Depressiviteit en ME
Moderator: Moderators
- ruudvermeulen
- Gevorderd lid
- Berichten: 649
- Lid geworden op: 29 jun 2011, 07:28
een depressie kun je op verschillende manieren uitleggen. je voelt somberheid, uitzchtloosheid etc en het brein zet het waarschuwingssysteem "moeheid" aan. Dat is een ander signaal dan bij ziekte. Ze wijzen allebei naar je bed, maar bij depressie met je hoofd onder de dekens. Het is een waarschuwing dat je je moet afsluiten van de emoties om je heen en bij ziekte is het om het energieverlies te beperken en de besmetting van anderen.
Een stap dieper zijn er weer dwarsverbanden. bij een deel van de depressieve mensen wordt een lichte ontsteking in het brein gevonden, die zijn dus "ziek" en dus staat het signaal "ziek en dus naar bed" aan.
Mensen met ME zijn vaak gedeprimeerd, ik noem dat verdriet. Dat hoort ook zo, het is een normale reactie op een chronische ziekte. Je moet echt naar de psychiater als je vrolijk wordt van ME.
Een stap dieper zijn er weer dwarsverbanden. bij een deel van de depressieve mensen wordt een lichte ontsteking in het brein gevonden, die zijn dus "ziek" en dus staat het signaal "ziek en dus naar bed" aan.
Mensen met ME zijn vaak gedeprimeerd, ik noem dat verdriet. Dat hoort ook zo, het is een normale reactie op een chronische ziekte. Je moet echt naar de psychiater als je vrolijk wordt van ME.
@ ruud
schitterend toegelicht!
schitterend toegelicht!
http://opstaanmetmecvs.blogspot.com
Het is makkelijker een atoom te splitsen dan een vooroordeel. - Einstein
Be critical and use your own judgement when using this information. - Marlène R.
Het is makkelijker een atoom te splitsen dan een vooroordeel. - Einstein
Be critical and use your own judgement when using this information. - Marlène R.
- verlorengezondheidman
- Gevorderd lid
- Berichten: 6231
- Lid geworden op: 02 aug 2008, 17:24
Hoi Ruud,
Chapeau voor de heldere uitleg; ik kan het je niet nadoen !
Groetjes Vgzm
Chapeau voor de heldere uitleg; ik kan het je niet nadoen !
Groetjes Vgzm
Een zoönose is een infectieziekte die kan worden overgedragen van dieren op mensen.
http://www.youtube.com/watch?v=wVQy9-cyL98
LyME en co's INFO-topic!
http://www.me-gids.net/index.php?name=P ... ht=#218551
http://www.youtube.com/watch?v=wVQy9-cyL98
LyME en co's INFO-topic!
http://www.me-gids.net/index.php?name=P ... ht=#218551
Dat doet me denken aan die jonge belgische arts/politieker die CGT/GET promoot voor ME-patienten.Je moet echt naar de psychiater als je vrolijk wordt van ME.
Want zo beweert hij in één van zijn emails:
amerikaanse soldaten die ziek van het front komen hebben last van post traumatische stress (en niet het Gulf War Syndrome).
Kan goed zijn maar een soldaat die mentaal ongeschonden uit een oorlog komt, mag voor mij ook eens langs een psychiater.
http://opstaanmetmecvs.blogspot.com
Het is makkelijker een atoom te splitsen dan een vooroordeel. - Einstein
Be critical and use your own judgement when using this information. - Marlène R.
Het is makkelijker een atoom te splitsen dan een vooroordeel. - Einstein
Be critical and use your own judgement when using this information. - Marlène R.
Mag het andersom ook?ruudvermeulen schreef: Je moet echt naar de psychiater als je vrolijk wordt van ME.
Ik ben gisteren naar Psychiater gegaan omdat het de laatste maanden echt beetje te duister werd in mijn hoofd. Waanideen ook.
Over een paar weken moet ik gaan beslissen of ik aan de antidepressiva ga.
Maar ik ben ook sinds kort met vitamine D3 begonnen aan te vullen, en volgende week gaat met een belachelijk grote eileider mijn Myrena er ook uit.
Moet ik nu wachten tot ik daar wat stabieler van wordt of toegeven dat ik het hele ziek zijn van ME gewoon niet meer trek. Beetje kierewiet aan het worden. Eerste jaren was ik verdrietig, wat ik laatste maanden had is enger.
Ik wil me heus beter voelen, desnoods met antidepressiva. Maar het blijft een gevolg van mijn ziekte, zo zag de psych het gelukkig ook, een symptoom bestrijding dus.
Wordt ik nog minder wie ik was of ben.
Zijn er hier meer die zich aan een antidepressivum hebben overgegeven?
Hoi Feniks
Nou en of ik me aan een anti-depressivum (AD) heb overgegeven.
Ik voelde me zo beroerd, huilen, huilen, wanhoop, paniek.
Op het forum zijn hier verschillende invalshoeken over...
De mijne is, dat als je er niet meer uit komt, uit die nare gevoelens, dat pillen dan een optie zijn, so wie so om je hersenen de kans te geven tot rust te komen en jou ook.
Als het goed is wordt je weer meer jezelf, niet minder.
Van een AD en er zijn verschillende soorten, moet je je echt beter gaan voelen en als dat niet zo is, dan heb je niet de goeie of niet de goeie dosering.
wat ik heel verhelderen vond was, dat een psychiater zei: als je er van opknapt dan heb je ze ook nodig.
en nee, ik vind het niet leuk, maar die pillen hebben me het leven gered.
Nou en of ik me aan een anti-depressivum (AD) heb overgegeven.
Ik voelde me zo beroerd, huilen, huilen, wanhoop, paniek.
Op het forum zijn hier verschillende invalshoeken over...
De mijne is, dat als je er niet meer uit komt, uit die nare gevoelens, dat pillen dan een optie zijn, so wie so om je hersenen de kans te geven tot rust te komen en jou ook.
Als het goed is wordt je weer meer jezelf, niet minder.
Van een AD en er zijn verschillende soorten, moet je je echt beter gaan voelen en als dat niet zo is, dan heb je niet de goeie of niet de goeie dosering.
wat ik heel verhelderen vond was, dat een psychiater zei: als je er van opknapt dan heb je ze ook nodig.
en nee, ik vind het niet leuk, maar die pillen hebben me het leven gered.
'mijn leven neemt haar eigen vlucht'
Gelukkig Josje en nanda, bedankt voor het delen van jullie ervaring. Ik hoop dat dat voor mij ook zo zal zijn.
Niet voor mezelf, mij kan het even niks meer schelen, maar voor mijn man en kinderen en mijn ouders.
Een paar maand na de geboorte van mijn kinderen werd ik ook depressief, met medicijnen was ik daar snel vanaf. 13 jaar normaal gefunctioneerd. Super zelfs.
Daarom wist ik toen ik ME kreeg ook zo helder dat het niet begon met een depressie. Maar laatste maanden (na 4 jaar) moet ik erkennen dat het nu toch wel weer zover gekomen is.
Niet voor mezelf, mij kan het even niks meer schelen, maar voor mijn man en kinderen en mijn ouders.
Een paar maand na de geboorte van mijn kinderen werd ik ook depressief, met medicijnen was ik daar snel vanaf. 13 jaar normaal gefunctioneerd. Super zelfs.
Daarom wist ik toen ik ME kreeg ook zo helder dat het niet begon met een depressie. Maar laatste maanden (na 4 jaar) moet ik erkennen dat het nu toch wel weer zover gekomen is.
Ik herken het verschil ook tussen ME en depressie.....
Als medicijnen toen hielpen, eerst dezelfde proberen die toen ook werkten....
Niet zien als falen, hoor, ....ziekzijn en zeker ME met alle onbegrip put zo uit, ook je hersenen.
en als je besloten hebt, niet nog een paar weken wachten...hoe eerder hoe beter, want het klinkt alsof je ze nodig hebt.
Ik wil niks pushen, hoor
Als medicijnen toen hielpen, eerst dezelfde proberen die toen ook werkten....
Niet zien als falen, hoor, ....ziekzijn en zeker ME met alle onbegrip put zo uit, ook je hersenen.
en als je besloten hebt, niet nog een paar weken wachten...hoe eerder hoe beter, want het klinkt alsof je ze nodig hebt.
Ik wil niks pushen, hoor
'mijn leven neemt haar eigen vlucht'
Het duurt ook meestal wel een week of 6 voordat je iets zou moeten merken.
Maar als ik niks merk van de werking betekend het dus dat het niks doet of dat ik de verkeerde heb?
Heb een paar maanden geleden andere gekregen omdat de andere niet hielp, maar merk van deze ook niet echt wat. Hoewel ik wel iets beter slaap.
En idd ik voel ook duidelijk verschil tussen ME klachten en een depressie
Maar als ik niks merk van de werking betekend het dus dat het niks doet of dat ik de verkeerde heb?
Heb een paar maanden geleden andere gekregen omdat de andere niet hielp, maar merk van deze ook niet echt wat. Hoewel ik wel iets beter slaap.
En idd ik voel ook duidelijk verschil tussen ME klachten en een depressie
Het leven is wat je gebeurd terwijl je andere plannen maakt...
hoi feniks,
ik kan je alleen mijn eigen ervaringen bieden, maar mss is dat ook behulpzaam, ik weet het niet.
voordat ik ziek werd was ik ook wel bij perioden depressief, oa een jaar ofzo na de geboorte van mijn zoon, raar. in die tijd dacht ik dat afleiding wat hielp, en beweging. heb ook wel ad geslikt maar vond dat niet altijd prettig.
de depressies die ik nu ondervind zijn anders. ze zijn kortdurend en worden vooral bepaald door opvlammen van de ME zeg maar. bijvoorbeeld als ik een nacht niet goed geslapen heb is het ernstig, of als ik toch teveel heb gedaan, of als ik om onverklaarbare redenen zieker ben. ben ik weer uitgeruster ziet de wereld er direct anders uit. dus als ik nu depressief ben moet ik juist rust nemen.
verder helpen denk ik denk ik de carnitine, q10 en de b12 en overige supplementen icm veel rusten en veel drinken (zwarte thee). als ik nu goede momenten heb voel ik me geestelijk vaak beter dan voor mijn ziekte. maar moet ik goed op mijn lijf en grenzen blijven letten, en teveel stress en emoties vermijden. ik hoef nu ook geen ad te gebruiken.
als je er niets aan hebt vergeet je het maar. ik zie de depressiviteit als een symptoom van ME en heb bemerkt (zoals ook anderen me al meldden) dat het kan fluctueren. betere momenten kunnen dus ook komen, houd moed!
ik kan je alleen mijn eigen ervaringen bieden, maar mss is dat ook behulpzaam, ik weet het niet.
voordat ik ziek werd was ik ook wel bij perioden depressief, oa een jaar ofzo na de geboorte van mijn zoon, raar. in die tijd dacht ik dat afleiding wat hielp, en beweging. heb ook wel ad geslikt maar vond dat niet altijd prettig.
de depressies die ik nu ondervind zijn anders. ze zijn kortdurend en worden vooral bepaald door opvlammen van de ME zeg maar. bijvoorbeeld als ik een nacht niet goed geslapen heb is het ernstig, of als ik toch teveel heb gedaan, of als ik om onverklaarbare redenen zieker ben. ben ik weer uitgeruster ziet de wereld er direct anders uit. dus als ik nu depressief ben moet ik juist rust nemen.
verder helpen denk ik denk ik de carnitine, q10 en de b12 en overige supplementen icm veel rusten en veel drinken (zwarte thee). als ik nu goede momenten heb voel ik me geestelijk vaak beter dan voor mijn ziekte. maar moet ik goed op mijn lijf en grenzen blijven letten, en teveel stress en emoties vermijden. ik hoef nu ook geen ad te gebruiken.
als je er niets aan hebt vergeet je het maar. ik zie de depressiviteit als een symptoom van ME en heb bemerkt (zoals ook anderen me al meldden) dat het kan fluctueren. betere momenten kunnen dus ook komen, houd moed!
Ik herken het helemaal lulu. Op goede dagen ben ik niet depri, juist blij dat ik weer wat kan.
En na geboorte kinderen kan ik me herinneren dat ik nergens zin in had, moest er niet aan denken iets te gaan ondernemen.
En nu is het anders om, heb overal zin in. Maar ben super gefrustreerd dat het niet gaat, niet meer kan.
Maar als ik nu down ben durf ik het huis ook niet uit hoor - de bak buiten aan de straat is al uit huis gaan - bang iemand te zien die gaat vragen hoe het gaat.
Het gaat inderdaad synchroon aan uitputting, of ik moet gaan nadenken over de toekomst en wie ik nog ben ... phew, dat is ook niet goed.
Maar ik was laatste maanden dus ook weer slechter dan jaar ervoor. En ging dingen horen die niet klopten. Wat ik wel wist, maar hoorde ze toch. Gaan toch wat zaken mis hier boven. Kon aan slaapmedicatie liggen volgens de Psych.
Ben toch blij dat iemand me bij de hand neemt, al was het maar om van een symptoompje of twee af te raken.
En blij met jullie feedback. Vandaag zit het wel goed met de moed. Als ik dan aan Nessie denk schaam ik me dat ik het soms zou willen opgeven.
En na geboorte kinderen kan ik me herinneren dat ik nergens zin in had, moest er niet aan denken iets te gaan ondernemen.
En nu is het anders om, heb overal zin in. Maar ben super gefrustreerd dat het niet gaat, niet meer kan.
Maar als ik nu down ben durf ik het huis ook niet uit hoor - de bak buiten aan de straat is al uit huis gaan - bang iemand te zien die gaat vragen hoe het gaat.
Het gaat inderdaad synchroon aan uitputting, of ik moet gaan nadenken over de toekomst en wie ik nog ben ... phew, dat is ook niet goed.
Maar ik was laatste maanden dus ook weer slechter dan jaar ervoor. En ging dingen horen die niet klopten. Wat ik wel wist, maar hoorde ze toch. Gaan toch wat zaken mis hier boven. Kon aan slaapmedicatie liggen volgens de Psych.
Ben toch blij dat iemand me bij de hand neemt, al was het maar om van een symptoompje of twee af te raken.
En blij met jullie feedback. Vandaag zit het wel goed met de moed. Als ik dan aan Nessie denk schaam ik me dat ik het soms zou willen opgeven.
Hoi Nandananda schreef:Het duurt ook meestal wel een week of 6 voordat je iets zou moeten merken.
Maar als ik niks merk van de werking betekend het dus dat het niks doet of dat ik de verkeerde heb?
Heb een paar maanden geleden andere gekregen omdat de andere niet hielp, maar merk van deze ook niet echt wat. Hoewel ik wel iets beter slaap.
En idd ik voel ook duidelijk verschil tussen ME klachten en een depressie
als ze niet helpen, heb je niet de goeie, niet de goeie dosering of mss geen depressie? in ieder geval heeft het dan niet zoveel zin....
Dat deze nieuwe wel iets doen, is een goed teken...mss heb je een hogere dosering nodig.
Maar zit jij toch ook niet in een groot rouwproces...en dat is geen depressie.
'mijn leven neemt haar eigen vlucht'