft maar 1 doel in zijn leven. Zijn hart schenken.
janine,
dan valt mijn vetpercentage nog mee ...
Het zal, denk ik, wel met bewegen (nou ja niet/nauwelijks bewegen natuurlijk) te maken hebben, weinig spiermassa.
Aan de ene kant slank en aan de andere kant voldoende/teveel vet.
Bij mij werd het percentage gemeten bij een fysio. En ik snapte er toen niks van. Want: heel laag gewicht en dan verwacht je geen normaal vetpercentage.
Zou hier een verband kunnen liggen met een verhoogd cholesterol?
dan valt mijn vetpercentage nog mee ...
Het zal, denk ik, wel met bewegen (nou ja niet/nauwelijks bewegen natuurlijk) te maken hebben, weinig spiermassa.
Aan de ene kant slank en aan de andere kant voldoende/teveel vet.
Bij mij werd het percentage gemeten bij een fysio. En ik snapte er toen niks van. Want: heel laag gewicht en dan verwacht je geen normaal vetpercentage.
Zou hier een verband kunnen liggen met een verhoogd cholesterol?
Heb een BMI van 17 nu. Via VMC Lelystad de Sensewear armband gedragen en toen bleek ik 2800 kcal per dag te verbruiken (zittend beroep, reis per auto en sport niet). Dus best moeilijk om op gewicht te blijven. Mijn BMI is overigens altijg laag geweest (max. 18,5), m'n moeder is ook heel slank, maar sinds ziekte wel nog meer gezakt.
Heb vaak dat als ik heel veel last ben/heel erg moe ben, ik veel minder eetlust heb (eet dan nog wel gewoon drie maaltijden en paar tussendoortjes, maar zit dan ook sneller vol). Herkennen jullie dat? Zoals vandaag heb ik een redelijke dag en ook meteen veel meer zin om te eten.
Heb vaak dat als ik heel veel last ben/heel erg moe ben, ik veel minder eetlust heb (eet dan nog wel gewoon drie maaltijden en paar tussendoortjes, maar zit dan ook sneller vol). Herkennen jullie dat? Zoals vandaag heb ik een redelijke dag en ook meteen veel meer zin om te eten.
Ik wist dat er verschillend gedacht werd over hanteren BMI en kwam vanavond dit artikel tegen. Wil ik jullie niet onthouden.
Ter Info:
De halve wereld (onze helft) slooft zich uit in sportscholen en dieetclubs om een BMI te halen van tussen de 18 en 25. Want dan weeg je niet teveel of te weinig.
De Body Mass Index bereken je door je gewicht te delen door het kwadraat van je lengte. Dat klinkt indrukwekkend wetenschappelijk en het gaat er dan ook in als koek. Google geeft 17 miljoen resultaten voor BMI. Alleen: het slaat nergens op.
1. Het is het hulpmiddeltje van een oude Belg.
De Belg Lambert Adolphe Jacques Quetelet, een wiskundige (die niets van voeding wist) die de Index 200 jaar geleden bedacht, wist zelf dat hij geen ideale maatstaf had bedacht. Het was meer een handig hulpmiddeltje om idee te hebben van wie te dik is en wie niet.
2.Het is wetenschappelijk onzin.
Quetelet moest wat rommelen met zijn formule om iets te krijgen wat werkte. En zo kwam het kwadraat in de formule terecht. Hij was op zoek naar een norm voor grootschalig bevolkingsonderzoek, niet naar een norm voor individuele personen. De formule trekt zich ook niets aan van buikomvang, terwijl duidelijk is dat die wel iets zegt over overgewicht.
3.Het is fysiologisch onzin.
Het houdt immers geen rekening met de verhouding van bot, spier en vet. Goed getrainde mensen met veel spieren kunnen zo te boek komen te staan als te zwaar.
4. Het is niet logisch
Zoals Quetelet zijn formule heeft bedacht kun je wél concluderen dat iemand die overgewicht heeft een BMI heeft van boven de 25. Maar je kunt niet het omgekeerde concluderen.
5. Het is statistisch niet in orde.
Quetelet bedacht zijn formule voor mensen die een tamelijk inactief, zittend leven lijden. Daar klopt het wel zo'n beetje. Maar voor andere groepen mensen, mensen die heel actief zijn en gezond, klopt het helemaal niet.
6. Het is een vorm van wetenschappelijk liegen.
Omdat BMI het resultaat is van een formule en wordt uitgedrukt in een formule hangt er een zweem van wetenschappelijkheid om heen. Maar geheel ten onrechte. Met wetenschap heeft het niets van doen. Het is ooit, 200 jaar geleden, bedacht als vuistregel en meer dan dat is het niet
7. Er hangt een suggestie om heen van nauwkeurigheid.
Lager dan 18 is te mager, tussen 18 en 25 is prima, tussen 25 en 27 is een beetje te dik, en daarboven is obees. Dat klinkt heel nauwkeurig maar is lariekoek.
Bron: NPR
Ter Info:
De halve wereld (onze helft) slooft zich uit in sportscholen en dieetclubs om een BMI te halen van tussen de 18 en 25. Want dan weeg je niet teveel of te weinig.
De Body Mass Index bereken je door je gewicht te delen door het kwadraat van je lengte. Dat klinkt indrukwekkend wetenschappelijk en het gaat er dan ook in als koek. Google geeft 17 miljoen resultaten voor BMI. Alleen: het slaat nergens op.
1. Het is het hulpmiddeltje van een oude Belg.
De Belg Lambert Adolphe Jacques Quetelet, een wiskundige (die niets van voeding wist) die de Index 200 jaar geleden bedacht, wist zelf dat hij geen ideale maatstaf had bedacht. Het was meer een handig hulpmiddeltje om idee te hebben van wie te dik is en wie niet.
2.Het is wetenschappelijk onzin.
Quetelet moest wat rommelen met zijn formule om iets te krijgen wat werkte. En zo kwam het kwadraat in de formule terecht. Hij was op zoek naar een norm voor grootschalig bevolkingsonderzoek, niet naar een norm voor individuele personen. De formule trekt zich ook niets aan van buikomvang, terwijl duidelijk is dat die wel iets zegt over overgewicht.
3.Het is fysiologisch onzin.
Het houdt immers geen rekening met de verhouding van bot, spier en vet. Goed getrainde mensen met veel spieren kunnen zo te boek komen te staan als te zwaar.
4. Het is niet logisch
Zoals Quetelet zijn formule heeft bedacht kun je wél concluderen dat iemand die overgewicht heeft een BMI heeft van boven de 25. Maar je kunt niet het omgekeerde concluderen.
5. Het is statistisch niet in orde.
Quetelet bedacht zijn formule voor mensen die een tamelijk inactief, zittend leven lijden. Daar klopt het wel zo'n beetje. Maar voor andere groepen mensen, mensen die heel actief zijn en gezond, klopt het helemaal niet.
6. Het is een vorm van wetenschappelijk liegen.
Omdat BMI het resultaat is van een formule en wordt uitgedrukt in een formule hangt er een zweem van wetenschappelijkheid om heen. Maar geheel ten onrechte. Met wetenschap heeft het niets van doen. Het is ooit, 200 jaar geleden, bedacht als vuistregel en meer dan dat is het niet
7. Er hangt een suggestie om heen van nauwkeurigheid.
Lager dan 18 is te mager, tussen 18 en 25 is prima, tussen 25 en 27 is een beetje te dik, en daarboven is obees. Dat klinkt heel nauwkeurig maar is lariekoek.
Bron: NPR
@princesa,
nee dat herken ik niet, ik heb juist vaak veel trek, zelfs al een uur na mijn avondmaaltijd voelt het alsof ik niks gegeten heb (en ik eet echt veel tijdens een maaltijd).
@annek,
kijk, dat is nou wat ik al vermoedde na een speurtocht op internet. Bedankt voor dit beknopte stuk hierover.
Maar de dieetiste blijft bij de Bmi mythe ...
nee dat herken ik niet, ik heb juist vaak veel trek, zelfs al een uur na mijn avondmaaltijd voelt het alsof ik niks gegeten heb (en ik eet echt veel tijdens een maaltijd).
@annek,
kijk, dat is nou wat ik al vermoedde na een speurtocht op internet. Bedankt voor dit beknopte stuk hierover.
Maar de dieetiste blijft bij de Bmi mythe ...
Ja, verstandeljk vind ik dat ook hoor; lekker laten lullen.
Maar ik kan nogal emotioneel reageren op uitspraken die eigenlijk onzin zijn en waar ik dan niet doorheen kom. Dat is niet belangrijk, ik weet het, maar het komt wel in de rapportage te staan ('ondergewicht, komt maar niet aan, en blijft zo lichamelijke klachten houden') en deze rapportage gaat weer naar mijn, niet in ME gelofende, huisarts en die heeft dan weer een 'bewijs' dat ik niet ziek ben.
Dat ik bij een dieetiste loop komt door een verhoogd cholesterol, ik heb nooit problemen van mijn gewicht gemaakt. Ik heb dan wel een lage Bmi, maar een prima buikje en ik weet dat ik weinig spiermassa heb (door gebrek aan beweging).
Maar ik kan nogal emotioneel reageren op uitspraken die eigenlijk onzin zijn en waar ik dan niet doorheen kom. Dat is niet belangrijk, ik weet het, maar het komt wel in de rapportage te staan ('ondergewicht, komt maar niet aan, en blijft zo lichamelijke klachten houden') en deze rapportage gaat weer naar mijn, niet in ME gelofende, huisarts en die heeft dan weer een 'bewijs' dat ik niet ziek ben.
Dat ik bij een dieetiste loop komt door een verhoogd cholesterol, ik heb nooit problemen van mijn gewicht gemaakt. Ik heb dan wel een lage Bmi, maar een prima buikje en ik weet dat ik weinig spiermassa heb (door gebrek aan beweging).