je hebt gelijk, ik had fout gelezen, nl.: jij schreef:
"En toch hoor ik bij de 70% slagingspercentage.
Ik voelde me voor die tijd beter dan na die tijd.".
ik las het als dat je je beter voelde na de therapie, maar dat staat er inderdaad natuurlijk helemaal niet.
het is een behoorlijk erg verhaal wat je vertelt, en er klopt van hun hele gedachtengang helemaal niets.
Het erge vind ik ook dat jij, en ook anderen die het gevolgd hebben, nog zolang erna met verwarring in je hoofd zitten dat je juist iets moet gaan doen als je je beroerd voelt, of moet wegdenken dat je je beroerd voelt. (er zijn natuurlijk ook wel es dagen dat je gewoon hangerig bent en baalt en nergens toe komt, en dan moet je jezelf wel even een zetje in de rug geven - ik tenminste wel
)het is net alsof die dwang nog heel lang doorwerkt.
ik herken precies wat je schrijft met 12 uur vrijwilligerswerk en dat je dan alleen nog maar als een dweil op de bank ligt, buiten die uren om. Heb dat zelf ook gehad. Heb heel lang vrijwilligersbaantje proberen vast te houden voor 2 tot 4 uur per week, maar het was te uitputtend.
Idem dito met heel voorzichtige fysio fitness, ging twee keer per week, heel voorzichtig wat oefeningetjes doen. De eerste keer vond ik het heerlijk, maar de vermoeidheid bouwde zich op en na 12 weken ofzo, lag ik de hele week in bed, alleen om die fysio vol te houden. En het heeft me maanden gekost om weer enigszins op te krabbelen.
Maar de kater die je dan hebt van dat je iets geprobeerd hebt en dat het gewoon echt niet ging, is enorm.
over de Steungroep: heb zelf veel aan ze gehad met WAO-perikelen, zowel hun brochures en informatie, als ook telefonisch contact over de keuring. En ze proberen ook door in allerlei commissies te gaan zitten, er zoveel mogelijk voor ons uit te slepen, en onderhouden contact met Tweede Kamer Leden.
Maar ja, de tijden zijn hard voor ons. Als je niet gezond bent en niet werkt, of op een andere manier niet in het plaatje past, ben je echt zo'n beetje het uitschot van de maatschappij geworden.
