Herkenbaar als ME? of Schildklier?
Moderator: Moderators
ff lezen AUB!!nieuw en zoveel vragen..
Hallo,
Ik ben een jonge vrouw van 37 en loop al 20 jaar met klachten, ooit is het begonnen na enkele jaren anorexia en bolumia te hebben gehad, deze stoornis heb ik zonder therapie overwonnen maar daarna begonnen de lichamelijke klachten pas echt..
over het algemeen eerst psychisch..(werd vele jaren gezegt) ik kreeg van die vreemde bibber aanvallen en raakte daarbij helemaal in paniek, mn hart ging als een razende tekeer en mn lijf was helemaal op hol, bloedonderzoek gehad wat niets lichamelijks aangaf dus waren het paniekaanvallen met wellicht een overgevoeligheid voor caffeine..de paniekaanvallen werden al snel een flinke paniekstoornis, ik werd depressief angstig, had aanvallen soms de hele dag door en durfde de deur niet meer uit.
anti-depressieva jaren geslikt en dat ging over algemeen goed tot ze niet meer werkten, prozac gekregen maar dat ging helemaal mis, klachten werden veel erger dus maar acuut gestopt, vanaf die tijd heb ik het in homeopatische middeltjes gezocht wat met perioden hielp en perioden ook weer niet, mijn voornaamste klachten waren toen nog steeds paniekaanvallen angsten en vermoeidheid..echt ziek was ik eigenlijk bijna nooit..op geregeld misselijk en geen eetlust na dan..maar dat kwam door de spanning dacht ik..
op een gegeven moment ging het weer erg slecht, had veel last van hartkloppingen bij de kleinste inspanning zoals van de bank of bed op staan of mn theekopje pakken..hier kreeg ik weer heel veel angsten van en kwam ik weer in een isolement terecht, uiteindelijk door een lieve vriendin na de huisarts gesleept en daar geprobeerd mn verhaal uit te leggen met als conclusie: depressief.
Ik heb betablokkers voor mn hartritme gekregen en kalmeringsmiddelen want ik wilde niet weer aan de a.d,
zo kwakkelde ik wat jaren door met goede redelijke en slechte periodes, (goede kan ik wel achterwege laten eigenlijk)
tot ik zwanger werd en geen medicatie meer mocht, wat was ik bang!!!
maar het grote wonder was dat ik me 9 MND LANG HEERLIJK HEB MOGEN VOELEN!! GEEN ENKELE KLACHT OF VERMOEIDHEID!!!
Tot ongeveer 3 mnd na mn zwangerschap..de klachten kwamen keihard terug! ik moest borstvoeding opgeven omdat ik weer medicatie nodig had, weer had ik die angsten, die allesoverheersende vermoeidheids aanvallen waar ik nog niet eens een beweging kon maken of ik had al hartkloppingen, en tot de dag van vandaag (8 mnd verder) voel ik me bijna dagelijks slecht, de ene dag erger als de andere maar goed voel ik me nooit.
ik heb een algemeen bloedonderzoek gehad waar niets uit kwam, hartecho en filmpje gemaakt en alles was goed..het was puur "psychisch"
maar ik ervaar veel meer lichamelijke klachten!
zoals vaak misselijk zijn, geen eetlust, snel last van maag/darmen, druk/beklemming op de borst benauwd, steken op de borst, angsten, pijnlijk verzuurde zware ledematen, snel last van of warmte of kou, (extreem warm of koud hebben) moe maar constant gejaagd voelen, hartkloppingen (heb nu betablokkers dus gaat redelijk) weer die extreme vermoeidheids aanvallen buiten de gewone vermoeidheid, droge mond, droge branderige ogen,veel plassen, last van puistjes in gezicht die maar niet weg gaan,
en voel me erg down en hypochondries en slaap erg rusteloos, droom veel nare dingen, nu ben ik bij een holistisch genezer geweest die bij het intake gesprek al zei"je hebt m.e" dus...buiten mn h.s.p (hoog gevoelig) chv (chronische hyperventilatie) heb ik dit nu ook nog?? ook vertelde deze man dat mn lichaam moeilijk ontgift,
ik weet nu niet meer wat ik moet, weet wel dat ik me zooooo graag beter wil voelen en van mn kleine meid wil genieten! ze is inmiddels 11 mnd maar mijn klachten overschaduwen zoveel moois!!BUITEN ALLE LICHAMELIJKE KLACHTEN HEB IK ZO LAST VAN ANGSTEN, ook voel ik me zo'n slechte saaie partner!!
het is een lang verhaal maar ik wil zo graag een menig horen..klinkt dit als m.e? zoja..wat kan ik nu doen? en ik weet maar weinig van m.e..ik ben er behoorlijk bang van..
graag jullie reacties.
liefs mama monia
Ik ben een jonge vrouw van 37 en loop al 20 jaar met klachten, ooit is het begonnen na enkele jaren anorexia en bolumia te hebben gehad, deze stoornis heb ik zonder therapie overwonnen maar daarna begonnen de lichamelijke klachten pas echt..
over het algemeen eerst psychisch..(werd vele jaren gezegt) ik kreeg van die vreemde bibber aanvallen en raakte daarbij helemaal in paniek, mn hart ging als een razende tekeer en mn lijf was helemaal op hol, bloedonderzoek gehad wat niets lichamelijks aangaf dus waren het paniekaanvallen met wellicht een overgevoeligheid voor caffeine..de paniekaanvallen werden al snel een flinke paniekstoornis, ik werd depressief angstig, had aanvallen soms de hele dag door en durfde de deur niet meer uit.
anti-depressieva jaren geslikt en dat ging over algemeen goed tot ze niet meer werkten, prozac gekregen maar dat ging helemaal mis, klachten werden veel erger dus maar acuut gestopt, vanaf die tijd heb ik het in homeopatische middeltjes gezocht wat met perioden hielp en perioden ook weer niet, mijn voornaamste klachten waren toen nog steeds paniekaanvallen angsten en vermoeidheid..echt ziek was ik eigenlijk bijna nooit..op geregeld misselijk en geen eetlust na dan..maar dat kwam door de spanning dacht ik..
op een gegeven moment ging het weer erg slecht, had veel last van hartkloppingen bij de kleinste inspanning zoals van de bank of bed op staan of mn theekopje pakken..hier kreeg ik weer heel veel angsten van en kwam ik weer in een isolement terecht, uiteindelijk door een lieve vriendin na de huisarts gesleept en daar geprobeerd mn verhaal uit te leggen met als conclusie: depressief.
Ik heb betablokkers voor mn hartritme gekregen en kalmeringsmiddelen want ik wilde niet weer aan de a.d,
zo kwakkelde ik wat jaren door met goede redelijke en slechte periodes, (goede kan ik wel achterwege laten eigenlijk)
tot ik zwanger werd en geen medicatie meer mocht, wat was ik bang!!!
maar het grote wonder was dat ik me 9 MND LANG HEERLIJK HEB MOGEN VOELEN!! GEEN ENKELE KLACHT OF VERMOEIDHEID!!!
Tot ongeveer 3 mnd na mn zwangerschap..de klachten kwamen keihard terug! ik moest borstvoeding opgeven omdat ik weer medicatie nodig had, weer had ik die angsten, die allesoverheersende vermoeidheids aanvallen waar ik nog niet eens een beweging kon maken of ik had al hartkloppingen, en tot de dag van vandaag (8 mnd verder) voel ik me bijna dagelijks slecht, de ene dag erger als de andere maar goed voel ik me nooit.
ik heb een algemeen bloedonderzoek gehad waar niets uit kwam, hartecho en filmpje gemaakt en alles was goed..het was puur "psychisch"
maar ik ervaar veel meer lichamelijke klachten!
zoals vaak misselijk zijn, geen eetlust, snel last van maag/darmen, druk/beklemming op de borst benauwd, steken op de borst, angsten, pijnlijk verzuurde zware ledematen, snel last van of warmte of kou, (extreem warm of koud hebben) moe maar constant gejaagd voelen, hartkloppingen (heb nu betablokkers dus gaat redelijk) weer die extreme vermoeidheids aanvallen buiten de gewone vermoeidheid, droge mond, droge branderige ogen,veel plassen, last van puistjes in gezicht die maar niet weg gaan,
en voel me erg down en hypochondries en slaap erg rusteloos, droom veel nare dingen, nu ben ik bij een holistisch genezer geweest die bij het intake gesprek al zei"je hebt m.e" dus...buiten mn h.s.p (hoog gevoelig) chv (chronische hyperventilatie) heb ik dit nu ook nog?? ook vertelde deze man dat mn lichaam moeilijk ontgift,
ik weet nu niet meer wat ik moet, weet wel dat ik me zooooo graag beter wil voelen en van mn kleine meid wil genieten! ze is inmiddels 11 mnd maar mijn klachten overschaduwen zoveel moois!!BUITEN ALLE LICHAMELIJKE KLACHTEN HEB IK ZO LAST VAN ANGSTEN, ook voel ik me zo'n slechte saaie partner!!
het is een lang verhaal maar ik wil zo graag een menig horen..klinkt dit als m.e? zoja..wat kan ik nu doen? en ik weet maar weinig van m.e..ik ben er behoorlijk bang van..
graag jullie reacties.
liefs mama monia
Laatst gewijzigd door monia op 11 aug 2009, 20:28, 1 keer totaal gewijzigd.
ff lezen AUB!!nieuw en zoveel vragen..
Hi Monia,
wat een verhaal, -ondanks dat ik het niet allemaal zo goed op kan nemen- kan begrijpen dat het heel moeilijk is voor je.
Je wilt zo graag... én...én... het is zo hard dat dingen niet meer gaan zoals je voor ogen had/hebt.
Hopelijk vind je hier herkenning en tips, en kan het je op die manier iets helpen om toch wat stapjes vooruit te maken.
Meer over ME kun je trws onder andere vinden hierboven he, 'Over ME (cvs)'.
Wens je in ieder geval veel sterkte!
wat een verhaal, -ondanks dat ik het niet allemaal zo goed op kan nemen- kan begrijpen dat het heel moeilijk is voor je.
Je wilt zo graag... én...én... het is zo hard dat dingen niet meer gaan zoals je voor ogen had/hebt.
Hopelijk vind je hier herkenning en tips, en kan het je op die manier iets helpen om toch wat stapjes vooruit te maken.
Meer over ME kun je trws onder andere vinden hierboven he, 'Over ME (cvs)'.
Wens je in ieder geval veel sterkte!
- vlindertje
- Beginner
- Berichten: 59
- Lid geworden op: 27 jul 2009, 20:52
ff lezen AUB!!nieuw en zoveel vragen..
lieve monia,
even een snelle reactie tis nu eigenlijk ver na mijn bedtijd.
wat een verhaal...
wat moet dat moeilijk voor je zijn,
je zo beroerd voelen, terwijl je eigenlijk ook zo graag een goede mama en partner wilt zijn.
je vraagt of dit als ME klinkt,
dat is moeilijk te zeggen voor mij, zo'n expert ben ik nu ook weer niet, ook is ME voor iedereen weer anders, en veel klachten kunnen ook andere oorzaken hebben..
mag ik je vragen waar je zo bang voor bent?
voor het stickertje ME, voor de toekomst?
ik denk altijd zelf maar zo, de klachten heb ik toch al, en nu heeft het een naam...
heeft je behandelaar aook iets uitgelegd over wat hij onder ME verstaat, en gaat hij je er ook mee helpen?
ik denk dat je angsten de klachten kunnen verergeren, als ik ergens bang voor ben voel ik me nog veel beroerder als anders, dus probeer alsjeblieft uit te zoeken waar je bang voor bent, en kijk of je er iets mee kan doen..
als je ME hebt is het denk ik vooral zaak om rustig aan te doen, en niet over je grenzen heen te gaan, lastig met een klein kind! ik zelf probeer duidelijke prioriteiten te stellen, wat vind ik belangrijk... als je bijvoorbeeld smorgens al bedenkt dat je savonds van je gezinnetje wilt genieten of dan tijd door te brengen met je partner, dan kan je smiddags al besluiten dat je bijvoorbeeld even niet gaat stofzuigen, zodat je die energie uitspaart...(is maar een voorbeeld, weet niet of je nog kan stofzuigen, maar ik lig na het stofzuigen van een klein kamertje al plat..)
dus dat doe ik niet als ik inog ander plannen heb.
je beschrijft ook aardig wat psychishe klachten, zoals je angsten, ik kan niet beoordelen wat de oorzaak daarvan is, ik herken het niet, misschien iemand anders?
verder zou ik je nog kunnen adviseren om zoveel mogelijk rgemaat in je dagen aan te brengen, rust op gezette tijden (tegelijk met je kindje??) plan vaste eet/ drink momenten etc. dat kan er voor zorgen dat je lekkerder in je vel gaat zitten, rustiger word, en het helpt mij mijn energie beter te verdelen.
ik hoop dat je hier iets aan hebt.
als je nog meer vragen hebt, stel ze gerust.
liefs van mij
even een snelle reactie tis nu eigenlijk ver na mijn bedtijd.
wat een verhaal...
wat moet dat moeilijk voor je zijn,
je zo beroerd voelen, terwijl je eigenlijk ook zo graag een goede mama en partner wilt zijn.
je vraagt of dit als ME klinkt,
dat is moeilijk te zeggen voor mij, zo'n expert ben ik nu ook weer niet, ook is ME voor iedereen weer anders, en veel klachten kunnen ook andere oorzaken hebben..
mag ik je vragen waar je zo bang voor bent?
voor het stickertje ME, voor de toekomst?
ik denk altijd zelf maar zo, de klachten heb ik toch al, en nu heeft het een naam...
heeft je behandelaar aook iets uitgelegd over wat hij onder ME verstaat, en gaat hij je er ook mee helpen?
ik denk dat je angsten de klachten kunnen verergeren, als ik ergens bang voor ben voel ik me nog veel beroerder als anders, dus probeer alsjeblieft uit te zoeken waar je bang voor bent, en kijk of je er iets mee kan doen..
als je ME hebt is het denk ik vooral zaak om rustig aan te doen, en niet over je grenzen heen te gaan, lastig met een klein kind! ik zelf probeer duidelijke prioriteiten te stellen, wat vind ik belangrijk... als je bijvoorbeeld smorgens al bedenkt dat je savonds van je gezinnetje wilt genieten of dan tijd door te brengen met je partner, dan kan je smiddags al besluiten dat je bijvoorbeeld even niet gaat stofzuigen, zodat je die energie uitspaart...(is maar een voorbeeld, weet niet of je nog kan stofzuigen, maar ik lig na het stofzuigen van een klein kamertje al plat..)
dus dat doe ik niet als ik inog ander plannen heb.
je beschrijft ook aardig wat psychishe klachten, zoals je angsten, ik kan niet beoordelen wat de oorzaak daarvan is, ik herken het niet, misschien iemand anders?
verder zou ik je nog kunnen adviseren om zoveel mogelijk rgemaat in je dagen aan te brengen, rust op gezette tijden (tegelijk met je kindje??) plan vaste eet/ drink momenten etc. dat kan er voor zorgen dat je lekkerder in je vel gaat zitten, rustiger word, en het helpt mij mijn energie beter te verdelen.
ik hoop dat je hier iets aan hebt.
als je nog meer vragen hebt, stel ze gerust.
liefs van mij
ff lezen AUB!!nieuw en zoveel vragen..
Hey Monia, dat is ook een heel verhaal zeg...
Je schildklier (klik) is dus ook getest? Is TSH, vrije T4 én T3 (+ eventueel schildklierantilichamen) getest? Sommige artsen testen ook hormonen in urine. Volgens mij is dit soms nodig om schildklierafwijkingen op te sporen, het kan wel eens lastig zijn om afwijkingen met de schildklier te vinden:
Laat je niet aanpraten dat al je klachten tussen je oren zitten!
Mvg,
Juul
Je schildklier (klik) is dus ook getest? Is TSH, vrije T4 én T3 (+ eventueel schildklierantilichamen) getest? Sommige artsen testen ook hormonen in urine. Volgens mij is dit soms nodig om schildklierafwijkingen op te sporen, het kan wel eens lastig zijn om afwijkingen met de schildklier te vinden:
Meer info.In Nederland hebben ongeveer 1 miljoen mensen problemen met hun schildklier, een schildklier-stoornis of schildklieraandoening, zoals b.v. een te trage of te snelle schildklierwerking. Een kwart van alle depressies blijkt veroorzaakt te worden door deze schildklier-problemen. De diagnose is vaak lastig door vage of niet onderkende klachten en hormoon-onderzoek dat niet altijd een duidelijk beeld geeft
linkSchildklierfunctie Klachten en Bloedonderzoek. Schildklierproblemen komen dus veelvuldig voor. Buiten de problemen door de verstoorde werking van de schildklier in lichamelijke zin, zijn er ook problemen met de onderkenning, herkenning en diagnose ervan. Bij een deel van de mensen met klachten wordt het probleem (bij o.a. de huisarts) niet in verband gebracht met een verstoorde schildklierwerking. Degenen bij wie wel een bloedonderzoek naar de schildklierfunctie is gedaan, lijken hier soms niet mee geholpen, daar ook dit niet altijd een duidelijk beeld geeft. Menigmaal krijgt men ook te horen dat de uitkomst van het onderzoek binnen de normaalwaarden ligt. Er komt steeds vaker naar voren dat bloedonderzoek op T4 en T3 geen afdoende duidelijkheid geeft. Naast bloedonderzoek is er een mogelijkheid tot urineonderzoek, waarbij ook de T4 en T3 waarden gemeten worden, of beter gezegd de omzetting van T4 naar T3. Het probleem is echter dat dit urineonderzoek niet mogelijk is via de huisarts en (vaak) niet vergoed wordt door de ziektekostenverzekeraar.
Urineonderzoek ENL - Schildklier T3 T4 . Wel kan dit urineonderzoek -naast bloedonderzoek- gedaan worden door het Europees Nutriënten Laboratorium (in Bunnik) en het Klinisch Ecologisch Allergie Centrum (in Weert, zie www.keac.nl).
Meer info hyperthyreoïdieHyperthyreoïdie (mogelijke) symptomen kunnen zijn o.a:
-gewichtsafname, vermagering bij goede eetlust
-vermoeidheid
-nervositeit
-gejaagdheid
-snel geïrriteerd
-kortademigheid
-snel zweten
-snelle hartslag (ca. >100 p.m. in rusttoestand) (tachycardie).
-onregelmatige hartkloppingen, hartritmestoornis (boezemfibrilleren)
-hogere ochtendtemperatuur (>36.8 )
-warmte-intolerantie
-warme (vaak vochtige) huid
-dunnere huid
-spierzwakte, spierslapte
-spiertrillingen (tremoren) in vingers bij gestrekte hand
-diarree (darmklachten, meer darmperistaltiek)
-soms oogklachten*
-ogen groter dan normaal i.c. opengesperde, bolle, uitpuilende ogen* (exoftalmus)
-moeite om oogleden te sluiten* (* meestal bij ziekte van Graves, struma)
-struma (krop of goiter): vergroting van de schildklier
-ontregelde menstruele cyclus
In verder gevorderd stadium: vaak en veel overgeven, snel uitgeput en verandering van ooglenssterkte/cilinder of scheeftrekken oog (scheelheid).
Laat je niet aanpraten dat al je klachten tussen je oren zitten!
Ik denk dat zoiets best een lichamelijke oorzaak kan hebben (bijv zoals bovenstaand voorbeeld). De klachten kunnen uiteraard ook door wat anders worden veroorzaakt.je beschrijft ook aardig wat psychishe klachten, zoals je angsten, ik kan niet beoordelen wat de oorzaak daarvan is, ik herken het niet, misschien iemand anders?
Mvg,
Juul
hoi Juul,
bedankt voor je info,
ik heb zelf ook vaak aan de schildklier gedacht, ik heb een algemeen bloedonderzoek gehad, waaronder de schildklier dus ook is getest volgens mn huisarts,
volgens haar word bij een algemeen bloedonderzoek alles nagekeken en pas als daar een afwijking in word gevonden word er verder gezocht..mijn algemeen bloed onderzoek was goed, zelfs geen kleine afwijkingen van de waarden volgens mn arts..
terwijl ik bijna overtuigd was dat mn schildklier niet goed functioneerd omdat ik gewoon alle symptomen heb.
Ik ben geen medici dus ik heb geen idee ..ik moet mn huisarts maar geloven?
ik weet niet in hoever een algemeen bloedonderzoek dus mn gehele schildklier nakijkt..
Ik heb net een middag slaapje gedaan, en voel me nu weer een WRAK! zo moe en zo stijve spieren, alsof ik een enorme kater heb.
hebben jullie ook zo last met ontwaken dat je maar niet op gang komt?
het is niet zo dat ik niets meer kan, wanneer ik bezig ben gaat het wel weer ..de vermoeidheid is wel duidelijk aanwezig maar die echte aanvallen dat ik echt ff niets meer kan overvallen me gewoon..
hoe is bij jou de diagnose m.e gesteld?
Ik geloof dat mn huisarts het helemaal niet zo heeft op m.e..
in haar ogen ben ik KERN gezond maar wat vermoeid door mn veranderde leventje met mn kleintje en mn psychische verleden..terwijl ik me nu afvraag was dat wel psychisch..heb ik net al jaren m.e...
als je me meer kunt vertellen over een algemeen bloedonderzoek hoor ik het graag mbt m.e
lieve groet monia
bedankt voor je info,
ik heb zelf ook vaak aan de schildklier gedacht, ik heb een algemeen bloedonderzoek gehad, waaronder de schildklier dus ook is getest volgens mn huisarts,
volgens haar word bij een algemeen bloedonderzoek alles nagekeken en pas als daar een afwijking in word gevonden word er verder gezocht..mijn algemeen bloed onderzoek was goed, zelfs geen kleine afwijkingen van de waarden volgens mn arts..
terwijl ik bijna overtuigd was dat mn schildklier niet goed functioneerd omdat ik gewoon alle symptomen heb.
Ik ben geen medici dus ik heb geen idee ..ik moet mn huisarts maar geloven?
ik weet niet in hoever een algemeen bloedonderzoek dus mn gehele schildklier nakijkt..
Ik heb net een middag slaapje gedaan, en voel me nu weer een WRAK! zo moe en zo stijve spieren, alsof ik een enorme kater heb.
hebben jullie ook zo last met ontwaken dat je maar niet op gang komt?
het is niet zo dat ik niets meer kan, wanneer ik bezig ben gaat het wel weer ..de vermoeidheid is wel duidelijk aanwezig maar die echte aanvallen dat ik echt ff niets meer kan overvallen me gewoon..
hoe is bij jou de diagnose m.e gesteld?
Ik geloof dat mn huisarts het helemaal niet zo heeft op m.e..
in haar ogen ben ik KERN gezond maar wat vermoeid door mn veranderde leventje met mn kleintje en mn psychische verleden..terwijl ik me nu afvraag was dat wel psychisch..heb ik net al jaren m.e...
als je me meer kunt vertellen over een algemeen bloedonderzoek hoor ik het graag mbt m.e
lieve groet monia
Hey Monia,
)
Bij het standaard bloedonderzoek zit T3 niet altijd bij volgens mij, maar dat weet ik niet zeker.
Mvg,
Juul
=>ik heb zelf ook vaak aan de schildklier gedacht, ik heb een algemeen bloedonderzoek gehad, waaronder de schildklier dus ook is getest volgens mn huisarts,
volgens haar word bij een algemeen bloedonderzoek alles nagekeken en pas als daar een afwijking in word gevonden word er verder gezocht..mijn algemeen bloed onderzoek was goed, zelfs geen kleine afwijkingen van de waarden volgens mn arts..
Ik heb een idee, als je nou eens dit onderzoek zelf doet met de thermometer, onder het kopje zelfonderzoek dan weet je al iets meer. Paul van Meerendonk, waar ik ben geweest, test de schildklier ook dmv een urinetest. Je zou naar zo'n arts kunnen gaan (of wieweet kan je ook zelf zo'n urinetest aanvragen bij Bunnik, maar dan heb je nog geen arts die meedenkt en kennis ervan heeft). Eigenlijk is Paul wel een aanrader (maar niet allemaal tegelijk gaan, want dan moet ik zo lang wachten hahahahEr komt steeds vaker naar voren dat bloedonderzoek op T4 en T3 geen afdoende duidelijkheid geeft

Bij het standaard bloedonderzoek zit T3 niet altijd bij volgens mij, maar dat weet ik niet zeker.
Ik heb geen diagnose ME of CVS gekregen. Maar aan de hand van de criteria zou ik wel een CVS sticker kunnen krijgen, maar daar schiet ik ook niets mee op. Ben chronisch vermoeid (2 a 3 jaar) met darmklachten. Eigenlijk is ME of CVS meer een sticker voor bepaalde klachten.hoe is bij jou de diagnose m.e gesteld?
Ik denk dat je het beste langs een ME/CVS specialist kan gaan zoals bijvoorbeeld Paul van Meerendonk of Kenny Meirleir.als je me meer kunt vertellen over een algemeen bloedonderzoek hoor ik het graag mbt m.e
Mvg,
Juul
Hallo Monia,
Pfff, wat een verhaal zeg. Ik heb echt met je te doen. Ik hoop dat je op dit forum de informatie zult krijgen die je nodig hebt en je moed zal geven om terug te gaan naar de huisarts.
Want dat het niet goed met je gaat is duidelijk en dat er wat aan de hand is, is ook duidelijk en dat moet echt onderzocht worden. Daar heb je recht op, meis!
Wat betreft het advies van Juul over de schildklier, daar sluit ik mij bij aan. Ik heb daar zelf (veel) ervaring mee en je moet écht zien te achterhalen of er wel/niet iets mis is met je schildklier en/of jouw hormonale stelsel. Want bij een niet behandelde schildklierziekte kun je onder andere ernstige klachten van depressiviteit krijgen.
Of je ME/CVS hebt, weet ik niet. Daarvoor moet er eerst veel meer onderzoek bij je gedaan gaan worden. Je moet namelijk eerst zeker weten of er andere ziekten kunnen worden uitgesloten, daarvoor is verder onderzoek dan ook echt nodig en een eventuele doorverwijzing door de huisarts naar een specialist.
Ik adviseer je, hoe lastig dat ook is, om terug te gaan naar de huisarts en te vragen naar een uitgebreid algemeen bloedonderzoek en daarbij ook te prikken op B12, TSH, T4, T3 (schildklier), anti-stoffen (anti-TPO, anti Tg: ook voor de schildklier). Als je B12 te laag zou zijn, kun je onder andere ook klachten van depressiviteit krijgen.
Ik lees net dat je bij de huisarts geprikt bent voor de schildklierwaarden. Als er alleen op TSH geprikt is (wat de huisarts meestal doet) is dit echt niet voldoende (!): je moet ook de andere waardes weten om een goed beeld te kunnen krijgen.
Weet je wat die waarden zijn? En als je die niet hebt, moet je die echt proberen op te vragen, daar heb je ook recht op.
Trouwens het is ook handig om nieuwe recente uitslagen te hebben, want er kan in een korte tijd veel veranderen aan die waardes. Dus, gewoon vragen of je alles opnieuw mag laten prikken.
Ik geef je ook nog een paar links met informatie:
Deze gaan over B12:
http://www.stichtingb12tekort.nl
http://www.stichtingb12tekort.nl/symptomen.htm
http://home.hetnet.nl/~hindrikdejong/symptoom.htm
Een goede B12-waarde is:
een B12-waarde hoger dan ongeveer 300 pmol/l (of zelfs hoger dan 350 pmol/ml), overeenkomend met hoger dan ongeveer 400 pg/ml (of zelfs hoger dan 475 pg/ml).
Een abnormale B12-waarde is:
een B12-waarde, lager dan ongeveer 150 pmol/l [soms wordt zelfs 140 of 130 pmol/l als ondergrens gebruikt] overeenkomend met lager dan ongeveer 200 pg/ml.
Een twijfelachtige B12-waarde ligt tussen die grenzen in:
dus tussen 150 en 300 (of zelfs 350) pmol/l, of tussen 200 en 400 (of zelfs 475) pg/ml. Dit wordt wel het 'grijze gebied' genoemd.
Als de B12 in het "grijze gebied" zou liggen, kunnen er ook al ernstige klachten zijn.
En zoals Juul al schrijft: huisartsen kijken hier vaak te snel over heen en hebben er, helaas, te weinig verstand van. En vaak hebben huisartsen ook te weinig verstand van schildklierziekten en van de ziekte CVS/ME en dat wordt dan erg snel afgedaan als "mevrouw: het zit bij u tussen de oren".
Deze gaat over de schildklier en over ME/CVS:
http://chronische-vermoeidheidssyndroom ... s.me.1.php
En bij "hypo maar niet happy" kun je ook al vast lezen over de schildklier:
http://www.hypomaarniethappy.nl/phpbb
Deze gaat over bloedwaarden schildklier:
http://www.schildklierwijzer.nl/wegwijs8.htm
En hier kun je ook veel informatie lezen over de schildklier:
http://www.schildklier.nl/asp/default.a ... w&var=1022
't is veel om te lezen, veel huiswerk, maar hopelijk kun je er wat mee.
En ik heb ook nog een naam voor je van een goede arts in Nederland. Hij is internist en gespecialiseerd in de schildklier en in CVS/ME. Hij heeft momenteel wel een lange wachttijd in verband met drukte. Als je die naam wilt hebben moet je dat maar even aangeven, dan stuur ik je een PB'tje voor de gegevens.
Veel succes en sterkte, meis! En voor jezelf proberen op te komen, goed? Je hebt er recht op om te weten te komen waar je klachten vandaan komen en de huisarts moet dit serieus nemen. Ik vind dat zij zich er toch tot nu toe wel gemakkelijk van af heeft gemaakt.
En als je nog vragen hebt, dan kun je mij die altijd vragen!
Groetjes, Louisa

Pfff, wat een verhaal zeg. Ik heb echt met je te doen. Ik hoop dat je op dit forum de informatie zult krijgen die je nodig hebt en je moed zal geven om terug te gaan naar de huisarts.
Want dat het niet goed met je gaat is duidelijk en dat er wat aan de hand is, is ook duidelijk en dat moet echt onderzocht worden. Daar heb je recht op, meis!
Wat betreft het advies van Juul over de schildklier, daar sluit ik mij bij aan. Ik heb daar zelf (veel) ervaring mee en je moet écht zien te achterhalen of er wel/niet iets mis is met je schildklier en/of jouw hormonale stelsel. Want bij een niet behandelde schildklierziekte kun je onder andere ernstige klachten van depressiviteit krijgen.
Of je ME/CVS hebt, weet ik niet. Daarvoor moet er eerst veel meer onderzoek bij je gedaan gaan worden. Je moet namelijk eerst zeker weten of er andere ziekten kunnen worden uitgesloten, daarvoor is verder onderzoek dan ook echt nodig en een eventuele doorverwijzing door de huisarts naar een specialist.
Ik adviseer je, hoe lastig dat ook is, om terug te gaan naar de huisarts en te vragen naar een uitgebreid algemeen bloedonderzoek en daarbij ook te prikken op B12, TSH, T4, T3 (schildklier), anti-stoffen (anti-TPO, anti Tg: ook voor de schildklier). Als je B12 te laag zou zijn, kun je onder andere ook klachten van depressiviteit krijgen.
Ik lees net dat je bij de huisarts geprikt bent voor de schildklierwaarden. Als er alleen op TSH geprikt is (wat de huisarts meestal doet) is dit echt niet voldoende (!): je moet ook de andere waardes weten om een goed beeld te kunnen krijgen.
Weet je wat die waarden zijn? En als je die niet hebt, moet je die echt proberen op te vragen, daar heb je ook recht op.
Trouwens het is ook handig om nieuwe recente uitslagen te hebben, want er kan in een korte tijd veel veranderen aan die waardes. Dus, gewoon vragen of je alles opnieuw mag laten prikken.
Ik geef je ook nog een paar links met informatie:
Deze gaan over B12:
http://www.stichtingb12tekort.nl
http://www.stichtingb12tekort.nl/symptomen.htm
http://home.hetnet.nl/~hindrikdejong/symptoom.htm
Een goede B12-waarde is:
een B12-waarde hoger dan ongeveer 300 pmol/l (of zelfs hoger dan 350 pmol/ml), overeenkomend met hoger dan ongeveer 400 pg/ml (of zelfs hoger dan 475 pg/ml).
Een abnormale B12-waarde is:
een B12-waarde, lager dan ongeveer 150 pmol/l [soms wordt zelfs 140 of 130 pmol/l als ondergrens gebruikt] overeenkomend met lager dan ongeveer 200 pg/ml.
Een twijfelachtige B12-waarde ligt tussen die grenzen in:
dus tussen 150 en 300 (of zelfs 350) pmol/l, of tussen 200 en 400 (of zelfs 475) pg/ml. Dit wordt wel het 'grijze gebied' genoemd.
Als de B12 in het "grijze gebied" zou liggen, kunnen er ook al ernstige klachten zijn.
En zoals Juul al schrijft: huisartsen kijken hier vaak te snel over heen en hebben er, helaas, te weinig verstand van. En vaak hebben huisartsen ook te weinig verstand van schildklierziekten en van de ziekte CVS/ME en dat wordt dan erg snel afgedaan als "mevrouw: het zit bij u tussen de oren".
Deze gaat over de schildklier en over ME/CVS:
http://chronische-vermoeidheidssyndroom ... s.me.1.php
En bij "hypo maar niet happy" kun je ook al vast lezen over de schildklier:
http://www.hypomaarniethappy.nl/phpbb
Deze gaat over bloedwaarden schildklier:
http://www.schildklierwijzer.nl/wegwijs8.htm
En hier kun je ook veel informatie lezen over de schildklier:
http://www.schildklier.nl/asp/default.a ... w&var=1022
't is veel om te lezen, veel huiswerk, maar hopelijk kun je er wat mee.
En ik heb ook nog een naam voor je van een goede arts in Nederland. Hij is internist en gespecialiseerd in de schildklier en in CVS/ME. Hij heeft momenteel wel een lange wachttijd in verband met drukte. Als je die naam wilt hebben moet je dat maar even aangeven, dan stuur ik je een PB'tje voor de gegevens.
Veel succes en sterkte, meis! En voor jezelf proberen op te komen, goed? Je hebt er recht op om te weten te komen waar je klachten vandaan komen en de huisarts moet dit serieus nemen. Ik vind dat zij zich er toch tot nu toe wel gemakkelijk van af heeft gemaakt.
En als je nog vragen hebt, dan kun je mij die altijd vragen!
Groetjes, Louisa

Laatst gewijzigd door louisa op 12 aug 2009, 16:43, 5 keer totaal gewijzigd.
Hej Monia, ik herken heel veel symptomen in je verhaal.
Maar wat ik een beetje spijtig vind, is dat je zegt: buiten m'n h.s.p. en... heb ik nu ook nog...
Weet je, 25% van de mensen zijn hooggevoelig. Ik ben ook hooggevoelig, en heb het altijd aanzien alsof ik minderwaardig was(zoals jij blijkbaar) maar door heel veel therapie en kursussen te volgen, ben ik die hooggevoeligheid gaan zien als een meerwaarde, oke, je ben gevoeliger aan vb. eten, zodat je minder kan verdragen,(ik heb erg veel last van voedselallergieen) maar je kan je vb. meer inleven in mensen, meer aanvoelen...ik zou het niet meer willen missen. Hopelijk lukt het je ook nog om het zo te bekijken.
En 25% is best veel, je bent zeker niet alleen, hoor.
En ik heb nu mijn voedselallergieen onder controle door het juiste dieet, en ook ik ontgift heel moeilijk, als ik me niet aan mijn dieet hou, zit mijn lichaam vol afvalstoffen waardoor ik enorm moe ben en alle symptomen heb die jij opnoemt.
Maar wat ik een beetje spijtig vind, is dat je zegt: buiten m'n h.s.p. en... heb ik nu ook nog...
Weet je, 25% van de mensen zijn hooggevoelig. Ik ben ook hooggevoelig, en heb het altijd aanzien alsof ik minderwaardig was(zoals jij blijkbaar) maar door heel veel therapie en kursussen te volgen, ben ik die hooggevoeligheid gaan zien als een meerwaarde, oke, je ben gevoeliger aan vb. eten, zodat je minder kan verdragen,(ik heb erg veel last van voedselallergieen) maar je kan je vb. meer inleven in mensen, meer aanvoelen...ik zou het niet meer willen missen. Hopelijk lukt het je ook nog om het zo te bekijken.
En 25% is best veel, je bent zeker niet alleen, hoor.
En ik heb nu mijn voedselallergieen onder controle door het juiste dieet, en ook ik ontgift heel moeilijk, als ik me niet aan mijn dieet hou, zit mijn lichaam vol afvalstoffen waardoor ik enorm moe ben en alle symptomen heb die jij opnoemt.
ff lezen AUB!!nieuw en zoveel vragen..
Hallo Monia,
Hier nog even een aanvulling wat mij nog net te binnen schiet.
En nog een aanvulling bij mijn eigen tekst:
Mijn natuurgeneeskundig arts heeft dat wel eens omschreven als: "zo ontstaat onnodig lijden" wat allemaal voorkomen had kunnen worden. Triest, maar waar.
Er zijn zeker ook goede huisartsen, ik heb er nu eindelijk ook eentje gevonden.
Ik heb ook veel moeten vechten tegen de bekende bierkaai, maar je moet het uiteindelijk zelf doen en er zelf voor (gaan) vechten.
Houd goede moed!
Groetjes, Louisa

Hier nog even een aanvulling wat mij nog net te binnen schiet.
Dit is ook een teken aan de wand, hoor, wat jouw hormonale stelsel betreft. Ik denk dat het erg belangrijk is dat er zeker onder andere ook verder naar de schildklier en het hormonale stelsel gekeken gaat worden.monia schreef:maar het grote wonder was dat ik me 9 MND LANG HEERLIJK HEB MOGEN VOELEN!! GEEN ENKELE KLACHT OF VERMOEIDHEID!!!
En nog een aanvulling bij mijn eigen tekst:
Omdat huisartsen, jammer genoeg, te weinig weten over B12, schildklierziekten en de ziekte ME/CVS wordt daarom vaak door hen de conclusie/diagnose getrokken:"dat het tussen de oren zit". Als je dan pech hebt, word je naar de psychiater/psycholoog gestuurd en worden er a.d. pillen voorgeschreven met extra lichamelijke schade als gevolg. Naar de echte oorzaak wordt dan niet meer gezocht. En mensen worden intussen alleen maar zieker en zieker.En zoals Juul al schrijft: huisartsen kijken hier vaak te snel over heen en hebben er, helaas, te weinig verstand van. En vaak hebben huisartsen ook te weinig verstand van schildklierziekten en van de ziekte CVS/ME en dat wordt dan erg snel afgedaan als "mevrouw: het zit bij u tussen de oren".
Mijn natuurgeneeskundig arts heeft dat wel eens omschreven als: "zo ontstaat onnodig lijden" wat allemaal voorkomen had kunnen worden. Triest, maar waar.
Er zijn zeker ook goede huisartsen, ik heb er nu eindelijk ook eentje gevonden.
Ik heb ook veel moeten vechten tegen de bekende bierkaai, maar je moet het uiteindelijk zelf doen en er zelf voor (gaan) vechten.
Houd goede moed!
Groetjes, Louisa

hallo lieve mensen!
het doet me heel goed hoe jullie reageren, heel erg bedankt daarvoor!
ook ik loop er steeds tegen aan dat er "lichamelijk gezien" niets mis met mis, dat ik zo gezond als een visje ben..WAT WIL IK DIT GRAAG GELOVEN!! ik moet me niet zo focussen op al het lichamelijke wat ik voel word steeds gezegt...maar hoe kun je je daar nu niet op focussen als je niet normaal kunt functioneren?
sja..ik wil mn hartkloppingen, mn beroerdheid mn enorme vermoeidheid etc graag negeren...ook pijn wil ik graag negeren..maar gaat beetje moeilijk hé!! iedereen voelt zich wel eens een poosje "niet fit" maar dat poosje is met zeer aanwezige klachten in periodes al onderhand 20 jaar!!
en ik doe niet anders dan me spiritueel verdiepen, rust in me zelf zien te vinden etc..
gister avond bbq gehad, ik was al moe voor we begonnen, en kon rond 21.00 mn ogen nog amper open houden...we kwamen op het onderwerp m.e en voorzichtig opperde ik dat ik dat wellicht kan hebben..mn vriendin zei..ik geloof wel dat je chronisch vermoeid bent na al die jaren maar het gaat om je denkwijze..ik blijf hangen in een cirkeltje..misschien heeft ze deels gelijk..maar zij ervaart niet die extreme klachten zoals ik..zij kan normaal functioneren..zij voelt mij niet. zij voelt zich ook wel eens een periode slecht...
..enik moet me niet zo focussen op mn lichamelijke klachten...
maar goed..ik denk dat dit verhaal heel bekend klinkt voor jullie..
ik heb mn huisarts gebeld vanochtend en kan vandaag een kopie ophalen van mn bloedonderzoek, ik denk dat ik jullie hulp dan wel weer ff nodig heb.
liefs monia
het doet me heel goed hoe jullie reageren, heel erg bedankt daarvoor!
ook ik loop er steeds tegen aan dat er "lichamelijk gezien" niets mis met mis, dat ik zo gezond als een visje ben..WAT WIL IK DIT GRAAG GELOVEN!! ik moet me niet zo focussen op al het lichamelijke wat ik voel word steeds gezegt...maar hoe kun je je daar nu niet op focussen als je niet normaal kunt functioneren?
sja..ik wil mn hartkloppingen, mn beroerdheid mn enorme vermoeidheid etc graag negeren...ook pijn wil ik graag negeren..maar gaat beetje moeilijk hé!! iedereen voelt zich wel eens een poosje "niet fit" maar dat poosje is met zeer aanwezige klachten in periodes al onderhand 20 jaar!!
en ik doe niet anders dan me spiritueel verdiepen, rust in me zelf zien te vinden etc..
gister avond bbq gehad, ik was al moe voor we begonnen, en kon rond 21.00 mn ogen nog amper open houden...we kwamen op het onderwerp m.e en voorzichtig opperde ik dat ik dat wellicht kan hebben..mn vriendin zei..ik geloof wel dat je chronisch vermoeid bent na al die jaren maar het gaat om je denkwijze..ik blijf hangen in een cirkeltje..misschien heeft ze deels gelijk..maar zij ervaart niet die extreme klachten zoals ik..zij kan normaal functioneren..zij voelt mij niet. zij voelt zich ook wel eens een periode slecht...
..enik moet me niet zo focussen op mn lichamelijke klachten...

maar goed..ik denk dat dit verhaal heel bekend klinkt voor jullie..
ik heb mn huisarts gebeld vanochtend en kan vandaag een kopie ophalen van mn bloedonderzoek, ik denk dat ik jullie hulp dan wel weer ff nodig heb.
liefs monia
Hallo Monia,
!. Ik hoop je gewoon wat verder te helpen, meis. Het is echt niet normaal dat je je zo voelt al 20 jaar lang.
En, pfff, ja, velen hebben wat te melden of te adviseren over ME/CVS......... Daar heb je niets aan en probeer het te negeren.
Meis, je moet voor jezelf opkomen en verder gaan met onderzoek.
Groetjes, Louisa

Graag gedaanquote="monia"]het doet me heel goed hoe jullie reageren, heel erg bedankt daarvoor!

En, pfff, ja, velen hebben wat te melden of te adviseren over ME/CVS......... Daar heb je niets aan en probeer het te negeren.
Meis, je moet voor jezelf opkomen en verder gaan met onderzoek.
Natuurlijk!ik heb mn huisarts gebeld vanochtend en kan vandaag een kopie ophalen van mn bloedonderzoek, ik denk dat ik jullie hulp dan wel weer ff nodig heb.
Groetjes, Louisa

Hey Monia,

Ik las trouwens dat Paul van Meerendonk veel weet over de schildklier (en CVS/ME uiteraard). Dus misschien is het een goed idee om daar eens langs te gaan (of langs een andere arts die er goed in is).
Groeten,
Juul
Ja het komt zeker bekend voor. Belangrijk is dat je je niet wat laat aanpraten, jij weet zelf het beste hoe je je voelt!!maar goed..ik denk dat dit verhaal heel bekend klinkt voor jullie..
Goedzo en vraag maar raakik heb mn huisarts gebeld vanochtend en kan vandaag een kopie ophalen van mn bloedonderzoek, ik denk dat ik jullie hulp dan wel weer ff nodig heb.

Ik las trouwens dat Paul van Meerendonk veel weet over de schildklier (en CVS/ME uiteraard). Dus misschien is het een goed idee om daar eens langs te gaan (of langs een andere arts die er goed in is).
Groeten,
Juul
Hallo Monia,
Ik stuur je een PB'tje met namen en gegevens van 2 andere artsen.
1. Een erg goede arts, die ook internist (reguliere arts) is, en veel verstand heeft van de schildklier en ook het een en ander weet van ME/CVS.
2. Een erg goede internist die gespecialiseerd is in ME/CVS en die ook ME/CVS behandelt/verlicht.
Bij beiden ben ik zelf in behandeling.
Maar, doe het nu vooral allemaal stapje voor stapje. Eerst naar de huisarts, vragen om bloedonderzoek. Dan uitslagen afwachten en bespreken met de huisarts. En dan eventueel verder verwezen worden naar internist/endocrinoloog.
Mocht de huisarts helemaal niet mee willen werken en het allemaal onzin vinden, dan kun je natuurlijk altijd zelf de stap nemen om zelf een andere arts te raadplegen.
Groetjes, Louisa

Ik stuur je een PB'tje met namen en gegevens van 2 andere artsen.
1. Een erg goede arts, die ook internist (reguliere arts) is, en veel verstand heeft van de schildklier en ook het een en ander weet van ME/CVS.
2. Een erg goede internist die gespecialiseerd is in ME/CVS en die ook ME/CVS behandelt/verlicht.
Bij beiden ben ik zelf in behandeling.
Maar, doe het nu vooral allemaal stapje voor stapje. Eerst naar de huisarts, vragen om bloedonderzoek. Dan uitslagen afwachten en bespreken met de huisarts. En dan eventueel verder verwezen worden naar internist/endocrinoloog.
Mocht de huisarts helemaal niet mee willen werken en het allemaal onzin vinden, dan kun je natuurlijk altijd zelf de stap nemen om zelf een andere arts te raadplegen.
Groetjes, Louisa

hallo,
nou ik heb hier mn bloedonderzoek voor me liggen, het zegt me alleen helemaal niets..
ik heb nogmaals bij de huisarts gevraagt en de assistente zei dat alles prima normale waarden zijn ook heb ik gevraagt wat de schildklier is en die heeft ze voor me aangestreept:
dat is THYROID STIMULEREN HORMOON (TSH) en de waarde was 1.85
meer is er niet op de schildklier getest, volgens de assistente word er alleen verder getest op t3 en t4 als tsh niet goed zou zijn...
en waar kan ik zien over mn b12 b6 waarden? wat van naam heeft dat op zo'n bloedonderzoek formulier?
verder weet ik niet of er nog meer belangrijke waarden zijn dan hoor ik het graag van jullie want heb het briefje hier voor me liggen.
ik ben benieuwd hoor het graag van jullie..
liefs monia
nou ik heb hier mn bloedonderzoek voor me liggen, het zegt me alleen helemaal niets..
ik heb nogmaals bij de huisarts gevraagt en de assistente zei dat alles prima normale waarden zijn ook heb ik gevraagt wat de schildklier is en die heeft ze voor me aangestreept:
dat is THYROID STIMULEREN HORMOON (TSH) en de waarde was 1.85
meer is er niet op de schildklier getest, volgens de assistente word er alleen verder getest op t3 en t4 als tsh niet goed zou zijn...
en waar kan ik zien over mn b12 b6 waarden? wat van naam heeft dat op zo'n bloedonderzoek formulier?
verder weet ik niet of er nog meer belangrijke waarden zijn dan hoor ik het graag van jullie want heb het briefje hier voor me liggen.
ik ben benieuwd hoor het graag van jullie..
liefs monia