Al zeker een jaar heb ik het nodig om s´middags een paar uurtjes te slapen. Als ik dat niet doe, dan val ik zo rond 15/16u echt zo wat in slaap. Krijg het dan helemaal door en door koud, hoofdpijn, gespannen kaken, trillerig en super slap en wankel op mijn benen en niet te vergeten heel erg moe over heel mijn lichaam.
In het begin dacht ik die middagslaapjes wel eens te kunnen mindere/stoppen. Het zou wel een gewenning die ik aangeleerd heb aan mijn lichaam, dacht ik. En zo hoopte ik dan ook, dat ik na een paar moeilijke dagen wel over de moeheid heen zou zijn en de gewenning en de behoefte aan smiddags slapen wel verdwenen zou zijn. Maar nee hoor.........het was geen luiheid, geen aanstellerities. Want ik was daarna echt KAPOT!! Dus probeer er nu maar zo goed als ik kan bij neer te leggen dat ik op 26jarige leeftijd nog een middagslaapje nodig heb. Voor mijn eigen gevoel en om er een beetje makkelijker mee om te willen/kunnen gaan noem ik het tegenwoordig maar... een siesta. Klinkt toch leuker dan een middagslaapje

Maar zijn er meer mensen onder jullie die ook elke dag `genieten`van een siesta???? Ben wel benieuwd eigenlijk!!
Liefs Chriva (Vanessa)